Drowning In Your Love

6

Bye

"I'm gonna miss you, Tilly." Si tita Hermoine tapos niyakap ako.

Helicopter ulit ang sasakyan nila pabalik sa Maynila. Hinatid namin sila ng aking parents sa helipad ng resort kung saan nandoon na ang helicopter at hinihintay na lamang silang sumakay.

"I will miss you too, tita." I shyly said.

Kumalas si tita Hermoine sa pagkakayakap sa akin tapos hinawakan ang magkabilang balikat ko. She smiled to me and I smile back.

"Be a good girl, Tilly." Ani naman ni tito Nicolas sabay hawak sa ulo ko.

Tumango lamang ako sa kanya.

Sunod naman silang nagpaalam sa aking magulang. Nagkaroon ako ng pagkakataon para tumingin kay Hezekiah na pakiramdam ko'y kanina pa rin nakatingin sa akin habang kausap ko ang magulang niya. Pareho kaming nakatitig lamang sa isa't isa, tila nagpapakiramdaman.

"Thank you so much for everything, Timothy and Leila. We had a lot of fun." Sambit ni tito Nicolas.

Dahil napabaling ako sa mga nakatatanda, naputol ang titigan namin ni Hezekiah.

"No worries. Sana makabalik kayo ulit agad. Madami pa akong gustong ipa-experience sa inyo na activities dito sa isla." Si daddy naman ang sumagot.

"Of course! Babalik talaga ulit kami." Untas ni tita Hermoine na nagpatawa sa lahat dahil sa sobrang excitement ng kanyang tono.

Nakisali ako sa tawanan ngunit napabaling ulit sa nakatayo sa aking tapat nang maramdaman ang paninitig pa rin nito. Napansin naman ng aming magulang ang tinginan namin.

"Tilly, aren't you gonna give kuya Hez a hug?" Si mommy.

"Go on, Tilly. Say goodbye to kuya Hez. Matagal pa ulit kayong magkikita." Daddy added.

I looked up again to the adults and they're all smiling while watching me and Hezekiah. I bit my lower.

I don't know if I should do it. Kahit ilang araw na ang nakakalipas simula noong araw na iyon, guilty parin ako sa ginawa ko. I can't even look at him in the eyes for more than five seconds.

"Uh..." I swallowed hard before looking at my dad.

Daddy nodded at me while still smiling. "Go on, Tiana Lyle, it's okay."

I took a deep breath, pero hindi ko na pinahalata sa kanila. Then dahan-dahan kong inangat ang kamay ko.

"Bye bye!" I waved at Hezekiah tapos nagtago na sa likod ng daddy ko.

Sobrang bilis ko lang ginawa iyon kaya medyo na-stunned pa sila mommy. Ilang sandali pa muna bago nila naproseso ang nangyari kaya late ang halakhakan nila.

"Why are you getting shy again to kuya Hezekiah, Tilly?" Si tita Hermoine habang tumatawa pa rin.

Nanatili naman ako sa likod ni daddy, nakakapit sa shirt niya at nagtatago.

"It's alright, ma. No need to force her." Hezekiah said in his low voice.

Tuluyan nang umalis ang mga De Alteiri. At noong makita ko na ang paglipad ng kanilang helicopter, that's when regret hits me. I started crying.

Nakita agad ako nina mommy at daddy kaya mabilis nila akong dinaluhan.

"Why, baby?" Si daddy na binuhat ako.

Niyakap ko lamang siya at sinubsob ang mukha sa kanyang balikat habang umiiyak. Si mommy naman ay hinahaplos ang likod ko. I can't say it to my parents, but I know to myself why I'm crying.