" ခွန်း .. ရေသမီးမားမားကိုတိုးလိုက်ပါအုန်း "
ရေချိုးခန်းထဲမှာအန်တီအသံပင် ။ လမ်းလျောက်ကာစ စကားပြောကာစ ကလေးလေး မှာအခန်းထဲဝင်လာချိန် အန်တီပြောသောစကားအားသဘောပေါက်စွာ ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေသော မေချစ်သူကိုနိုးနေလေသည်။
",မားမား. . ထ.. ထ .. ခွန်းတော်ငိုးနေရီ "
စကားလေးမပီကလာပီကလာပြောနေသောခွန်းလေးကိုကြည့်ကာအန်တီကတော့ရီနေလေသည် ။ မေချစ်သူမှာ အိပ်ချင်ရောင်ဆောင်နေပေမဲ့ .. ခွန်းလေးရဲ့စကားတက်ပုံလေးကြောင့် ထရီမိလေသည် ။
" သမီးလေး .. ဟား စတားလဲမပီဘူးကွာ .. ချစ်လိုက်တာ .. အန်တီ .. "
" ရှင် "
" ခွန်းလေးကချစ်စရာလေးနော် .. "
" တို့ကရော "
ခွန်းလေးနဲ့အိပ်ရာပေါ်နေနေရင်းပင် .. ခွန်းလေးကိုချီကာအန်တီ ထိုင်နေသောမှန်တင်ခုန်နားသို့ရောက်သွာူလေသည်။ ခွန်းလေးကိုချီရာကမချပဲ အနာလာသောမေချစ်သူကိုခေါင်းဘီးရင်းကြည့်နေလေသည်။
" ပြွတ်စ် .. ။ ကောင်းတာပေါ့အန်တီနဲ့တူလို့ သမီးလေးကချစ်ဖို့ကောင်းတာ .. သိလား .. အန်တီကလေအသက်ကြီးလေ ပိုပြီချစ်ဖို့ကောင်လှလာလေပဲ ..ဘာလို့အ့လောက်လှရတာလဲ "
အနမ်းလေးကြောင့် ကလေးရှေ့မှာနမ်းရလာစိတ်စိုးချင်ပေမဲ့ .. ထက်ပြာလာသောစကားကြောင့် .. စိတ်စိုးမဲ့အစားအပြုံးလေးတစ်ပွင့်ပြုံးလိုက်သည် ။ ခွန်းလေးကအန်တီပြုံးနေသည်ကိုကြည့်ကာပြုံးနေသည်မှာ အလွန်ချစ်စရာကောင်းလှသည် ။
ကလေးလေးပမာကစ်ကစ်လေးနဲ့ပို့ပိုပြီးချစ်ဖို့ကောင်းနေလေသည် ။ခွန်းလေးမှာ၃နှစ်ပြည့်ခဲ့လေပြီ .. အန်တီကတော့လှမြဲဆဲပေါ့ .. မေချစ်သူကတော့ .. သူပုံစံအတင်း ခစ်ဆန်ဆန်မိုက်မိုက်လေးနှင့်ပေ .. ဆံပင်ကို ရင်ဖက်ကျော်တာနဲ့ညှပ်သော မေချစ်သူ ကတော့ အရင်ဆံပင်လေးနဲ့ပင် ။
" ဘားကြောင့်လှနေတာလဲဆိုတော့ .. မောင့်ကြောင့်ပေါ့ .. မောင်ကအန်တီမလှရင်ပစ်သွားမှာမလားခုတောင်အိုနေပြီလေ "
