"ကဲ့ပြောပါဉီး ...ဒေါ်မေချစ်သူမောင်"
ချစ်သူဘေးကိုဝင်ထိုင်ကာပြောလေသည်
"ဟိုဟို..."ဂီတာကိုကိုင်ကာမပြောတက်ဖြစ်နေသည် ချစ်သူ
"ပြောပါအုန်း...နေ့ခင်းတုန်းကကြဒီအိမ်နဲ့မသိသလိုဘာလိုလိုနဲ့၊လာလည်လို့ရလားမေးပြီခုကြအိမ်ပေါ်ရောက်နေပြီ၊နောပါအုန်းတို့တူမနဲ့မင်းနဲ့သိတယ်ဆိုတာတို့ကိုဘာလို့မပြော"ဆုဘာတစ်ခွန်းမှမပြောခိုင်းပဲသူမပဲဇွတ်မေးနေ
"ဒီလိုပါအန်တီ..ချစ်သူကဒီလမ်းထဲမှာရှိသမျှလူတေနဲ့အကုန်သိပါတယ်အန်တီ့တူမဆိုပိုတောင်ရင်းနှိးတယ်၊ညနေကပြောတာကစလိုက်တာ..ဟီးဟီး..စိတ်မဆိုးဘူးမလား"ဂီတာကိုကုပ်ပြီးဆုကိုပြုံစိပြုံးစိနဲ့ပြောနေသည်။
"လူကိုစစရာမှတ်နေလားမသိ...ခုမှတွေ့တဲ့လူကိုစရတယ်လို့တကယ်ပဲ"ချစ်သူခေါင်းလေးကိုလက်လေးနှင့်တွန်းကာ
"အန်တီကချစ်စရာကောင်းနေတာကို"
"ဘာဆိုင်လို့လဲ"ဆုခေါင်းငုပ်ကာရှက်သွေးဖျာနေရှာသည်
"ဆိုင်တာပေါ့..ချစ်သူကချစ်ဖို့ကောင်းရင်စချင်တာ၊ခုတောင်စချင်လာပြီ"ခေါင်းငုပ်နေတဲ့ဆုမျက်နှာကိုဘေးကနေကြည့်ပြီအသည်းရားနေရသည်
"မင်းနော်..."ပြောပြီးထဖို့ပြင်ချိန်
ဆုလက်ကိုလှမ်းဆွဲကာ
"မစပါတော့ဘူးအန်တီ...ထိုင်နေပါချစ်သူဘေးမှာ၊ချစ်သူသီချင်းဆိုပြမယ်လေ..နော်"
လက်ကိုဆွဲကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောနေသည်။
"အ့ဆိုထိုင်မယ်...ခုတော့လက်လေးလွှတ်ပေးပါအုန်း၊တကယ်အသားသူတာနော်ရှင်"
ဆုလက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ဆုလဲထိုင်လိုက်သည်။
"အန်တီ...ချစ်သူဘာသူချင်းဆိုပြရမလဲ"
ဆုမျက်နှာလေးကို ချစ်သူ့ ဘက်လှည့်ကာ
"တို့ကသီချင်းတေအကုန်ကြိက်တယ် ချစ်သူ ကြိုက်တာဆို"
ပျော်သွားသောပုံဆံဖြင့်
"ဟုတ်အန်တီ၊...ဆိုပြီနော်"
ဆုပြုံးပြီးခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
".....အကောင်းဆုံးမင်းကိုပေးမယ်ချစ်ကလေးယူမလား....?....ကြင်နာခမ်းခမ်းနားနားကိုယ့်ရဲ့ရင်မှာ......
ဘားမှနှိုင်းယှဉ်လို့မရသလို...တကယ်မပြောင်းနိုင်တဲ့သစ္စာ..ချစ်သူ မင်းအတွက်အမြဲတမ်းရှင််သန်...ဟိုး....."
