" ဟလို "
" ဆူးပါအန်တီ ဆူးတို့နောက်လလောက်မှပြန်လာဖြစ်မှာအန်တီ .. နောက်နှစ်ပတ်လောက်ပဲထက်ကြာမှာပါ
။ ဆူးတို့ပြင်ဉီးလွင်ဘက်သွားမို့ အ့တာ ..."
" ရပါတယ်ကွယ် .. အန်တီကဘားမှမဖြစ်ပါဘူး .. ဆူးလဲနောက်ဆိုစာတေနဲ့ပြန်ပြီးလုံးပန်းရအုန်းမှာ ခုအားနေတုန်းကိုအေးဆေးနေနော် "
" ဟုတ် အန်တီ ။ ဆူးပြန်လာရင်အန်တီအတွက်လက်တောင်ဝယ်ခဲ့မှာပါမမေ့ပါဘူးနော် "
" ဟုတ်ပါပြီရှင် .. ခုတော့နောက်ကျနေပြီအိပ်တော့နော "
" ,ဟုတ်အန်တီ "
ဖုန်းလေးချလိုက်ချိန် မိုးဖွဲလေးမိားကျလာသည် ။ ဒီမို့ဟာခုနှစ်အတွက်ပထမဆုံး မိုးပေါက်လေးများ ပင် ။
အန်တီဟာ မိုးတွင်းကိုသိပ်ကြိုက်သလို မိုးရွာရင်လဲသိပ်ကိုကြည့်နူးသည် ။ မိုးစက်လေးများကိုကြည့်ရသည်ဟာ စိတ်ညစ်မှုတေကုန်စေသလို ။
ခုညဘက်မိုးရွာသည်မို့ ၂ပ်ေလောက်မပြုံးပဲရှိနေသောမျက်နှာလေးဟာ အပြုံးလေးတစ်ခုကိုခြွေလ်ုက်သည် ။ထိုအပြုံးနှစ်အတူ မျက်ရည်များလည်းဝဲလု ။
မိုးဟာကြီးသက်ထက်ကြီးလာသည် ။ ထိုမိုးသည်းမိားထဲမှ အိမ်တစ်အိမ်ကိုကြည့်မိသည် ။ မှောင်မိုက်နေပြီ အရင်ကား၂စီးကိုညဘက်ကြည့်တိုင်းအမြဲရက်ထားသောအိမ်လေး ။ ထိုကား၂စီထဲမှာ မင်းနှစ်အတူအနမ်းများခြွေခဲ့တဲ့ကားဟာလည်းမရှိပေ ။
" မင်းအိမ်ကိုကြည့်တိုင်းမင်းကားလေူမရှိဘူး .. မင်းဘယ်တေသွားနေတာလဲကွယ် .. တို့အမှန်တိုင်ဝင်ခံဆိုရင် မင်းကိုစိတ်ပူမိတယ် သိလား .. "
ပါးစပ်မှာတိုးလှသောစကားလုံးများ ။ မေချစ်သူသူမအိမ်သို့ပြန်လာတာ အန်တီ၏မုန်းတယ်ဆိုတဲ့စကားပြောတဲ့နေကတည်းက ။ အန်တီရေမတွက်ချင်ပေမဲ့ ရေတွက်နေမိတာကိုတောင်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုနားမလည်နိုင် ။ မေချစ်သူပြန်လာတာ၁လပြည်တော့မှာပေါ့ ။ အန်တီရှေ့ပေါ်မလာတာဆိုရင်ပိုမှန်လိမ့်မည်။
" ဖြည်း .. "
ဖုန်းမှမသံ ။ ဖုန်းသံကိုတိုးထားသည်မို့ မြည်သံကကိုကြားပြီးလန့်မိသည် ။ မဆေ့ သံ ပုံမှန်ဆို မေ့ဆေ့ကို
ဖွင့်ကြည်သည်ကားရှားလှသည် ။ သို့ပေကြည့်လိုက်ရာ စာတစ်ကြောင်း ။
