[MUS3] Love In A Mess (PUBLISHED UNDER IMMAC PPH)

CHAPTER 35

Chapter 35

Desmond Pov

"Pùtangina! Pakawalan niyo ako dito! Kung sino kayong nga hayop kayo sinasabi ko. Pagbabayaran niyo ang pagdukot ninyo sa akin!"

Walang emosyon kong tiningnan ang tiyuhin ni Finn. Sigaw siya ng sigaw pero wala namang nakakarinig sa kanya dito ngayon maliban sa amin. Nandidito kami sa isang bodega namin dati ng mga armas pero nasunog ito noon kaya di na naalagaan. Malayo ito sa syudad at walang mga bahay na malapit. At nasa gitna ng kagubatan.

Kaya kampanting-kampanti akong pinapanood siyang nagwawala sa pagkakatali ng mga kamay niya. Nakatayo si Romando at nakatali ang mga kamay niya sa itaas. Ang isang paa niya naman ay di niya magagamit dahil pinalayan ko na siya kanila. Naka piring rin siya at naghahalo ang dugo at pawis sa katawan niya.

Binalik ko sa bibig ko ang sigarilyo at humakbang tungo sa kanya.

Yumuko at umusal sa kanyang kabilang tainga. "Do you know me?"

Halos mataranta siyang lumingon sa akin. Ngumisi ako.

Tumayo ako ng maayos at bumuga ng usok sa kanyang mukha dahilan para maubo siya.

Nasundot ko ang loob bibig ko gamit ang dila ko saka muling binalik ang sigarilyo sa bibig at kinuha ko ang isang kutsilyo sa likod ko. Nilandas ko sa pisngi niya ang kutsilyong hawak ko at natulos siya sa kanyang pwesto.

"S-sino kang gagò ka!!!" Naginginig niyang wika pero nagtapang-tapangan pa rin.

"Me?" wika ko at tinuon ko ang matulis na dulo ng kutsilyo sa baba niya.

Napasigaw siya ng nilagyan ko ng pwersa ang kamay ko at bumaon ang dulo ng kutsilyo doon. Dumaloy agad ang dugo niya sa kutsilyong hawak ko.

"Ako ang maghahatid sayo sa kamatayan mo."

"M-mga pistì!"

"Tuluyan mo na 'yan Desmond! Nakakarindi na ang boses niya, ah." Iritadong sabi ni Colt sa tabi.

Nakaupo silang dalawa ni Rap sa malalaking tubo. Si Colt naka de-kuatro at si Rap naman ay walang ganang tinitingnan ang tiyuhin ni Finn.

"Ano bang kasalanan ko sa inyo? Bakit niyo 'to ginagawa sa kin!? Wala akong natatandaang atraso sa kahit na sino. At mas lalong wala akong natatandaang utang mula sa inyo mga pìstì kay-arrgh!!"

Malakas ko siyang siniko. Napatingin ako sa long sleeves ko na nalagyan ng dugo mula sa kanya. Walang atraso sa kahit na sino? Tsk! Ginawa pa kaming bobò dito ngayon.

"Gusto ko lang ipasulit sayo mga natitira mong minuto sa mundong ito... Romando."

"B-bakit--"

"Finnick Salvatore... do you know him? Does his name ring a bell?"

Naaligaga siya at pansamantalang natahimik.

"Papaanong... nasaan ang p-pamangkin ko!"

Niluwa ko ang sigarilyo saka ko iyon tinapakan. Marahas kong tinanggal ang piring sa mata niya at nakita kong nagkakapasa na ang gilid ng mata niya.

"Pamangkin? Really? After what you did to him, you call him that?!"

Dumistansya ako at hinila ang isang lumang upuan at umupo doon. Humigpit ang pagkakahawak ko sa kutsilyo nang tumawa siya bigla.

"Sino ka ba? Sino ka para makialam sa buhay nami--"

Pinutol ko siya sa pamamagitan ng pagbato ko sa kanya ng kutsilyong hawak ko. Para siyang tinakasan ng dugo at nangatal ang mga labi matapos kong madaplisan ang tainga niya. Nanlilisik ang matang tumingin siya sa akin.