She will never stop until she gets the number of that tall guy. Okay lang daw na hindi malaman ang pangalan basta alam ang number kasi pwede naman daw tanungin ang pangalan kapag natawagan na niya ito, how genius.Come on, just go straight to him and ask him. sabi ko habang naka cross arms at walang ganang nakatayo lang sa tabi niya.
It's not easy, Leigh. Ikaw nga kaya mo? oo, makapal ang mukha ko pero hindi ganon kakapal. at patuloy parin sa pagsilip.
Napapadalas na ata ang pagbisita nung lalake sa isang teacher dito sa school. Wala din kaming alam kung ano niya si Ma'am pero mukhang close sila.
Baka girlfriend niya yan, Mitch.
Shut up, sa gwapo ng mukha niya?imposibleng papatulan ang matandang yan.
You're so rude. reklamo ko sa sinabi niya.
Totoo naman Leigh, alangan naman sasabihin kong dalaga eh matanda naman talaga, ayaw kong magsinungaling noh! but still, honest nga siya pero masakit parin ang sinabi niya, tss.
I'm now bored. Kanina pa kami nakatayo dito, sumasakit na ang mga paa ko.
Just help me para matapos na ‘to.
Anong maitutulong ko? wala naman akong kinalaman diyan sa pagnanasa niya.
She looked at me. ikaw nalang kaya ang magtanong? sure akong ibibigay niya yung number niya kasi maganda ka. Fifty-fifty kasi itong mukha ko. nahihiya niyang sabi.
Hey! don't say that nga. Just do it Mitch, wala akong alam sa mga ganyang bagay. nadamay pa ako sa kalandian niya.
I'm scared.
Then let's go! hinila niya kaagad ako pabalik.
Fine, fine, fine. napapikit nalang siya.
Normal itong naglakad palapit sa lalake na nakaupo at may binabasang papel. I saw how the eyebrows of the man lifted when Mitch approached him. Walang emosyon ang mukha nito. Ang malandi, nagpapacute...goodness! I can't stare at her anymore, ako ang nahihiya para sakanya.
They exchanged numbers, mabuti naman at pumayag ang lalake. Mukhang strikto kasi ang mukha nito, hindi ata natuwa sa pinanggagagawa ni Mitch.
Napaayos ako ng tayo nang makita ang papalapit na Gerald. He's walking towards their direction. Nakita ko ang pagkagulat ni Mitch nang makita si Gerald. Napakurap-kurap ito at dahan-dahang lumayo kasi may pinag-usapan ang dalawa. What is he doing?
Tumayo na ang lalake at iniwan si Mitch at Gerald. I was about to walk when I saw Lyde coming. Napabuntong-hininga nalang ako. Nahihiya parin sa sinabi niya sa'kin kahapon. He's weird! hindi ko alam pero may nararamdaman akong kakaiba, looks like he's targeting me, idunno. Kaya gusto kong umiwas muna, ayaw kong maging malapit sakanya. Wala namang rason para maging malapit kami sa isa't isa at ayaw ko sakanya, nung una pa lang.
Sinenyasan ako ni Mitch na lumapit, dang! nakita tuloy ako ni Lyde.
As usual, automatic na yang nakangisi kapag nakita ako. I can read what's in his mind "may maaasar na naman ako".
Ba't ka tumatago, Douglas? may pulis ba?
Hindi ko siya pinansin. done? tanong ko kay Mitch.

YOU ARE READING
A Decade Of Drumbeat
Non-FictionSienna Leigh Douglas is an introverted girl. She's always quiet, and she always watches her actions before doing them. She's scared to hurt people because she was hurt too. Her life is at peace, though she's experiencing pain because of her sister w...