Bay Şebek (Tamamlandı)

6~Öptüm.canım.mı.dedi.o.

Aradan bayağı zaman geçmişti ve hatta ağbim Baran'la Berke'nin bizde kalmasını bile istemişti. Benim ağbim. Evet benim ağbim…

"Aslında… ağbi onlar bizim alt katımızda otur-" Baran lafımı böldü.

"Oturan kişilerin akrabasıyız. Zaten onlara gelirken hep Derin'le karşılaştığımızdan bir de aynı okulda okuduğumuzdan tanışığız." Sesi çok garip çıkıyordu, galiba oyuna uymaya çalışıyor…

"Evet evet. " diye onayladı Berke'de. O sırada Beren geldi. "Az önceki olay yüzünden çok özür dilerim"deyip yanıma otudu. "Çok kızdı mı Umut ağbi? " diye kulağıma fısıldadı.

"Yok be… Biz o işi hallettik. Sen merak etme… " İlk baş anlamasa da konuşmaları dinlediğinde anlayınca o da utandı. O sırada yine kapı çaldı. Ee… ama tüm kadro burda, gelen kim o zaman?

Bu sefer kapıyı Gizem açtı. Kimin geldiğini görmek için kafamı uzattım. Göremiyodum ya off… Biraz daha uzattım kafamı. Furkan. Evet Furkan gelmiş. Gizem orada donup kaldı. Kimseden çıt çıkmıyordu. Da Gizem'e nolmuştu ki? Bu zamana kadar çok kez görmüştü Furkan'ı.

"Gizem? Çıksan diyorum. Geçeyim içeri. "

"T..tabi… çıkayım ben… "

"Herkese iyi geceler. A-a Umut. Sen İzmir'de değil miydin?? "

"Beni boşver oğlum. Kaç aydır görüşemiyoruz. Gel bir sarılayım. "

Ağbiminde annem gibi hiç bir şeyden haberi yoktu. Olsa zaten saniyesinde anneme yetiştirirdi. Bir dakika ya Baran ve Furkan ilk defa birbirlerini görüyorlar değil mi?! Furkan'da o sırada bana doğru geliyodu. Ve birden boynuma yapıştı.

"Aşkım… çok özledim ben seni ya... Güzel sevgilim benim… "

"Furkan. Şey… Hoşgeldin. Svglm" Cidden böyle demiştim. Evet evet. Ama Baran'da yarasa kesildiği için duyup bana tip tip baktı. Ağbimin yanındaydık. Nasıl açıklayacağım ki?!

"Derin. Bunlar kim? "

"S..selin, bi de Gizem… "

"Onları tanıyorum zaten. Çocuklar kim?"

"Ya kayınço sen merak etme. Zararsız onlar… Puhahahha…." Baran iyice sinirlenmeye başlamıştı.

Ama neden ki? Yani benim hiç bir şeyim ki o… Ah… Tek sorun ben değilim ki. Ağbim bunlara sürekli şey dediği için de sinirleniyor olabilir. Kendini niye bu kadar önemsiyorsun ki Derin? Cidden neyisin ki sen onun?

Furkan "Ben bir lavaboya gideyim o zaman. "

Ağbim "Bende uyuyacağım zaten. Yatak hazırlamayı düşünüyor  musunuz kızlar. "

"E sen benim yatağımda yat biz kızlarla burda kıvrılır yatarız."

"Peki bu şeyler nerde yatcak? "

"Şunlara şey demeyi keser misin? "

"Tamam tamam. "

Berke "Biz şu koltuğa sığarız siz merak etmeyin. "

Beren "Gizem'le Selin'de benim odamda kalır. "

Her şeyi ayarlamıştık. Ama sadece ağbim yattı. Bizde Tabu oynamaya karar verdik. Furkan'da gelince oyuna başladık. Biz kızlar bi gurup, erkeklerde ikinci guruptu tam yetmediğimiz için Selin oynamıycağını söyledi.

İlk turda ben Berke'yle eşleşmiştim. Süreyi başlattım. Oyun kelimesini anlatmak bu kadar zor olamazdı…

"Hani böyle şey olur ya… eee… böyle küçük olurlar, bağırırlar filan ne onlar? "

"Çocuğğk… "

"Heh! Onlar naaparlar?! "

"Bağırırlar. "

"Ağlarlar. "

"Huysuzluk çıkarırlar.

Yarım saat bunun gibi şeyler sıraladılar.

"Üf ağbi! Çocuklar ne yaparlar ya? Eğlencelidir filan!"

"Yasak kelime!! Eğlence dedin. Yandınız işte!"

Onikiye kadar oynadık. Kızlar 8; Erkekler; 5'ti.

"Artık bitsin şu lanet oyun! "

"Hiçte bile son üç sayımız kaldı. Mızıkçılık yok! "

"Üç sayı fark kazanmamıza yeter!"

"Ben şahsen bizim takımı kazanmış sayıyorum. Eğer sizde öyle düşünürseniz tabi ki oyunu bitirebiliriz. "

"Ya üf! Tamam be. Siz kazanmış olsanız ne olacak?? Uyuyacağım ben ya... Zaten evime çoklu saldırı yaptınız… "

Baran "Tamam biz o zaman şu koltuğa yatarız Berke'yle. Sende sevgilin mi nişanlın mı her neyinse onla yatarsın. " dedi gözlerini devirerek.

"Aa… tabi sen bilmiyorsun aslında-"

"Tabi tabi. Biz yatarız Derin'le. "

Baran şaşırmış bi şekilde bize baktı. Galiba bunu duymayı beklemiyordu. Telefon sesi duyuldu ve çalan Baran'ın telefonuydu.

"Alo. Efendim güzelim? "

Güzelim mi dedi o?! Güzelim.

"Ha öyle mi? Gel tabi… Bizim ev müsait…"

Bi de üstelik onlarda kalacak öyle mi?!

"Öptüm canım…"

Öptüm.canım.mı.dedi.o. Hıh bana ne oluyorsa?!

"Kimdi o?" Hayır hayır. Bunu dışımdan söylemiş olamam…

"Napıcaksın? " dedi sırıtarak.

"Hiiçç… Sormadım say. "

---

Herkes uyumuştu. Şu an 7 metrekare bi evde 8 kişi kalıyorduk. Nefes almak bile zordu. Ama asıl sorun o değildi. Uyuyamıyordum. Geçenlerde hissettiğim şey. Yine onu hissediyordum. Ama bi farkla. Bu sefer kıskançlık ve hayal kırıklığıyla beraber.

Takk!!

Nereden geldi o ses?! Elime vazoyu aldığım gibi sesin geldiği yöne doğru gittim. Evet doğru ben gittim. Cesaret patlaması yaşıyorumda… Derken yine o ses geldi.

Takk!!