Bay Şebek (Tamamlandı)

32~Çatık Kaş

• Yatay olarak yazılan kısımlar Beren'in, koyu olarak yazılan kısımlar Baran'ın ağzından. •

(Olcay'dan)

"Bitti mi her şey?"

"Inanın. Bir daha asla eskisi gibi olamayacaklar."

"Güzel. Ödülünü ne zaman istersin peki?"

"Hemen şimdi." dedim ve ardından kahkaha attım.

"Senindir." dedi ve arkasından gitti. Önüme düşen kızı elini tutup kaldırdım. Bağlı olan gözlerini açtım. Bal rengi gözlerine baktım. "Sonunda tanışabildik... Sinem."

●○●

(Derin'den)

"Her şey bitti değil mi?"

"Bir daha asla eskisi gibi olmayacak. Söz veriyorum."

Kafamı kaldırdım ve dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım.

"Barıştığımızı sanmıyorum... Daha seni affetmedim."

Kaşlarımı çatıp ona sert bir bakış attım.

"Bir intikam planı hazırlamam lazım..."dedi, ve ardından gülmeye başladı. Kahkahalarının arasında neredeyse boğulacaktı. Bense onun bu haline sadece garip bir bakış atarak karşılamıştım.

"Ne o çatık kaş? Korktun mu?" Ardından bir kahkaha daha!

"Pisliksin sen!" dedim ve koluna sert olmamaya özen gösterip bir yumruk attım. Telefonu çalmaya başladı. Muzip bir şekilde sırıttı ve ardından bana baktı.

"Melek arıyor. Bekletmemem lazım..." dedi ve ayağa kalkıp odanın dışına çıktı. Pörtletmiş olduğum gözlerimi biraz daha pörtletip ardından baktım. Burun deliklerimi serbest bıraktım, ve olabildiğince büyümelerine izin verdim. Kafamı iki yana salladım ve derin bir nefes verip arkamı döndüm. Pencereyi açtım ve temiz havayı içime çekip, sinirimi boşaltmaya çalıştım. Her zamanki gibi, sonuç sıfır!

Kapının açılmasıyla arkama döndüm. Bir iki dakikadır normal tuttuğum kaşlarım yine çatılmıştı. Ama Baran gittiği zamanki gibi değildi. Gayet ciddi bir yüz ifadesi takınıyordu. Yüzümü düzelttim.

"Bir şey mi oldu?"

Asık suratı aniden hafif bir tebessümle aydınlandı.

"Yok. Her şey yolunda... Sen sormadan söyleyeyim, Melek'te çok iyiymiş."

Attığı bu saçma yalanı yutucağımı filan mı sanıyordu bu?

"Yemezler..."

"Ne? İllâ arama kayıtlarını mı göstermem lâzım?"

"Ne olduğunu anlatmadığın sürece buradan kaçabileceğini sanma!"

"Bir şey yok Derin. Uzatma."dedi. Ardından masadaki gözlüğünü eline alıp oturduğu koltuktan kalktı.

"İşlerim var. Sende üzme kendini."

"Ya gitme. Hem gidersen üzerim tabi."

Beni duymamış gibi yaptı. Kapıya geldiğinde bana döndü ve "İntikam olayında ciddiyim, çatık kaş..." dedi. Kısa bir gülüş attı ve gitti.

İstemdışı olarak, kaşlarım yine çatıldı. İntikammış! Hah! Çokta umrumda!

●○●

"Ver şunu!"

"Oo... Neler varmış burada?"

"Ya ver dedim!"

"Bir dakika! Bu o çocuk!"