16~Arkadaşım-2

2.9K 156 6
                                    

Bölüm müziği multimedyada...

(Derin'den)

Ben ne yaptım?! Karşımda umut dolu gözlerle bana bakan iki çift göz var. Ve sahibi de Furkan. Böyle bakmasının nedeni ise... Sanırsam ben... az önce Furkan'ı öptüm...

"Derin!?"

Arkadan bağıran kişi Baran'dı, planım işe yaramıştı ama.. Ben onun gibi yapamıyordum, onun gibi umursamaz tavırlar sergileyemiyorum. Furkan'sa hâlâ meraklı gözlerle bana bakıyordu.

"Derin!!" Bu sefer Beren bağırmıştı. Ne var temalı gözlerle ona baktım. Çok telaşlı gözüküyodu. "Gizem... Gizem bayıldı..."

---

Hastanedeydik şu an. Bir tatil daha nasıl kötü olabilirdi?! O kadar dert yetmiyormuş gibi şimdi de bu! Gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Kaç saattir ağladığımın farkında değildim. Sadece Gizem için değilde herbir şey için ağlıyordum. Daha bir kaç gün önce kaçırıldığımı hatırlatırım!!

"Derin? İyi misin?" Gelen kişi Baran'dı. Şu an ona bağırıp çağırmayı ve onu pataklamayı isterdim ama yaptığım şey sadece sarılmak oldu.

"Bak şu an hiç sırası değil, hatta sen şu an beni affetmişken belki seni yine kırabilir ama anlatmam lazım... "

"Seni affetmedim salak!"

"Umrumda değil. Anlatacağım!"

Ikimizde oturduk. Anlatacakları uzuna benziyordu.

"Derin, o ormanda kaybolduğumuz gün-"

"Gizem uyandı!!" diye Selin bağırarak yanımıza geldi.

"Hadi ama... Yine mi??" diye söylenmişti Baran.

"Yine mi derken? Sanki Gizem her gün bayılıyorda..." deyip gözlerimi devirdim ve koşar adımlarla Gizem'in yattığı odaya girdim.

"İyi misin bir tanem?"

"İyiyim iyiyim. Siz gününüzü zehir etmeyin gidin..."

"Saçmalama Gizem...Bu halde seni yalnız bırakacak değiliz..."

"Selin burada. Benimle kalıyor siz gidebilirsiniz canım..."

"Emin misin bak?"

"Tabi..."

"İyi peki. Ama bâri bir erkek dursun. Furkan? Sen burda kalabilir misin?"

"Tabi."

Ben, Beren, Berke ve Baran hemen odadan çıkıp otelin yolunu tuttuk. Beren'le ben depresyon mod on yapıp zombi gibi ilerliyoduk.

"Kızlar?? Tüm gününüzü böyle mi geçireceksiniz? Biraz hareket, enerji lütfen..."

"Siz bizim yerimize de hareket yaparsınız tamam?" deyip ilerledi Beren. Berke'de onun yanına gidince, Baran'da benim yanıma geldi. "En son nerde kalmıştık?" diye benim boyuma eğildi. "Sanırsam, daha hiç başlamamıştık..."deyip bende onun gibi gözlerimi kısıp bakmıştım.

"O zaman başlayalım! Evet bunu artık ezberledin farkındayım ama o ormanda kaybolduğumuz gün benim omzumda uyumuştun hatırlıyo musun? Sen orda uyurken yoldan bi araba geçti. Bende yardım istemek için durdurdum, ama içinden o adam çıkınca diğer adamları tarafından bayıltıldım. Uyandığımda Buket'in yanındaydım ve o adam beni Buket'in telefonundan aradı. Eğer o kızı öpmezsem ablamın ilacını vermemekle tehdit ettiler. Ablam diyabet hastası... "

"Ablan kaç yaşında? "

"Bizden sadece 1 yaş büyük... Sinem."

"Eminim adı gibi güzeldir, Baran. Ben cidden çok özür dilerim. Böyle bi şeyin olucağını tahmin edemezdim. Yani, bu öyle herkesin başına gelen bir şey değil. Yani... üf anlamışsındır sen beni.. Üzgünüm. Son bir şey soracağım, dün o kız neden sana aşkım dedi?"

"O sana olan kininden bunu yaptı. Hem zaten o kızdan uzak durun, sağı dolu belli değil. Dün odama geldiğinde biraz konuştuk. O adamın yanında çalışıyormuş."

"Buket mi?"

"Evet. Bir saattir ondan bahsetmiyor musun?"

"Öyle de şaşırdım... Bu adam sizinle neden uğraşıyo?"

"Hani son soruydu?"

"Tamam bu son olsun..."

"Olmaz Derin. Bu kadarı bile fazla. İsteyerek söylemiyor değilim. Anla beni..."

"Tamam tamam..."

"Barıştık mı?"

"Yaani..."

Beni bir hamlede kucağına aldı ve öpmeye başladı.

"Şstt... Çocuklara kötü örnek oluyoruz..." deyip kucağından indim. Şu an bana yavru köpek bakışlarını atsada umrumda değildi. O kadar ağlattı beni. Tabi acısını çıkarcam!!

"Heey... Birileri bizden habersiz barışmış!!" diye sorgucu bi Beren duruyordu karşımızda.

"Spor yapmaya ne dersiniz?" Bu mantıklı soruyu soran isim de Berke'ydi. Evet Berke mantıklıydı. Berke.

"Evett..." diye bağırıp Beren'le birbirimize bakındık...

---

"Derin alt tarafı bir spor yapacağız. Onun için bile ayrı kıyafet giyiyorsunuz ya..."

"Tamam bittim ben.." deyip dışarı Baran'ın yanına çıktım. Beren'de hazır olunca otelin arkasındaki ormana gittik. İlk koşacaktık. Bunun için yarışma yapmaya karar verdik.

"Son-2-3!"

Koştuk, koştuk ve koştuk... Bitiş çizgisine en yakın olan bendim... Zafer dansımla ipi koparıcakken Beren benden önce davranıp bitirmişti. Banane hile yaptı kesin!!

"Kazandım canısııı..." diye bana dil çıkardı.

"Ne yaptın sen son dakika??"diye çıkıştım.

Tamam sonuç olarak o kazandı. Ama ben gönüllerin şampiyonuydum...

---

Sporumuzu yaptıktan sonra odamıza geçmiştik. Yine bir saat yüzdükten sonra hava karardığı için tekrar odaya gittik. Kısa bir duş alıp Beren'le hamağa gitmeye karar verdik. Üstümüze bir şal alıp hemen aşağıya indik. Baran'la Berke'de bize eşlik ediyordu.

Herkese selamm... @azra_aslann'ın 'Bir Rüya Uğruna' kitabını herkes okusun olur mu? Ben severek okuyorum. Sizde okursanız sevinirim... Görüşürüz canlar;))

Bay Şebek (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin