Bay Şebek (Tamamlandı)

2~"Sen Yoksa Aşık Mı Oldun?"

Multimedya'da tüm kişiler;))

İnsanlar n'apıyodu? Oksijen al, karbondioksit ver. Oksijen O; Karbondioksit CO2. Kafam hâlâ yerinde mi diye kontrol ederken kolum sert bir şeye çarptı.

Gözlerimi araladım ve bu sert şeyin ne olduğunu algılamaya çalıştım. Bu... Cidden...Mükemmeldi... Kollarında uyandığım çocuk tam bir meteordu!! Ama bu çocuk Gizem'le benim gözümden kaçmazdı, kaçamazdı!!

"İyi misin?" diye sorunca kendime geldim ve yüzümü buruşturdum.

"Sanırım artık kafam yok!" Güldü. Gözleri filan kısıldı. Ama bende de kalp var yani, Allahığmm sana geliyomm. Tamam iç ses, sakin...

"Sen... Kimsin?"

"Ben, Baran. Daha yeni geldim. 12-A'yı arıyodum da... " Neğ?! 12-A mı? Şaka?? Kamera nerde el sallıycam da...

"Bende 12-A'dayım. Bulmana yardım edeyim mi? "

"Bu halde mi? " Ne varmış ki halimde diye bakarken çocuğun resmen kucağına oturmuş bir halde buldum kendimi...

"Çok pardon... Ben, şey... Üzgünüm... "

"Top çok sertti sanırım. "

---

Benim kalkmama yardım etti. Elimden tutarak yürümeme yardım ediyordu. Onunla beraber sınıfa kadar gittik. Gizem ortada yoktu. Yanıma Selin geldi. Baran'da galiba rahatsız olduğu için kantine gideceğini söyledi.

Selin de benim çocukluk arkadaşım. Kendisi en kıymetim olur... KIYMETLİMİSS!

"Bu çocuk fazla mı taş, yoksa bana mı öyle geliyor? "

"Şştt... İlk kapan benim! Sulanmak yok!"

"Aman banane be hem zaten... Heh şimdi aklıma geldi. Sana anlatacağım BOMBA bir olay var... "

"Oo.. Bomba bizim işimiz. Rahat gel... "

"Hazır mısın?? "

"Sanki devlet sırrı. Söylesene... "

"Bak aslında bu bugün olan bir şey değil ama olaylar bugün gelişti. Bir alt sınıftan kestiğim bir çocuk vardı. Bende kantinde oturuyodum boş boş. O da gelip benim yanıma oturdu biraz sohbet ettik filan. Kalpten gidiyordum yaa... "

"Kimmiş ki bu çocuk? "

"Sinan."

Nee? Sinan mı? Hani şu cool olmaya çalışıpta beceremeyen Sinan mı? Tabiki de Selin'e böyle demedim...

"Hani şu taş olan Sinan mı? "

"Şştt... İlk kapan benim! Sulanmak yok!"Benim taklidimi yapmıştı. Piss!

---

Gözlerimi kapıyorum ama bir türlü çıkmıyor ki aklımdan... Uyumak istiyorum ben rahat bıraksana beynimi!!

Şu anda yatağımdayım ve uyumaya çalışmaya çalışıyorum. Çünkü bazı beyfendiler beynimi her köşesini kaplıyorda... Ben kendi kendime boğuşurken telefonum çalmaya başladı.

"Alo? "

"Minnakım ben geldimm... Kapıyı açta donmayayımm... "

"Beren?!Sen misin? "

"Eveeettt..."

"Nasılsın, iyi misin? "

"İyiyim ama galiba birazdan olamayacağım çünkü donuyorum... "

"Hemen, hemen geliyorum... "

Hemen kapıya koştum. Minnakım gelmiş yaa... Konuşmasına izin bile vermeden boynuna yapıştım.

"Kuzen izin verde nefes alayım... "

"Olmaz kuzencim bırakmam! "

"He öleyim ben o zaman!! "

"Tamam tamam... "

Pöfleyerek uzaklaştım. Beren benim Almanya'daki tek kuzenimdi. Aynı zamanda en sevdiğimde. Biz kuzenden çok kardeş gibi büyümüştük ama 10 yaşımızdayken amcam ve yengem ayrıldığı için o yengemle Almanya'ya gitmişti. Arada bi geliyodu ama onu hep özlüyordum. Yanımdayken bile...

Saat gece 2.30'a kadar sohbet ettik. Zaten yarın hafta sonu diye hiç uyumamaya karar verdik✌

"Ee... Peki Furkan'la nasıl?"

"Annemleri kandırmaya devam. "

"Ama çoğu aşk hikayesi böyle başlar. Bi bakmışsın sonunda gerçekten aşık olmuşsun! "

"Minnakcım sorunda bu zaten. Bu bi aşk hikayesi değil... "

"Geçen konuşmamızda belki melki diyodun. Sana bir şey olmuş kesin. Hemen anlatıyosun.HEMEN! "

"Ya yok canım. Nerden çıkarıyorsun?? "

Daha fazla ısrar etmedim ve olayı baştan sona anlattım. Genlerimizde var bu 'Meraklı Melahat' lılık.

"Sen yoksa... Aşık mı oldun?? "

Diğer hikayeye bile bundan daha fazla ilgi gösterilmişti. Bu da onun gibi olsun lütfeenn...