P10

15.5K 587 200
                                    

Krystal's POV

"Do I need a reason to be here?" She coldly muttered. Other students felt her presence kaya napatingin na sila samin.

"N-No, Miss Cervantes." I politely answered while fidgeting. 

"Of course I'm a professor Miss Lawson, I should be here. After all, I'm still your adviser for this project right?" She smiled again, but this time I knew it was a sarcastic one.

"R-Right, Miss Cervantes. Nagulat lang po."

"Oh, why would you be? Is there something that we need to talk about or perhaps, something that you should tell me?" She teasingly asked.

Mukang naramdaman ni Bianca ang tension samin kay napatayo ito at humawak sa braso ko. I saw how her pupils followed it, and glared. No, she was actually shooting it with a dagger mentally.

"Miss Daniella, I didn't know that you're gonna catch up. The dean said kasi na hindi ka daw makakasama due to the workload that you have for the fest." Nakahinga ako ng maluwag nang mapunta ang attention niya sa isang professor.

Napinom tuloy ako ng tubig dahil para akong minalat sa nangyare. Para tuloy naging coffee jelly ang legs ko, nangangatog ganon o baka sa lamig lang ng hangin. Tama ganoon nga.

"I don't want to miss this kind of tour especially if there are leeches around." She said while taking a quick glimpse on my direction.

"Leeches? Meron bang ganon dito Ma'am?" One of the professors from EU spoke.

"Oh, it's nothing. I just heard from the news, apparently it can bite you and you can be killed from it." Madiin ang bawat mga salita niya naka napainom ulit ako.

"May ganon pala?" Makaguluhan pang sabi ng isa. 

Napailing nalang ako, mga uto-uto.

"Well, unfortunately yes and all you have to do is sunugin siya." She snapped.

Ang mga kaibigan ko naman ay tila tumitingin sakin na may kasamang ngiting nakakaloko na para bang may alam sila na hindi ko alam at si Bianca naman ay patuloy na tinitignan lang si Miss Cervantes.

Her eyes was like speaking for herself.

"She looks familiar." She whispered.

"Who?"

"That professor na tinatawag niyong Miss Cervantes. I feel like I heard her name before." Kabit balikat niyang sabi at nagsimulang lantakan ang marsh mallow.

"She's one of the top Architecture in Europe from what I heard, maybe that's where you were able to hear her name." I responded.

Nakita ko namang nakisalamuha na siya sa iba kaya inalis ko narin ang titig ko sakanya. Bilis mag bago ng mood, pa ngiti ngiti pa siya sa kausap niya. Saya saya ah.

"Maybe that's why kaya familiar siya sakin pero feeling ko naging professor ko na siya before. I don't know though, baka guni guni ko lang." Bianca shrugged.

Ramdam ko namang may nakatitig ulit sakin na parang matalim at nangmahagilap ko ito ay si Miss Cervantes na palipat lipat ang tingin samin ni Bianca. Naalala ko nga pala na nakita niya ang my day ko kanina kaya napalunok ako. Bahagya pa itong naka cross arms at nag cross legs at hindi talaga niya tinatanggal ang tingin niya samin. We stared each other for a second then she looked away.

"Are you okay babe?" Tanong ni Bianca nang mapansin niyang parang hindi ako mapakali.

"I'm okay Bianca, baka nilalamig lang ako." I muttered, while giving her an assurance smile.

Peculiar [PSLU #1] [GL]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon