Peculiar [PSLU #1] [GL]

P38

Krystal's POV

"Babe? You look sick, I really think you need to rest."

Tinignan ko ng mabuti ang kabuuan niya. She became workaholic lalo na nung lumipaglt kami dito sa switzerland. Although nakapag patayo narin naman na ako ng sarili kong business dito para matulungan siya. Despite of the decision that we made which was the best. Both of my parents and sister was still supportive of me. Plus, kahit hindi naman na nila ako kailangan tulungan. May sarili parin akong pera at I make my own ever since.

And she still managed to put up some smile to me kahit pagod at halata namang may sakit ito dahil nakikita ko na namumutla ang labi nito.

"I'm okay, Guinevere. Pagod lang ako." Tipid niyang ngiti. Liar.

"Your business can still run without you kahit umabsent ka ng isang araw. Do you have important meetings for tomorrow? I can attend it." I worriedly said to her pero tanging iling lang ang sagot nito. 

My girlfriend is really stubborn. Kahit noon pa man ay ganito na siya nung professor palang siya sa Lockwood University. Minsan ko nga lang ito makita na mag lunch kasama sila Miss Elise, laging sinasabi lang nila sakin na babad daw ito ng papers sa office niya. 

"I can manage, mi amore. Don't worry." After she said that ay bigla itong napaubo. I softly carresses her back dahil nagtuloy tuloy ito.

"You need a check-up. Sasamahan kita." Madiin kong sambit, hindi na ako natutuwa sa ginagawa niya sa sarili niya. I know she's trying to prove to her family na kaya niyang wala sila.

"No, this is just..." I stop her in the middle of her sentence by giving her a light kiss na naging dahilan para mamula ito. Cute.

"No buts, Miss. Ilang araw na yang ubo mo. Baka mamaya fatigue na yan."

Few days after, tinulungan ko nalang siyang tapusin ang meetings at papers na need niya for her company. Alam kong sobra pa sa tigas ng bato ang ulo niya kaya I decided to help her nalang dahil hindi talaga siya papatinag kahit anong gawin ko. Pagkatapos nun ay sinamahan ko na siya mag pacheck up sa pinaka malapit na hospital dito saamin, I also contacted Kuya Tristan since he's working in the medical field. Kasalukuyan itong nasa Fellowship Training.

"Matigas talaga ulo ng girlfriend mo talaga." 

I decided to face time him dahil bukod sakin na mas nakakakilala kay Vera ay mag bestfriend silang dalawa ever since dahil close rin ang family nila parehas kahit malayo ang agwat ng age nila. Mas matanda kasi si Kuya. Naalala ko tuloy kung pano ko to pagselosan tas yun pala parehas lang kami ng lahi.

"Sobra kuya, dinaig pa ang buntis e." Reklamo ko at humalaklak naman si Kuya Tristan sa sinabi ko sabay tumingin ng nakakaloko.

"Masyado ka pang bata ha. Di pa ko ready maging ninong! Pero pwede rin naman hmm para may ispoil rin ako." Excited nitong sabi na ikinatawa ko. 

We really became close kahit nung una ay tutol siya samin. Nung una hindi ko siya matindihan kung bakit kaya nga sobrang nag seselos ako sakanya dati, but now I can understand him why, she cares for Vera and sakin. He is really the best kuya.

"Hey, I can hear you both from here!" Sigaw ni Vera dahil busy itong mag luto sa kusina. Napairap naman si Kuya Tristan.

"We know, Vera duh. Ayos yan para malaman mo kung gano ka kakulit." Naka turn on lang kasi ito into a speaker mode kaya talagang maririnig ni Vera ang pinag uusapan namin ni Kuya.

Naging busy ako sa pag aaral rin dito sa Switzerland, we are also planning to move to Spain dahil gusto ni Vera na maganda ang paaralan ko. Spain is a home for an architect like me and it is actually one of my dream, hindi man makapagaral pwede rin para mag trabaho. If I will be given a chance talagang pupunta ako dun at tatanggapin ko agad ang project ng walang pang aanlinganan.