Peculiar [PSLU #1] [GL]

P18

Krystal's POV

"I like you Guinevere. More than you ever know" A tear suddenly went through my eye at dahan dahan itong tumulo sa aking pisngi. Kita ko naman ang gulat sakanyang mata at pagkataranta ng makita niya ito.

Nagulat ata ako masyado sa sinabi niya at hindi agad nag loading sa utak ko. Like this is Daniella Vienn Cervantes suddenly confessing infront of me. Sinong hindi magugulat? Madaming taong nagkakadarapa para makuha atensyon niya but here she is, telling me her feelings. 

"What did I do? Did I say something weird? Did I hurt you? Gosh! I'm so sorry it wasn't supposed to make you feel pain or anything I was just being honest." Sunod sunod nitong sabi at agad pinunasan ang luha na namuo sa aking mga mata. I softly chuckled na naging dahilan para kumunot ang noo nito. Bilis mag bago naman ng mood nito. Pasalamat ka gusto kita.

"No it just felt like I was too overwhelm. I didn't expect that you would be too honest." Sambit ko dito. She flashed her sweet smile. Damn, I think beautiful is an understatement for someone like her. She's more than that.

"It's your fault anyways."

Naramdaman ko na nilagay nito ang kanyang mga kamay sa aking bewang na parang niyayakap ako nito. Ramdam ko rin ang mamumula na aking pisngi. Buti nalang gabi na at hindi niya makikita. Bakit parang nagiging sweet ata siya masyado ngayon.

"Bakit parang kasalanan ko?" Nagmala Bea Alonzo ako sa tanong na to ah.

"You're too beautiful in my eyes Guinevere, I honestly felt that I already had a crush on you the moment that you spilled the coffee on my clothes." Tumigil ito sa pag sasalita at tumingin ng deretso sa mata ko. "You were too cute I couldn't get enough of that. Your face remained in my mind and I can't get it off easily. Its your fault so now it's your responsibility."

Masyadong honest si Miss ah teka parang kinikilig ata ako delekado na ata ako!

I saw how her pupils reflected upon the light of the moon. Ang ganda, pwede na maging luna ko. Sa isang iglap, parang nawala ang inis ko sakanya nitong nakaraan dahil ginulo niya ang aking nararamdaman nung nalaman kong meron itong boyfriend pero now she's standing and even staring at me telling me na hindi. Pero hindi ko mawari ang emosyon sa kanyang mata parang andami niyang gustong sabihin, magtitiwala ba ako sakanya?

Itong nararamdaman ko ay hindi ko alam kung ano patutunguhan, alam ko rin namang hindi puro saya at kilig ang isang pag-ibig. Pero ngunit sakanya, I want to risk it all. I want to be with her no matter what happpens. No matter what the future holds. Ang mga mata nito na patuloy akong nilulunod, familiar and comforting. Hinawakan ko ang magkabilang balikat nito at hindi ako nagpatalo sa pakikipag titigan sakanya.

I felt how she flinched with my touch pero hindi niya rin naman inalis ang kanyang kamay sa aking bewang.

"I li---." Hindi natuloy ang sasabihin ko dahil sa sigaw na naririnig ko na sinasambit ang pangalan namin ni Daniella. Parang napaso naman kami sa isa't isa at naghiwalay. Bwiset okay na yung moment eh!

"Gosh! Kanina pa namin kayo hinahanap! Sorry to spoil your night! But we really need you badly! Nag lalasing si Miss Elise at Miss Veronica at hindi namin sila mapigilan! No mali! I think they are fighting!" Hinihingal na sabi ni Lydia.

Tumakbo agad kami sa kinakaroonan ng dalawa. Isa itong mini bar at kakaonti lang rin ang tao. Pero tanaw na tanaw mula dito ang samaan na tingin sa isa't isa nila Miss Elise at Miss Veronica at rinig ko pa ang boses ng kapatid ko na pinipigilan sila.

"Ano ba problema niyong dalawa? Can you guys fix this professionally?!" Inis na sigaw niya sa dalawa.

"No. Go away Raleigh. You don't have the right to interfere with this. This is between me and Elise." Malamig na sabi nito. Parang nagtaasan naman ang balahibo ko. Minsan lang magsalita si Miss Veronica pero kakaiba ang aura nito ngayon and oh wow first name basis kahit ako nga di siya matawag dun.