𝕷𝖔𝖛𝖊 𝕴𝖘 𝕭𝖑𝖎𝖓𝖉 [Gl]✔︎

5.Blind love

අපි ගිහින් නැවතුනේ ලොකු Hotel එකක් ළඟ...

"ඒයි Jae I!!!

මේ කවුද?"

හයියෙන් කෑ ගහගෙන අපේ පැත්තට දුවගෙන ආපූ කෙනෙක් Jae I ව hug කරලා මගේ දිහාට හැරිලා Jae I ගෙන් අහද්දි එයා අර මනුස්සයාගෙ කනට කරලා මොකද්ද එකක් කියුවා...

"Jae I...Jae I...😅හරි හරි කමක් නෑ මම යන්නම්කෝ..."

මම jae Iගෙ යාලුවො සෙට් එක බලාපොරොත්තු උනත් මෙතන එයාලා එක්කෙනෙක්වත් පේන්න නැති එක මට ලොකු ප්‍රශ්නයක් උණා...

"මොනවද හොයන්නෙ?"

"ම්ම්...මේ ඔයාගෙ යාලුවෝ..."

"අහ්...එයාලා අවේ නෑ.."

මම පුදුමෙන් වගේ jae I දිහා බලද්දි එයා කලේ අහක බලාගත්ත එක...

"එයාලා මාත් එක්ක ඉන්න මට තියෙන සල්ලි නිසා...එයාලා මගෙ අම්මගෙයි තාත්තාගෙයි බිස්නස් පාර්ට්නස්ලාගෙ ලමයි"

"ඔහ්...මට සමාවෙන්න"
වෙන කියන්න දෙයක් මට හිතා ගන්න බැරි වෙච්ච නිසා මම එයාගෙන් සමාව ඉල්ලුවා...

"ඒකට කමක් නෑ...මට ඔයත් එක්ක ටිකක් තනියම කතා කරන්න ඕනි උනා...."

ඈතින් පේන children park එක දිහා හිස් බැල්මකින් බලාගෙන හිටපු එයා එක පාර මගෙ පැත්තට හැරෙද්දි ⁣ඒ නිල් ඇස් දිහා බලාගෙන හිටපු මම හොඳ සිහියට ආවා..

"මොනවා ගැනද?"

කිසිම දෙයක් නොකියා හොටෙල් එකේ Room එකක් ඇතුලට මාව ඇඳගෙන ගියපු jae I කාමරේ ලොකු කරලා මගෙ ළඟට ඇවිත් ඒ room එකේ තිබ්බ  table එකක් ලඟින් වාඩි වෙලා මටත් වාඩි වෙන්න කියලා කි⁣යුවෙ රහස් සාකච්චාවක් කරන්න වගේ...

"මොකද මේ...දැන්වත් කියන්නකෝ..."

කිසිම දෙයක් නොකියා එයාගෙ අතේ තිබුන සුදු පාට කඩදාසියක් මගෙ ඉස්සරහින් තියපු jae I අසරන බැල්මකින් මගේ දිහා බලාගෙන හිටියා....

"දෙයියනේ!!!

science වලට යි, Maths වලට යි දෙකටම wනෙ...."

හිතලා කියුවෙ නැති උනත් ටිකක් හයියෙන් මගෙ කටින් වචන පිට වෙලා කියලා මට තේරුනේ jae I කන්න වග් මගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා දැකපු නිසා...

"මේක තමයි හේතුව...ඔයා මට වැඩිය ගොඩක් දක්ෂයිනෙ...අනික ඔයාට හැම subject එකකටම 90ට වැඩියි....ඒක නිසා,

මම ඔයාගෙන් අහන්න හැදුවෙ ඔයාට මට ටියුෂන් දෙන්න පුලුවන්ද කියලා..."
එකපාර ගහෙන් ගෙඩි එන්න වගේ අහපු කතාවට මට පුදුම හිතුනත් මොනවද කරන්න ඕනි කියලා මට තේරුනෙ නැහැ...

"ඒත් ඔයා මට වැඩිය අවුරුදු දෙකක් වැඩිමල්නෙ...මම කොහොමද-"

"😭අනේ මොකක් හරි කරන්නකෝ....මට බෑ අම්මාගෙ මූනවත් බලන්න..."

එකපාර මගෙ අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන පොඩි එකෙක් වගේ Jae I අඬන්න ගත්තා...

කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව අසරණ වෙලා හිටපු මට එකපාරට ආපු අදහසක් නිසා ඒකවත් හරියයිද කියලා බලන්න මම ඒක jae I ට කියලා දැම්මා...

" මෙහෙම කරමු..මම ඔයාට පාඩම් කරන හැටි කියලා දෙන්නම්...අපි දෙන්නත් එක්ක එකට පාඩම් කරමු..එතකොට හරිනෙ..."

ඒකෙන් එයා එච්චර සෑහීමකට පත් වෙච්ච බවක්නම් පෙනුනෙ නැහැ...

"එතකොට කොහෙද අපි දෙන්නා පාඩම් කරන්නෙ?"

"පුස්තකාලෙ..."

මම පාඩම් කරන්න කැමතිම තැන එයාට මතක් කරලා දෙද්දි jae I ගෙ මූන තැලිච්ච තක්කාලි ගෙඩියක් වගේ වෙලා ගියා...

"හවස් වෙනකම් ඒකෙ ඉන්න බෑනේ...ස්කෝලෙ ඇරුනම මාත් එක්ක අපේ ගෙදර යමු...එහෙත් තියෙනවා තඩි පුස්තකාලයක්..."

මම කොහොමද මෙයත් එක්ක යන්නෙ...
මම සාමාන්‍ය පවුලක සාමාන්‍ය දරුවෙක්...
මෙයාලගෙ ගෙදර ඉන්න Maidsලත් මට වැඩිය පෝසත් ඇති...

"yooooo, මොනවද හිතන්නෙ..."

"නෑ...මේ...හැමදාමනම් මට එන්න බැරිවෙයි..."

"එහෙනම් පුලුවන් දවසක් කියන්න...මම එන්නම් එක්කන් යන්න..."

එහෙන්ම ඒ කතාව ඉවර කරලා, jae I එක්ක හොටෙල් එක වටෙත් ඇවිදපු මම හොස්ටල් එකට එද්දි හවස 4 විතර වෙලා තිබ්බා...

එහෙම්මම wash එකකුත් දාගෙන මම ගියේ ji hung ව හොයාගෙන...

______________________________________

🤏😎හායි පෙන්ස්...
හි⁣තුවෙ ඩේට් එකකට කතා කලා කියලද 😂

🙂අපි අරයාගෙ ගෙදර නොයා ඉමුද?
මොනා උනත් jae I පොඩ්ඩක් පව්...

ඒනම් ලබන ආත්මෙ හම්බෙමු...👀💅

බායි👋