𝕷𝖔𝖛𝖊 𝕴𝖘 𝕭𝖑𝖎𝖓𝖉 [Gl]✔︎

9.Blind love

"ම්ම්..."

"Enu kii!! නැගිටින්න අපි ආවෝ..."

"අහ්...කොහෙද අපි ආවේ?"

මම අහපු ප්‍රශ්නෙට කට කොනින් හිනා වෙච්ච Jae I මගෙ දිහාට හැරිලා Sheet belt එකත් ගලවගෙ කාර් එකෙන් එලියට බැස්සෙ ⁣මම නිදිමත විකාරෙන් වගේ එයා දිහා බලාගෙන ඉද්දි....

ටික වෙලාවකින් කාර් එකෙ මගේ පැත්තෙ තිබ්බ දොර ඇරපු jae I මාව අත් අතරට ගත්තෙ මාව confuse කරලා...

එයාට එච්චර හයියක් තියනවා නේ....

"මාව බිමන් තියන්න!!!

තියනවා මනුස්සයෝ!!!

අනෙ මට පයින් යන්න පුලුවන්!! 😫"

"බහින්න ඉතින්...කොහොමත් මම ඔයාව උස්සන් යන්නෑ..."

එකපාට කාර් එකන් උස්සලා ගත්ත මාව එහා පැත්තෙ තිබුණ බංකුවක් උඩින් තිබ්බ එයා,ටිකක් ඉස්සරහට ඇවිදන් ගිහින් කාත් එක්ක හරි කතා කරනවා මට හොඳටම ඇහුනා...

ඒත් ඇයි මට ඒ කටහඬ පුරුදුයි කියලා දැනෙන්නේ......

"දුවේ! Eun ki!"

ඒපාර මට අපේ අම්මගෙ කටහඬත් ඇහෙනවා...මේ ඔක්කොම ඊයෙ හරියට නිදා ගත්තෙ නැති නිසාද කොහෙද....

"Eun kii! නැගිටින්න....ගෙදරට ගිහින් නිදා ගමු"

"අම්මා?

අම්මා!!😭"

ඇත්තටම ඒ....
මගෙ අම්මා....
මට මෙච්චර දවස් මග ඇරිච්ච මගෙ ලෝකේ...

මම අම්මව තද කරලා බදා ගත්තෙ ඒ උනුසුම කාලෙකින් විදින්න බැරි උන නිසා...

අම්මාව බදාගෙනම මම බැලුවෙ Jae I දිහා...
එයාගෙ නිල් ඇස් දිලිසෙනවා....
ඒ ඇස් කෙලෙවරේ පොඩි කදුළු බිඳු දෙකක් තිබුණත් ඒවා වැටෙන්නත් කලින් එයා ඒවා පිහදලා දාලා ලස්සනට හිනා උණා...

"මේ දරුවා කියුවම අද ඔයාලා මෙහෙ එනවා කියලා අප්පායි,මායි දෙන්නා ගොඩක් සතුටු උණා..."

අපේ ඉස්සරහින් කියව කියව අම්මා යද්දි මම එයාගෙ පස්සෙන් කන්ද නැග්ගෙ අපේ ගෙදරට යන්න පොඩි කන්දක් නගින්න ඕනි නිසා...

ටික වෙලාවක් යද්දි මගේ අත කවුරුහරි අල්ල ගත්තා වගේ දැනෙද්දි මම බැලුවෙ මගෙ අත දිහා....