Vengeance of the Battered

Chapter 27

“Akala ko ba saglit ka lang?”

Hindi ko inaasahang sa pag-uwi ko ng bahay, maabutan ko pang gising si Henrix at nakaupo mag-isa sa may sofa nang walang ilaw.

“‘Yong sinabi mo bang ‘sandali’ ka lang doon… aabutin ka pala ng umaga.”

“Alas-nuebe pa lang ay umalis na ako sa venue. Kina Lucile ako dumiretsyo kasi inaya niya akong mag-movie marathon,” ang palusot ko.

Now that I’m on his shoes when telling lies to me, mahirap nga pala talagang magdahilan. Kaya’t proud na talaga ako sa mga taong hindi nauubusan ng idadahilan sa partner nila.

“Sana nag-text ka man lang para hindi na kita hinintay.”

“Wala naman akong sinabing hintayin mo ako. I just reminded you to fetch Audrey, and after that… you can now take your rest. Nagkulang ba ako sa paalala?”

Habang nagtatanggal ng sapatos, hindi ko maiwasan na maging uncomfy as I noticed his strange stares to me. “What?”

“Nag-aalala lang ako na ‘pag umuwi ka na rito… may iba na pala.” Iniwan niya na punong-puno ng tanong ang utak ko.

Ano bang nangyayari sa kanya? Bakit ba nag-iiba ang kilos niya bigla?

He’s acting strange… like the way I act when I started to suspect him he’s back to his ex. Gano’n ba katalas ang pang-amoy ng lalaki ‘pag… mayroon talagang nangyaring hindi dapat nangyari?

“Tsk. Hihintayin kitang umamin… tiyaka ako aamin.”

Gising na gising pa ang diwa ko kaya nagtimpla muna ako ng gatas… para magpaantok. Sa nangyaring yugyugan ba naman kanina, from 9:00 P.M. to 11:00 P.M., paanong hindi magigising ang diwa ko nito hanggang ngayong madaling araw?

Some of the scenes are still fresh in my mind, however those don’t matter at all. Like I mentioned earlier, wala akong maramdaman na kahit ano noong mga oras na nagpapasiklaban sa liyab ang mga katawan namin.

It was just a usual thing but less valuable. It was just a piece of revenge… pampalubag sa mga sama ng loob na ibinigay sa akin ni Henrix.

Good thing that Liam’s already drunk when we do that. Baka naman paggising niya kinabukasan ay makalimutan niya rin na may nangyari.

Handa naman ako sa lahat, e. Ayoko nang magkaroon pa ng anak sa kanya kaya ‘yong katas niya, sa kumot ko na lang ipinahid.

As I went upstairs, pumasok ako sa kwarto namin ni Henrix… and I saw him lying on the bed now.

Isang gabi na nga siyang walang tulog, nadagdagan pa ngayon. Alam na nga niyang pagod siya, hindi pa siya natulog. Kasi hintayin man niya ako magdamag o hindi, hindi naman mababago no’n ang tapos nang mangyari.

Lumapit ako sa kama, hindi para tumabi sa kanyang matulog.

I leaned to his forehead and kissed it as I whispered, “Good night. Sana sa susunod na pagsikat ng araw, mabura na lahat ng mga masasamang alaala. I want to spend the rest of my life with you… sana ikaw rin.”

Hindi ko kayang tumabi kay Henrix sa kama ngayong gabi. Knowing that I cheated on him… that I had a sex with my ex-husband, but not even once with him… pakiramdam ko ay pandidirihan niya ako.

“Patabi ako, anak. Hmm?” At ginawa kong unan ang anak kong mahimbing pa sa kabayo na natutulog.

*****

Hindi sinasadyang makita ko si Jessica kasama si Lucile sa supermarket. Mukhang may trip akong asarin kaya sinalubong ko sila sa may chocolates section.