Vengeance of the Battered

Chapter 35

"That's not happening, Liam. 'Wag ka nang umasa," mariin kong tugon nang ma-realize ang bigat ng kondisyon na gusto nilang dalawa na maging kapalit ng pagtanggap ko sa tulong na in-o-offer nila sa akin.

"I would rather resolve this issue by myself instead of putting my daughter back to the hell where I have been." 

Wala na akong tinanggap na sagot dahil agad rin akong umalis na sa office namin dati ni Rocco. If I will let myself stay there a little bit longer, baka hindi ko lang matantsya ang dalawang 'yon... e, pagbuhulin ko pa sila.

"Kris, wait!" humahabol na sigaw ni Liam ang napakinggan ko.

And then suddenly, I felt my hand was grabbed and my body turned around. "Hindi mo naiintindihan, e-"

"Ikaw 'yong hindi nakakaintindi sa ating dalawa, Liam! Bakit ba ang kulit ng lahi mo?! How many times do I have to tell that you cannot be a father to her-"

"Bakit hindi, Kris? Wala ba akong karapatan na maging tatay niya? Nang dahil lang ba sa nakaraan? You are judging me because of my past?" 

"And whether she knows the truth that you are her father, do you think something will change?! Ni hindi ka nga kayang tanggapin ng anak ko bilang tatay niya!"

"And I talked to her last time. Alam mo ba kung anong sagot niya sa akin?"

As my voice calmed for a moment, at least bago maglabasan ang mga nasa conference room kung saan ako nakahinto kasama si Liam, hindi nila ako naabutang nagwawala.

"She says she doesn't want someone to replace Henrix as her father." Diretsyo lang ang tingin ko sa mga mata niya. "May it be her real father... you can't persuade her to accept you, Liam." 

"I can... if you'll allow me to." And this guy still has the courage to smirk at me. "Hindi hihinto ang pagiging ama ko sa kanya nang dahil lang hindi niya ako matanggap bilang totoo niyang ama, Kris."

"In fact, I'm expecting she'll react like that. For someone na lumaki kasama si Henrix na inakala niyang tatay niya, hindi nakakagulat na doon siya sa lalaking 'yon mas na-attach, and the way she'll react as I enter the story and introducing myself as her real father comes the conflict to form."

"And that's perfectly fine." Gumuhit ang malungkot na ngiti sa pigura ng kanyang bibig. "Nang dahil lang hindi niya ako tanggap ay hindi sapat na dahilan para sumuko ako na magpaka-ama sa kanya sa paraan na alam ko. Ngayon nga lang ako makakabawi sa kanya kaya ngayon na may opportunity na ako, yet not the opportunity that's easy to take, perhaps I should endure and take things slowly for her." 

"I was asking her acceptance; to accept me. And I know before that happens, I should double my effort to make that happen."

Hindi ako nakagalaw at nagpakita ng pagpalag when he held my hand. "Please... allow me to be her father." 

"Liam..." I exhaled.

"Bakit ba hindi na lang kayo mag-start ng pamilya n'yo ni Jessica? Sa pagkakaalam ko, wala namang bayad kung gagawa ulit kayo ng baby. Hindi naman kailangan ng kung ano-anong I.D. or mga documents para makapag-sex kayo."

"So, bakit ginugulo n'yo pa kami? Bakit ba ipinipilit mo pa rin ang sarili mo sa amin?!" naiirita kong tanong.

"Mahirap bang gawin na... sana... pakawalan mo na kami? Palayain mo na kami ng anak mo. We're just starting our life living in a fairytale-like world. We're just about to unlock our happiness, and... you're blocking the door now?"

Hinila ko pabalik ang kamay kong kanina ay hinihimas niya pa. "The key to unlocking our happiness is cutting my... our connection with you. So, p'wede ba? Leave us alone!"