1.Bölüm (Karar)

1K 18 93
                                    

Güneşin yüzümü yakmasıyla sabah olduğunu anlamış ve ne kadar istemesemde yataktan çıkmak zorunda kalmıştım .
Hızlıca odamdaki banyoya gidip yüzümü yıkadım ardından tekrar odama döndüm ve dolabımdan siyah bir elbise alıp hızlıca üzerime geçirdim .

Ah , sabahları erkenden kalkan ben güneşin tepede olmasından anladığım kadarıyla öğlene kadar yatmıştım ve garip olan şu ki biride gelip beni kaldırmamıştı .

Aynanın karşısına geçip hızlıca saçlarımı ördüm ve terliklerimi ayağıma geçirip odamdan çıktım .

Konak bugün çok sessiz görünüyordu kimse ortalıkta yoktu .

" Dayeee nerdesiniz ? "

Allah Allah ses soluk yok .

" Keçe terasa gel "

Annemin sesini duyunca konağın ilk katındaki terasa doğru adımladım .
Herkes terasta çay içiyordu , ağabeyim ortalıkta görünmediğine göre işe gitmişti .

"Günaydın herkeseeee "

"Günaydını mı kaldı kız? Saat 12 "

Helin yengemin cevabına omuz silktim.

" Valla bugün bende anlamadım , öğlene kadar yatmışım resmen "

Annem cevabıma karşılık saçlarımı okşamaya başlamıştı.

" Yat kızım yat , zaten okul çok yordu seni "

" Öyle ama napayım okuyoruz işte "

Babam tüm konuşmamızı sessizce dinlemişti.
Ah yengemi görünce abimle birbirlerine olan aşkları aklıma geliyordu , ne zor evlenmişlerdi ama sonunda onlarda mutluluğu yakaladılar .

Fakat aklımı karıştıran bir şey vardı normalde benimle hep şakalaşan babam bugün çok sessiz ve durgundu .

" Baba bir sorun mu var? "

" Kızım bizim sorunumuz biter mi ? Hep bir sinir, hep bir stres "

Anladığıma göre sorun büyüktü yoksa babam böyle sıkıntısını belli etmezdi.

" Niye , ne oldu ki? "

Babam soruma sessiz kalınca sözü annem devralmıştı.

" Kızım Ahmet amcanın hayırsız oğlu Sinan ortada yok, 2 gün oldu ama bulamamışlar . Üstelik Karaman aşiretinin kızı Berivan da ortalarda yok ."

Duyduklarımla şok olmuştum , yoksa Sinan korkulanı mı yapmıştı .

" Anne Berivanı kaçırmamıştır inşallah, vallahi Kenan ağa alnının çatından vurur onu"

Sözlerimle babam seslice nefesini vermiş ve çalışma odasına çekilmişti .

" Hadi kızım sen mutfağa git birşeyler ye , kahvaltı etmedin "

Annemin sözüne karşılık başımı salladım ve mutfağa yol aldım.
Çalışan kızlar mutfağı temizliyorlardı, hiç onlara ses etmeden birşeyler yedim ve odama çıktım.

Kitaplığımdan yarım kalan romanımı aldım ve camın yanındaki berjere oturup , kitabımı okumaya koyuldum.

***************

Kapımın bir anda açılmasıyla ödüm kopmuş ve yengem bir anda odaya dalmıştı .

" Ay yenge ödüm koptu "

" Gülüm ödünü boşver o kopmaz ama herhalde Sinan'ın başı kopacak "

" Ne oldu ?"

" Tabi sen kitaba daldın babanın sesini hiç duymadın , kız Sinan Berivanı kaçırmış . Salak birde yakalatmış kendini "

Ruh-u Revan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin