Odaya küçük bir çocuk getirdiler. Çocuğu sandalyeye bağladılar ve ilacı hazırlamaya başladılar. Çocuk bizim olduğumuz cama baktı, bizi görmesede burada olduğumuzu biliyor gibi bakıyordu. Ama bu çocuk...
Bahçede yanıma gelen çocuktu. Çok küçüktü o. Ben ona bakıyordum ama şuan yanımdaki deneklerin bana baktığına eminim, tepkimi merak ediyor olmalılar. Onu unutmayacağımı biliyorlardı. Peki o çocuğu şuan bilerek mi getirdiler ya da sadece tesadüf mü? O çocuğu gözümün önünde denek olarak kullanacaklar...
O çocuğun öldüğü düşünmek bile istemiyorum. Az önceki deneği çıkaran adamlar gelmeden o çocuğu ordan çıkarmalıyım.
Bulunduğum odadaki deneklere döndüm, Açelya çocuğa bakıyordu. Diğerleri ise bana bakıyordu ama Ateş, o yine zevkle baktı bana. Sanki ne hissettiğimi biliyordu ve bu ona keyif veriyordu.
- Bırakın onu!
Ateş: Neden? Onu çok mu sevdin?
- Bak o daha çocuk dayanamaz bu kadar acıya! Oyun oynamalı, arkadaş edinmeli, büyümeli, yaşamalı, ölüm ona yakışmaz. Bırakın onu!
Ateş: Belki yaşar.
Ateş'in umursamaz tavrı beni sinirlendiriyordu. Ateş bilerek sabrımı sınıyordu.
- Az önceki denek daha büyüktü o bile dayanamadı bu küçücük çocuğun dayanmasını bekleyemezsin!
Ateş: O zaman ölür.
Alin daha fazla dayanamadı, sesini yükselterek konuştu.
- O DAHA ÇOCUK, MASUM, DÜNYADAN BİLE HABERİ YOK! SİZİN GİBİLERİN DEĞİL ONUN GİBİ ÇOCUKLAR YAŞAMALI!
Ateş Alin'in sesini yükseltmesine, ondan korkmamasına, cesaretine sinirlenmişti.
Ateş: Benimle düzgün konuş!
Volkan: Ateş bak sakin ol! Kıza zarar gelmemesi lazım.
Açelya: Alin dozlar farklı düzeyde yapılıyor. Yani onun yaşama ihtimali var.
Alin sinirle Açelya'ya döndü.
- YA SEN BU ÇOCUKLARI SEVİYORDUN. ONLARDA SENİ İYİ BİRİ, ABLASI FELAN SANIYOR. O DAHA ÇOCUK YA DAYANAMAZSA, O KÜÇÜK CANA NASIL KIYIYORSUN? SENDE DENEKSİN, ACI ÇEKTİN SENDE VE SEN ONLARA YARDIM ETMEK YERİNE SANA GÜVENEN O ÇOCUKLARIN ACI ÇEKMESİNE YARDIM EDİYORSUN, YAZIK SİZE GERÇEKTEN.
Açelya bu sözlerle çok üzülmüştü ve odadan çıkmıştı çünkü onlar da biliyordu Alin'in haklı olduğunu.
Ama Ateş kardeşi gibi gördüğü Açelya'nın kırılmasına daha çok sinirlenmişti. Ateş'in kahverengi olan gözleri birden siyah oldu.
Ateş sadece Alin'e bakıyordu. Alin geri Ateş'e döndü ama konuşamadan birden dizlerinin üzerine çöktü. Alp ve Volkan şaşkınlıkla Alin'e sonra da Ateş'e baktı. Ateş ise simsiyah gözleri ve tepkisiz ifadesi ile Alin'e bakıyordu.
Alp: Ateş dur!
Volkan: Zaten acı çekecek ama şimdi değil durman lazım...
Akgün ise hiçbir şey yapmıyordu sadece izliyordu o da Açelya'ya söyledikleri için sinirlenmişti Alin'e.
Volkan: ATEŞ DUR!
Alp birde Alin'in önüne geçti ve Ateş durdu. Alin derin bir nefes aldı. Canı yandığı için kesik kesik nefes alıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENEK
Science FictionSEN ARTIK BİR DENEKSİN Denekhanenin başındakiler iyi bir amaç altında denekhaneyi yönetiyorlar. İnsanları denek olarak kullanan bir insan bu kadar iyi olabilir mi? Gerçek amaçlarını öğrenecek olan kişi ise Alin. Peki bu süreçte onun yanında kim olac...
