DENEK

RUHUM HÂLÂ ÜŞÜYOR

- O gün bana kapıyı neden kilitlediğimi sormuştun. Odadaki masama bak!

Ateş: Şuan değil! Şuan seninle kalmak istiyorum.

Alin gülümsemişti.

Ateş çalan telefonu ile gözlerini açtı. Telefonu kapatıp kalktı ve odaya gitti. Ama Alin yoktu.

Ateş hayal kırıklığı ile kanepeye oturup başını ellerinin arasına aldı.

Ateş: Hepsi rüyamıydı yani? Neden, neden? Ben seni çok özledim. Güzelim geri gel! Sana o kadar ihtiyacım varki...

Ateş derin bir nefes alıp kalktı. Aklına rüyası geldi, Alin'in ona dediği şey için geri odaya gitti. Ağır adımlarla onun masasına ilerledi. Gerçekten bir defter vardı, Ateş tuhaf hissetmişti. Rüyasında gördüğü şey nasıl gerçek olabilir ki? Masada duran defterin kapağını açtı.

İlk sayfada kendi adını görünce şaşırdı. Sayfanın üst kısmına baktı. Bu tarih Alin'in öldüğü tarihti, Ateş'in binlerce kez lanet ettiği tarih yazıyordu. Ateş defteri okumaya başladı.

- Şimdiden yüzündeki ifadeyi hayal edebiliyorum. Evet, bu sayfaya seninle başlamak istedim. Sevgilim, sevdiğim adam, beni aşka inandıran kişi, Ateş. Sözünü tuttun. Bana denekhanede "Senide aşka inandıracak biri vardır." demiştin. Varmış sevgilim...

Adam buruk bir şekilde gülmüştü. Gözlerinden bir damla yaş düşmüştü deftere. Hemen silmişti göz yaşlarını. Gözyaşları ile kirletmek istemedi defteri. Ama bilmiyordu ki o defterin gözyaşları ile kirlenmeyeceğini.

- Sevgilim bunu sen üzül diye yazmıyorum. Biliyorum bana çok kızıyorsun ve kızacaksın.

Ateş başını olumsuz anlamda sallamıştı.

Ateş: Ben sana nasıl kızıyım sevgilim? Kıyamam ki ben sana...

- Bugün tuhaf bir his var içimde. Sende hissediyorsun bunu. Nasıl benimle aynı şeyleri hissedebiliyorsun? Ama sana sarılınca geçecek gibi hissediyorum.

- Ben seni ölene dek seveceğim. Ölüncede severim. Orada da severim seni. Ama senin devam etmen lazım. Benim için devam etmeni istiyorum, daha doğrusu bizim için. Artık "Biz" diyebilirim sanırım. Kalbim artık bana ait değil, ikimizin, kalbimi aldın benden. Bu durumda ikimiz oluyoruz değil mi? Biz oluyoruz sevgilim...

- Denekler senden güç alıyor. Sen yıkılırsan onlarda yıkılır. Onlara, Leyal'e ve kendine iyi bak! Onların sana ihtiyacı var. Onların yanına ol! Ben denekhaneye gelmeden önce nasıl hep onların yanındaysan yine onların yanında ol! Eğer kendine zarar vermeye çalışırsan seni asla affetmem. Bu yüzden kendine iyi bak sevgilim.

Ateş: Yapma güzelim. Neden canımı yakıyorsun? Yanına gelmeme izin ver.

- Beni unut! Unutursun, unutmak zorundasın. Geçmişini, acılarını nasıl unuttuysan benide öyle unut! Gerçi, unutulmuyor değil mi? Sadece alışıyorsun, o acılarla yaşamaya alışıyorsun. Zaman lazım, sadece zaman...

- Bir kaç gün üzülürsün, belki ağlarsın ama sonra unutursun. Herkes unutur. İnsanlar bazı şeyleri kolay unutur. Sanırım bu acı çekmemek için... Sende unutacaksın beni ve başkasını seveceksin.

- Başkasını sev, yeniden aşık ol. Acı çekerek yaşama.

Ateş: Yapamam. Ben bir tek sana aşık oldum. Kalbim tek sende attı, sana yandı.

- Bu arada eğer bizimkiler senin üzerine gelirlerse söyle onlara, bu senin suçun değil. Dolapta siyah zarflar var onları aileme verir misin? Sana inanmazlarsa benden dinlesinler.