UYAN

61 7 6
                                    

Ona baktıktan sonra yatmıştım. Sırtımı ona dönmüştüm. Gerilmemi istemiyordu. Mümkün olduğunca uzakta yatıyordu ve o da arkasını dönmüştü.

Önceden uyuyamıyordum şimdi ise uykum biraz ağırlaştı, fazla uyuyorum.

Sabah uyandığımda Ateş yanımda yoktu. İçeriden deneklerin sesleri geliyordu. Yataktan kalkıp işlerimi halledip onların yanına gittim. Kahvaltı bittikten sonra odaya geçmiştik. Leyal'de gelmişti. Sohbet ediyorlardı. Sonra Akgün soru sormuştu.

Akgün: Alin gece Ateş ile beraber mi uyudunuz? Ateş sen gelmeden söylemedi de...

Ateş yanındaki kanepenin küçük yastığını hızla Akgün'ün kafasına atmıştı. Bu beni güldürmüştü. Küçük çocuklar gibiydiler.

Akgün: Ne yapıyorsun ya?

Ateş: Kes sesini küçük!

Akgün: Alin neden durdurmadın onu?

- Neden durduruyum ki?

Akgün: Çok kötüsünüz!

- Biliyorum.

Akgün'ün bu sevimli hâlleri beni güldürmüştü. Gruptaki küçüklerden biri o ve yaramazlık yapmayı ihmal etmiyordu. İçinde büyümeyen bir çocuk vardı.

Uzun zaman sonra içten bir şekilde gülmüştüm.

Akgün: Sanki bir şey dedik. Siz tam birbirinizi bulmuşsunuz.

Ateş: Çok mu merak ediyorsun?

Akgün: Biraz...

Ateş: Güzelim, sen mi açıklarsın ben mi açıklayım?

Neyi imâ ettiğini anlamamıştım bu yüzden sessiz kalmayı tercih ettim.

Ateş: Tamam ben açıklıyorum.

Denekler dikkatle Ateş'e bakıyordu.

Ateş: Alin benimle uyumak istediğini söyledi.

Dediğine denekler ve Leyal gibi bende şaşırmıştım. Gece o yanıma gelmişti.

Volkan: Ne?

Ateş: Beni sevdiğini de itiraf etti...

Devam edecekken bu sefer ben ona yastık atmıştım.

- Gerizekalı!

Ateş beni rahatsız ettiği için gülüyordu. Denekler ve Leyal ise ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Ateş: Çok ayıp sevgilim. Dün öyle deniyordun.

- Sevgilim mi?

Ateş'e sert bir şekilde bir yastık daha attım. Ateş ise bu oyununa devam etti.

Ateş: Evet dün akşam sevgili olduk ya. İnsan sevgilisine hiç yastık atar mı sevgilim hm?

Ayağa kalkmıştım. O da ayağa kalkıp koşmaya başlamıştı ve çocuk gibi gülüyordu.

Dışarı çıkmıştık. Leyal olduğu için güçlerimi kullanamıyordum.

Bahçede tam Ateş'i tutacakken, o birden durmuş ve beni tutup kendine çekmişti. Çok yakındık. Belimden tutuyordu bende onun aniden durmasından dolayı kollarından tutmuştum. Kısa süreli sessizliği o bozmuştu. Sadece ikimizin duyabileceği bir tonda konuştu.

Ateş: İlk defa bu kadar içten güldün. Sen hep böyle gül ama fazla gülme, biri aşık olur uğraştırma beni!

Yüzümdeki tebbesüm yavaş bir şekilde yok olmuştu.

DENEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin