DENEK

NE EKSİK NE FAZLA

Birden sert bir rüzgar estirmiştim. Etraf toz duman olmuştu. Ateş dönüp Açelya ve Alp'e bağırırken Leyal anlamsız bir şekilde bakıyordu.

Ateş: KIZI HEMEN GÖTÜRÜN!

Diğerleri hızla bizden uzaklaşmıştı. Ateş yüzümü ellerinin arasına almıştı.

Ateş: Tamam güçlü kızımız. O canavarı kontrol altında tutmalısın. Buradakilere zarar vermek istemiyorsun değil mi? Sakinleş ve ne olduğunu anlat...

Rüzgar daha şiddetli esmeye başlamıştı.

Ateş hızla bana sarılmış ve saçlarımı okşamaya başlamıştı.

Gök gürültüsü ile daha sıkı sarılmıştı.

Sakin ve yatıştırıcı bir şekilde konuşmaya başlamıştı.

Ateş: Sözünü tutarsın sen. O kıza yardım edeceksin, sakin olman lazım.

Kendimi zorda olsa durdurmaya çalıştım...

Önce rüzgar sonrada gök gürültüsü kesilmişti.

Ateş'i kendimden uzaklaştırdım.

Ellerini yüzüne koyup, üzgün bir şekilde sormuştu.

Ateş: İyi misin?

Başımı olumlu anlamda sallamıştım.

Ateş: Ne oldu da birden sinirlendin?

- Aslında büyük bir şey yapmadı. Onu çözüp içki verdim. O da bardağa doldurduğumu ukala bir şekilde yere döktü ve bende sinirlendim. Sen dışarı çıkarınca kendimi tam olarak kaybetmemiştim Leyal'de bağrınca...

Ateş: Anladım güzelim.

Kısa bir süre daha dışarda durduktan sonra diğerlerinin yanına gitmiştik. Bana endişe ile bakıyorlardı.

Ateş onlara iyi olduğumu söylemek ister gibi bakınca diğerleri rahat bir nefes almıştı.

Leyal tuhaf bir şekilde bakıyordu bana. Göz göze gelince tedirgin bir şekilde sorumuştu.

Leyal: Rüzgarın öyle esmesini sen mi sağladın?

Ateş: Çok mu çizgi film izledin sen?

Leyal: Ben salak değilim! O gök gürültülüsü ve rüzgar normal değildi.

Açelya: Bizim yanımızda her şey normal olur.

Leyal: Siz normal değilsiniz. Nesiniz siz?

Kaşlarımı çatıp Leyal'e sinirle bakmıştım.

Ateş elimi tutmuştu.

Ellerimize baktıktan sonra çekmiştim ellerimi onun ellerinden.

Alp: Leyal Alin sadece fazla sinirli ve sinirlenince kendini kontrol etmekte zorluk çekiyor. Sinir hastası gibi düşün. Babanı ve Alin'i o hâlde görünce korktun ve gerildin anlıyoruz ama şuan onun üzerine gitmemen gereken bir durumda. Yani hepimizin iyiliği için.

Leyal şüphelenmişti. Kim olsa şüphelenirdi. Bu ay da gök gürültülüsü ve ani bir rüzgar ile etrafı kaplayan kum ne kadar normal olabilirdi?

Ama Alp'in söylediği şeyle Leyal susmuştu.

- Git konuş o pislikle! Senin için burada nede olsa.

Şuan ortam çok sessizdi. Akgün ve Volkan hâlâ adamın yanındaydı.

Evin kapısı açılınca hepimiz o yöne bakmıştık. Akgün bana sonrada Ateş'e bakmıştı.