DENEK

ÜÇ GÜN

Yine dozlar ağır gelmişti. Üstelik iki dozu aynı anda olmuştum. Gözlerimi açtığımda odamdaydım.

Ellerimi, yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Çok acıkmıştım.

Kapıyı açtım. Açelya vardı ve beni görünce hem şaşkın hemde mutlu bir ifade takınmıştı.

Bense ona anlamaz gözlerle bakıyordum.

- Ne oldu?

Açelya: Bekle sen burada, ben diğerlerine haber verip geleceğim.

Başımla onaylayıp geri odama girmiştim.

Neden diğerlerine haber veriyor? Anlamadım...

Başım ağrıyordu. Başıma masaj yapıyordum.

Kısa bir sürede Açelya diğerleri ile geri gelmişti.

Volkan: Vaaayy uyanmış bizim güçlü kız.

Ellerimi başından çekip kaşlarımı çatarak baktım ona. Ne demek istediğini anlamaya çalışıyordum.

Ateş: Öleceksin sandık.

- Dediklerinizden hiçbir şey anlamıyorum.

Akgün: Diyoruz ki, üç gündür uyuyorsun ve iki doz olduğun için durumun hiç iyi değildi. Ama ölmedin ve beklediğimizden erken uyandın.

Uyandığım ve ölmediğim için kendimden nefret ediyorum.

- Yani yine kurtulamadınız benden.

Alp: Kurtulmak isteyen kim?

- Ateş...

Ateş: Öyle demeyelim. Ben değil içimdeki güç senin tabirinle canavar istiyordu.

Ne yani? Gerçekten o istemiyor mu?

Akgün: İki doz yapıldığını görünce Ateş bile şaşırdı. Sen öleceksin diye endişelendi.

Volkan: Nasıl başarıyorsun bunu?

- Neyi?

Volkan: İki doza rağmen yaşıyorsun ve dozların etkisine göre erken uyanıyorsun.

- Bilmiyorum. Ben bir şey yapmıyorum.

Açelya: Açsındır sen bir şeyler getirelim sana.

- Teşekkürler.

Alp: Biliyor musun? Daha önce iki dozu aynı anda olan kimse uyanamadı bu yüzden uzun süredir kimseye iki doz yapılmadı.

- Kendimi şanslı mı saymalıyım?

Ateş: Yani ölmedin bu yüzden şanslısın.

Alp: Yaşamayı sevmiyor.

- Doğru söylüyor...

Akgün: Hadi çıkalım da bir şeyler yesin.

Hepsi odadan çıkmıştı. Bir süre sonra yemeğim gelmişti...

Oturup yemeğimi yedim.

Kendimi tuhaf hissediyorum.

İki doza rağmen hâlâ yaşıyorum. Bu hayattan kurtulamadım.

Üç gündür uyuyorum. Ama bana gayet normal gelmişti. Sanki her zamanki gibi akşam uyumuşum sabah ise geri uyanmış gibi hissediyorum.

İçimde tuhaf bir his var. Bir boşluk hissediyorum. Ama neden? Neyin boşluğu?