Το δαιμονισμένο το ξυπνητήρι χτυπά σαν τρελό εδώ και ένα 15. Το ίδιο και η μαμά μου από το καθιστικό. Με τα χίλια ζόρια σηκώνομαι πάνω.
Θα πρέπει να ετοιμαστώ κατάλληλα διότι είναι η πρώτη μέρα. Όλοι θυμούνται την πρώτη εμφάνιση του καθενός. Να το θυμάστε πάντα αυτό!
Πηγαίνω προς την ντουλάπα και πιάνω στα χέρια μου το εξής σύνολο. Το φοράω γρήγορα και πηγαίνω στο μπάνιο να κάνω τα απαραίτητα. Βάζω επιπλέον λίγο μάσκαρα και ένα απαλό ροζ κραγιόν στα χείλη.
Κατεβαινω κάτω.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αποχαιρέτησα τη μαμά και την αδερφή μου , Μαρκέλλα. Έτσι πήρα το μεγάλο δρόμο για το σχολείο μαζί με την κολλητή μου Εύα.
Όταν φτάσαμε όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω μας καθώς εισχώρησα εγώ και κείνη στο σχολείο. Τα παιδιά έτριβαν τα μάτια τους ενώ σε άλλα έπεφταν τα σάλια. Μερικά από την άλλη ήταν μπερδεμένα , γεμάτα απορίες.
"ποιες είναι αυτές;" "καινούργιες μαθήτριες;" "γουστάρω λέμε"
Τυχαία ακούσαμε και τα δύο αγόρια , Αχιλλέα και Στέφανο καθώς περνούσαμε να λένε:
Στέφανος : Πωπω Αχιλλέα για δες εδώ!
Αχιλλέας: Τι λες τώρα! Ποιο είναι αυτό το καυτό μωρό;
Κοιτά η Εύα εμένα με την κόρη του ματιού της με ένα χαμόγελο , το ίδιο και εγώ. Περπατούσαμε με άνεση και γεμάτες αυτοπεποίθηση στο εσωτερικό του σχολείου. Αργότερα όλοι οι μαθητές πήγαν στο προαύλιο εκτός από εμένα που είχα πάει στις τουαλέτες να φτιάξω λίγο το μακιγιάζ μου.
Ξαφνικά πέφτω σε ένα γνώριμο πρόσωπο και μισητό. Τον Αχιλλέα! Δυστυχώς για εμένα έβγαινα από τις τουαλέτες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην τον δω και έτσι έριξα τον καφέ του πάνω του. Εκείνος ούρλιαξε κοιτώντας την μπλούζα του που ήταν βρεγμένη.
