Στο προηγούμενο κεφάλαιο:
{ Αχιλλέας : Τι είναι κάτι αρκετά προσωπικό για να φύγει ο Στέφανος?
Άρια: Εεε ντρεπόμουν ρε Αχιλλέα να το πω μπροστά του. Κάτι σε θέλω...
Αχιλλέας: Μην παραπονιέσαι μωρό μου αυτό το "κάτι" θα το κάνουμε. }
Τι είπε το άτομο???
Είναι με τα καλά του ???
Άρια: Όπα όπα όπα , κάνε πίσω αντράκλα. Αρχικά εννοούσα ότι σε θέλω κάτι σχετικά με τους κολλητούς μας.
Ο Αχιλλέας κάνει λίγο πίσω ενοχλημένος. Στριφογύρισε τα μάτια του και ανέβηκε στην μηχανη. Το κεφάλι του το είχε τοποθετήσει πάνω στους αγκώνες του , πάνω στο τιμόνι και με κοιτούσε.
Αχιλλέας : Αλήθεια τώρα? Εφόσον αφορά τους κολλητούς μας , ξανά ρωτώ , έπρεπε να φύγει ο Στέφανος;
Άρια: Ε να ρε Αχιλλέα , δεν γινόταν να το πω μπροστά του.
Αχιλλέας : Τι έγινε;
Άρια: Να, η Εύα , η κολλητή μου ενδιαφέρεται για τον Στέφανο και κολλητό σου.
Αχιλλέας : Και ο Στέφανος κάπως ενδιαφέρεται για την Εύα αλλά του το απαγορεύω.
Άρια: Γιατί καλέ του παιδιού;
Αχιλλέας : Επειδή σιχαίνομαι να τον βλέπω κοντά σου.
Άρια: Θα το αντέξεις για την ευτυχία τους. Λέω τώρα , μήπως κάναμε καμία κατάσταση μεταξύ τους...?
Αχιλλέας : Εγώ και συ;
Άρια: Όχι ρε συ . Εγώ και η τρελή Μάρω , η γειτόνισσα σου από δίπλα. Εγώ και συ βέβαια.
Αχιλλέας :ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΟΥ .
Άρια: Η θεία σου είναι αυτή ? Πωπω τι σόι είναι αυτό καλέ! Τέλος πάντων , τι λες? Εγώ και συ?
Αχιλλέας : Εδώ τα χαλάμε όπως πάντα. Εγώ με εσένα , δεν πράττω τίποτα. Είσαι θανάσιμος εχθρός μου , κανε τα μόνη σου , τα κονέ.
Άρια: Ωω έλα ρε Αχιλλέα , για τα παιδιά θα το κάνουμε.
Αχιλλέας : Δεν συνεργάζομαι κορίτσι μου μαζί σου , πάει και τελείωσε.
Έρχομαι κοντά του , στο μπροστινό μέρος της μηχανής. Τον κοιτώ με τα γλυκά μου ματάκια.
Εκείνος φαίνεται ότι είναι λίγο πριν πει το ναι , το βλέπετε όλοι σας έτσι δεν είναι?
Όχι ? Καλά.
