Πέμπτη σήμερα και το Σάββατο θα γίνει το πάρτυ. Ο Αχιλλέας και εγώ έχουμε να μιλήσουμε από την σύσκεψη που είχαμε λίγες μέρες πριν.
Μιλούσαμε μαζί με την Εύα στο τρίτο διάλειμμα. Καθώς μιλούσε παρατηρώ τον Αχιλλέα μαζί με τον Στέφανο να συζητούν λίγο πιο μπροστά από εμάς. Έριξα μια γρήγορη ματιά προς το μέρος τους και μετά ξανά στην Εύα.
Ξαφνικά ακούω τον Αχιλλέα να λέει στον Στέφανο πρώτου προηγηθεί το γεγονός που με εκνεύρισε:
Αχιλλέας : Την βλέπεις;
Στέφανος : Την Αρ- . Ναι ναι την βλέπω γιατί;
Αχιλλέας : Κοίτα πως θα την ρίξω!
Όταν το άκουσα αυτό από μακρυά ήλπιζα ότι θα βρει έναν καλύτερο τρόπο να με προσεγγίσει. Όχι ότι μετά θα του έριχνα ξανά άκυρο.
Φτάσαμε προς το μέρος τους και απροσδόκητα πέφτω κάτω. Πρωτού πέσω είχα βάλει αντίσταση τα χέρια μου.
Μόλις μου έβαλε τρικλοποδιά ο Αχιλλέας?????
Ε αυτό είναι!Σηκώνομαι ελάχιστα πάνω θυμωμένη. Οι άλλοι γελούν ενώ είχαν βάλλει την παλαμη τους στο στόμα για να μην φανεί ότι εγινα ρεζίλι. Η Εύα με τον Στέφανο είναι σοκαρισμένοι . Ο Αχιλλέας από την άλλη το διασκεδάζει. Έχει ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και κοιτά το ταβάνι ψηλά.
Σηκώνομαι πλήρως πάνω και τινάζω τα ρούχα μου μπροστά του. Η Εύα με κοιτά με προσήλωση ενώ ο Στέφανος τον δικό του κολλητό.
Αχιλλέας: Είδες Στέφανε την έριξα.
Στέφανος: Το είδα , το είδα
Εύα: Την έριξες!
Αχιλλέας : Όχι έπεσε από την γοητεία μου . Είμαι φλογερός άντρας εγώ Εύα μου.
Στέφανος: Είναι , είναι .
Πρώτου μιλήσω , χτυπά το κουδούνι με αποτέλεσμα να νευριασω επειδή δεν πήρα την κατάσταση στα χέρια μου.