Blask Gwiazd | Regulus Black

Rozdział 28

Na następny dzień Regulus nie poszedł na zajęcia. Został w dormitorium. Stworek zostawił go jeszcze większym zdeorientowaniem. Czekał w dormitorium na swoją matkę, która miała przybyć do zamku. Nie wiedział kiedy się pojawi. Regulus zastanawiał się jaki jest powód jej przybycia do Hogwartu. Nie przybyła by nawet wtedy kiedy Regulus spadł z miotły na czwartym roku, a jego stan był poważny.

Walburga Black weszła do dormitorium po południu, a Regulus poczuł jak sercwmu wali ze stresu. Kazała mu się szybko spakować. Nie widziała, że Stworek był w zamku i ostrzegł go, że przyjdzie. Stworek czekał na nich u profesora Slughorna.

Regulus spakował najpotrzebniejsze rzeczy i wyszedł z dormitorium za matką. Alfa siedziała w pokoju wspólnym ślizgonów razem z Aillą. Regulus spojrzał na nią kątem oka, a Alfa była w niego wprost wpatrzona.

Razem ze Stworkiem teleportowali się przed dom Blacków. Wszedł do domu za matką i poczuł się okropnie. Nie chciał tu być. Poszedł za matką do jadalni i usiadł przy długim stole, gdzie siedział już ojciec Regulusa.

- Dlaczego zabrałaś mnie ze szkoly? - zapytał spokojnie - Zaraz zaczynają się owutemy.

- Stworek jest potrzebny Czarnemu Panu - powiedział Walburga.

- Po co tu jestem? - zapytał znowu już lekko zdenerwowany.

- Chcieliśmy żebyś o tym wiedział - powiedział Orion.

- Po co Stworek jest potrzebny? - zapytał.

- To nie jest ważne Regulusie - powiedziała kobieta - Idź do pokoju.

Regulus posłusznie wstał od stołu i wszedł na piętro. Jednak zamiast wejść do swojego pokoju wszedł do pokoju strasznego brata, upewniając się, że jego rodzice nic nie widzą. Pokój Syriusza wyglądał tak samo jak w noc, którą uciekł z domu. Regulus bardzo dobrze pamiętał tą noc. Błagał Syriusza żeby zostać, ale ten go nie posłuchał. Zostawił Regulusa w tym domu samego. Od tamtej pory Regulus musiał radził sobie całkowicie sam. Czuł się zdradzony. Był wściekły na Syriusza, ale z czasem zrozumiał, że dla niego będzie lepiej. Syriusz ciągle buntował się rodzicom, za co był karany.

Wyszedł z pokoju brata i poszedł do siebie. Jego pokój też się nie zmienił. Regulus położył się w łóżku i gapił się w sufit, nie widząc co ma ze sobą zrobić. Miał nadzieję, że dowie się czegoś więcej, bo to po co Stworek jest potrzebny nie dawała mu spokoju.

Alfa siedziała w pokoju wspólnym zastanawiając się dlaczego Regulus zniknął. Od razu rozpoznała Walburgę Black. Rozpoznała, że to maka Regulusa. Poczuła ukłucie w sercu widząc Regulusa, który wychodził z matką z pokoju wspólnego. Chciała za nim iść, ale potrzemyła się. Nie mogła tego zrobić. Wciąż była wściekła. Ailla siedzącą obok niej nic nie powiedziała.

Alfa zaczęła żałować, że nie porozmawiała z Regulusem. Brakowało jej go, a w dodatku miała jakieś złe przeczucia. Za każdym razem kiedy myślałam o nim zaczynała się bać o niego i sama nie widziała dlaczego.

Oczekiwała, że Regulus wróci na następny dzień z powrotem do szkoły, ale się myliła. Regulus nie wrócił,  a Alfa zaczęła się jeszcze bardziej niepokoić. Myślała, że miał jakieś problemy rodzinne. W czasie ich znajomości Regulus zdążył opowiedzieć o swojej rodzinie. Powiedział jej jakie kary stosowała jego matka. Opowiedział jej jak Syriusz był torturowany zaklęciem niewybaczalnym. Może i nie powiedzien o tym mówić. Gdyby Walburga Black się o tym dowiedziała Regulus dostał by karę tak samo brutalną jak dostawał Syriusz.

Alfa czuła przerażenie kiedy Regulus jej o tym mówił. Zastanawiała się jak można traktować tak swoje własne dzieci. Jakim trzeba być okropnym człowiekiem żeby robić coś takiego.

Mimo, że Regulus zataił przed nią, że jest śmirciożercą Alfa nie uważała, że jest okropny. Czuła się oszukana i zdradzona, ale Regulus nigdy nie był złym człowiekiem. Był cudownym człowiekiem, tylko sam siebie nie doceniał. Alfa bala się o niego. Chciała napisać do niego list, ale nie widziała jak wszystko ma dobrać w słowa, więc zostawiła wszystko i położyła się po prostu do łóżka. Całą noc myślała o nim. Regulus Black nigdy opuścił jej myśli. Wciąż go kochała i widziała, że mimo wszystko będzie go kochać.