Werewolf series : His Burning Howl [ BxB ]

Chapter One

CLARIFICATION:

Kung sa ibang werewolves books po, kapag ang isang babae/lalake ay tinawag na Luna ay mate agad ng isang Alpha. Dito po sa istorya ko ay isa lamang po 'yong "title" sa asawa ng Alpha na leader ng pack.

'Yon lang po, enjoy reading!

***

Chapter One

“What? What's going on there Geno?” Dinig ko ang tanong na 'yon ni Alpha Damian. Mabilis na nanginig ang aking mga tuhod dahil sa takot.

Dali-dali akong umayos ng tayo at umakmang tatakbo pabalik sa kuwartong pinanggalingan ko kanina, na sana pala ay hindi ko na nilisan. Ngunit hindi pa man ako nakakalayo, kaagad akong nahuli ng Alpha na nasa aking harapan kanina.

He swiftly wrapped his strong arm around me and pulled me closer towards his huge body. 
 

“Oops, now stay calm, little one. We aren't going to hurt you.” Sabi ng malaking lalaki, ang kaniyang magandang ngiti ay nakapinta pa rin sa kaniyang mga labi.

I immediately turn my head and look away. The pressure is too much for me. It's making my headache a little worse. 
 

“L-let go of me...” Nanghihina kong saad pero mas lalo lamang humigpit ang kaniyang hawak sa akin. Sinubukan ko tanggalin ang kaniyang braso sa aking bewang, ngunit para lamang akong nagtitinidor ng sabaw.

It's just impossible. I sigh.

“Geno! Seriously what are you doing?”

I flinch in the Alpha's arms after hearing that shout from our leader. Mas lalo akong nalumbay, pakiramdam ko nga ay namumutla ako sa bawat segundong lumilipas.

I've never once heard of Cabrera being ruthless or doing evil deeds. Alam kong mabubuti ang kanilang hangarin at alam kong hindi nila ako basta-basta sasaktan. Pero ganito na ako noon pa man.

I was never comfortable around many people. I always overthink things, even before I can experience them. Mas madalas akong pangunahan ng mga negatibong isipin. And trust me, it's so hard to be me. 

I'm not really a fan of myself.

Suddenly, I felt the Alpha releasing me from his grip. Well, not entirely; he simply moved his hand to my wrist and pulled me out of the corner where I had been hiding the entire time.
 

Mabilis na nag-init ang aking mukha habang hinihila niya ako patungo sa pamilya Cabrera. Magdamag lamang akong nakayuko, hindi sila magawang tingnan sa mata.

Malamang ay kung ano-ano na ang iniisip nila sa'kin ngayon. Siguro mamaya lang ay matatagpuan ko na ang sarili ko sa labas.

Well, that's great, I guess. Not until I remembered that there was nowhere for me to go.
 

Wala na akong bahay at wala na ring pamilya...

Saan na'ko nito pupunta?

“Sorry for the intrusion, but I found this little omega hiding behind the corner.” The grey-haired alpha said, finally letting go of my wrist.

“Oh? The ginger-haired boy.” I flinched and got snapped out of my thoughts when I heard what the previous Luna said, directing her soft and gentle stares at me. 
 

Kaagad kong ipinatong ang isa kong kamay sa ibabaw ng kulot kong buhok at buong tapang na nag-angat ng tingin upang tingnan sa mukha ang dating Luna.