Werewolf series : His Burning Howl [ BxB ]

Chapter Twenty-Three

Chapter Twenty-Three

"Hah." Davina blinks twice as she starts looking at me up and down, too stunned to speak once I revealed that I was the wolf earlier. Na para bang hindi siya makapaniwala sa kaniyang nakikita ngayon. Mabilis akong namula, buong mukha hanggang sa aking balikat at batok, ngayon ay namumula na dahil sa hiya.

Ngunit kahit na ganoon, pilit ko pa rin na tinakpan ang aking kahubaran mula sa babaeng alpha.

"Come over, Eugene. Let me at least give you my clothes." Si Davina ang unang naglabas ng salita. At imbes na tanong ang kaniyang sinabi, mas inuna niya ang nakakahiya kong kalagayan.

I watched as Davina started unbuttoning the rest of her long sleeve polo shirt. However, when I saw that she had nothing under it but just a tube, I immediately stopped her.

"No, no! It's fine! Ayos lang ako." Napahinto si Davina at napataas ang kaniyang kilay sa aking inasta. Ngunit kalaunan ay bigla nalang ngumisi at umiling sa aking direksiyon.

"Don't worry about me. As much as I admire your... beautiful body, I can't let you shiver and catch a cold out here." She gave me a warm smile before finally taking off her long sleeves and walking towards me. Mas lalong nag-init ang aking pisnge sa kaniyang sinabi ngunit hindi nalang ako kumibo.

Tinulungan niya akong isuot 'yon na tahimik naming ginagawa. Nang matapos siya ay kaagad ko siyang tiningnan sa mukha.

"Paano ka? Malamig. Baka magkasakit ka rin." Nag-aalala kong sabi habang inaayos ang butones ng damit. The long sleeve was literally too long for me and my body. It ended just above my knees. Nagmukha tuloy 'tong dress sa akin. Kaya tinanggihan ko na ang inaalok niyang pantalon, dahil tiyak na hindi rin naman 'yon magkakasya sa'kin.

"I'm glad that you're worrying about me. But rest assured, my immune system is strong. And I can just shift into wolf form anytime. Kaya huwag ka na mag-alala." Sabi niya. Niyakap ko naman ang sarili at hinimas ang aking mga braso.

"Thank you. Pero kaya ko rin naman mag shift, hano." I pursed my lips a bit after saying it to her. Davina chuckled beside me and started ruffling my curls.

"Oo nga. But you look tired, so just let it be. And I'm sorry about earlier with my men. Those fuckers will get a beating after this." Napakamot ako sa kaniyang tinuran bago umiling.

"That's not necessary, Davina. Hayaan mo na dahil hindi naman nila ako sinaktan." I said, not agreeing with her choice of words because she sounded serious about it. Ngayon nag-aalala tuloy ako doon sa dalawang alpha kanina. Even though they're also alphas, there's no doubt that they're below Davina. She dominated those males even though she's a female. No, a woman. And that alone is amazing.

Bumuntong hininga si Davina na may halong inis. "Yes, but they did force you to submit to them. That's just disrespectful!" She almost yelled, irritatingly, and I shuddered, remembering the scene earlier, but immediately shrugged it off.

"Y-yeah, but I growled at them first. So I think it's just...fair?" Tiningnan ko si Davina sa kaniyang mga mata. Pumikit siya at umiling, hindi talaga sumasang-ayon sa aking sinabi.

"Hindi ko alam Eugene. Dahil tiyak, kapag narinig ni Desmond ang tungkol dito. Paparusahan niya 'yong dalawa na 'yon." Napigilan ako sa biglaang pagbanggit niya sa pangalan ni Desmond. Dahilan upang bumalik sa aking utak ang mga sinabi ng leader sa akin.

Hindi ko alam kung paano nasabi ni Davina ang bagay na 'yon. Dahil ako, alam ko na mismo sa sarili ko na hinding-hindi 'yon gagawin ni Desmond dahil una sa lahat, wala na siyang pakialam sa akin.