Werewolf series : His Burning Howl [ BxB ]

Chapter Twenty-One

Chapter Twenty-One

The hardest thing that I've ever done ever since that tragedy in my life was to visit my parents' grave and leave again after some hours.

Gusto ko pa mag-stay, pero hindi na pwede. Sinundo na nga kami ng guard ng mismong sementeryo. Ngunit nang makita niya si Desmond, sinabi na lang niya sa amin na hindi pwede ang matulog rito.

Kaya wala kaming magagawa. Even if I insisted on staying in that cemetery, there would be no roof for me to stay on. There's no warmth in the place, especially when it's already dark.

At saka pwede naman na siguro ako lumabas at bumalik sa sementeryo kahit na anong oras. Magpabalik-balik man ako, wala ng problema at sa tingin ko ay ayos naman na ang lahat.

Ayos na ang lahat...ibig sabihin din ba nito matatapos na ang marriage contract namin ni Desmond?

That has suddenly made me sad and anxious. Pero kung ganoon nga ang mangyayari, kailangan ko na rin talagang maghanap ng desenteng trabaho at matitirahan pagkatapos ng lahat ng ito.

I need to separate myself from them already. Ngunit alam ko naman na bago ang lahat ng aking mga iniisip, kailangan ko pa rin ng permisyo mula kila Tita Esther.

No one expected that the problem was going to be solved faster than we had foreseen. Desmond and I got married last month, and it will be two months next week. Kaya kung malalaman ng mga ibang miyembro ng pack na bigla-bigla na lang kami maghihiwalay, baka mas lalo lamang na gumulo.

Although for sure, I knew that more of the members of the pack already knew that the marriage was just a mere contract.

In any case, tiyak naman na magpag-uusapan namin ang tungkol sa bagay na ito. Sa ngayon, baka pwedeng huwag ko muna isipin dahil mukhang may problema akong bago na darating.

Actually, it is not like I can really call it a problem. It's just really bothered me for a while now, and I can't relax a muscle because of it.

What I'm saying is Geno. Simula nang makabalik kami sa mansion matapos ang pagpunta sa Dark Prison at pagdalaw sa puntod ng aking mga magulang, ni hindi niya ako kinakausap o tinitingnan manlang. Para bang iniiwasan niya ako simula nang mangyari ang pag-iwan nila sa akin sa mall at ang pagsigaw sa kaniya ni Desmond.

Now that I mentioned it, ganito rin kaya 'yong nararamdaman ni Desmond noong tinanong niya ako kung iniiwasan ko siya?

Kung ganoon, hindi pala maganda. Hindi ako mapakali at palagi nalang tinatanong ang sarili kung ano ba ang nagawa kong mali doon sa tao, para iwasan niya ako ng ganito.

Geno was a cheerful man when I first saw him. Ngunit nito ngang mga nagdaang araw, bigla na lamang siya nanlamig. I am not sure what the problem is, and I think there's only one way to find out.

Hating gabi na at hindi nga ako makatulog. Ngunit kaagad naman pumasok sa aking isip si Geno. Sa pagkakaalam ko, dito magpapalipas ng gabi ang nakasalamin na alpha.

So I believe he's staying in the guestroom where he usually spends the night here in the mansion. What I'm going to do is just simple.

Pupuntahan ko siya mismo sa silid na kaniyang kinaroroonan para kausapin siya tungkol sa kaniyang malamig na pakikitungo sa akin. Hindi sa nanlilimos ako ng atensiyon, si Geno ay isa sa mga kaibigan na itinuturing ko. And if I just ignore him just because he's giving me the cold shoulder, how can I call myself his friend then?

What if he has a huge problem that's just affecting his mood? Marami ang ganoon.

Mabilis kong natagpuan ang sarili sa labas ng pintuan ni Geno. Sinubukan kong tawagin ang kaniyang pangalan maka-ilang beses noong una, ngunit hindi siya rumesponde.