Werewolf series : His Burning Howl [ BxB ]

Chapter Fifteen

Chapter Fifteen

It was a fine evening for all of us. Tapos na kaming maghapunan at narito ako ngayon sa sala. Nanonood ng telebisyon at minsan ay kinakausap si Eira na naglilinis malapit lamang sa akin.

Desmond and Marion stayed most of their days at the mansion. Kung wala sila sa garden o sa labas, nasa kuwarto lamang silang dalawa. That's right, the majority of the time, they are both inside their shared bedroom doing the goddess knows what.

Habang tutok na tutok ako sa aking pinapanood, narinig ko na lang ang mga tunog ng mga yapak na animo'y nagmamadaling bumaba sa may hagdanan.

That alarmed me, so I immediately sat up straight on the couch where I was sitting and waited for the person to come and reveal himself. Though I already expected that it was going to be Desmond.

Mabilis na nilagpasan ni Desmond ang sala, ni hindi manlang ako tinapunan ng tingin. Ang mukha niya ay seryoso at parang kakadating lang ng medyo hindi magandang balita sa kaniya.

Napansin ko na na may hawak siyang jacket at susi ng sasakyan. Kumunot ang aking noo saglit bago mapagtanto ang binabalak ng alpha.

He will leave? At this hour? To where?

Hindi ko na napigilan ang sarili at mabilis na tumayo sa may sofa. Sinundan ko siya at bago pa man tuluyang makalabas ng pintuan ang alpha, kaagad ko nang tinawag ang kaniyang atensiyon.

The older male halted before looking at me. His face is unreadable, but his pheromones are saying otherwise. The alpha is currently restless. And I don't know if he's aware that he's emitting them without restraint.

Kinabahan agad ako, iniisip na baka may nangyaring masama.

“A-anong nangyayari?” I asked, stuttering a bit as the loud thumps on my chest began because of nervousness.

Napatingin si Desmond sa akin saglit, bago mag-iwas ng mga mata. Binasa niya ang kaniyang pang-ibabang labi, bago ako tuluyang sagutin.

Umiling siya.

“N-nothing. There's just an emergency. You and Marion stay here. Don't go out no matter what. Well, it's not like that you can,” He gave me a meaningful look at napalunok na lang ako.

“Please watch Marion for me as well. I really need to go. Thank you.” Bilin niya sa huli, bago ako tinalikuran at tuluyan na ngang umalis.

Just what is that? Ano ang emergency? I have a bad feeling about this.

***

Kinabukasan ng umaga, ang araw ay tirik na at lahat ay nakabangon ng muli upang gumawa. Lahat ay mukhang normal. Walang mali. At parang ako lamang ang mayroong iniisip at may sariling problema.

Paanong hindi kung si Desmond ay hindi pa rin bumabalik mula nang umalis siya kagabi?

Halos hindi nga ako nakatulog sa inaakto at sinabi niya sa akin kagabi, tapos malalaman ko sa aking pagbangon na hindi pa rin umuuwi ang alpha ngayong umaga?

Scratch that, tanghali na.

I even tried to approach and ask for information about the alpha from Marion. But even he didn't know exactly where and what the male was doing at the moment.

Ang sinabi lang din raw sa kaniya ay mayroon nga siyang emergency. Hindi ko na tuloy mapigilan ang mag-alala.

Hanggang sa habang ako'y nag-aayos at nagpapalit ng tubig sa isang flower vase na nasa loob ng mansion, dumating si Geno. Ang sinabi na kanang kamay ni Desmond.