Werewolf series : His Burning Howl [ BxB ]

Chapter Eighteen

Chapter Eighteen

Dark prison. Ang lugar kung saan dinadala ang mga dating miyembro ng pack o mga nagtangkang pumasok at manggulo sa aming teritoryo.

The others refused to elaborate on everything about the person who set fire to our home unless Desmond was with us. Kaya 'yon lang muna ang sinabi nila sa akin. Na nandoon na ang salarin at bantay sarado ng mga malalakas naming mga sundalo.

I badly wanted to know everything about it already. However, the leader of our pack doesn't seem to want to return and face us anymore for the time being. Dahil kahit oras na ng aming hapunan, hindi na siya lumabas sa kanilang silid at nagpakiusap na dalhan na lamang sila ng pagkain sa itaas.

Kaya wala akong nagawa kung hindi sarilihin ang aking mga tanong.

My head is full of questions about who they are. Why did they do that to us? What did my parents do to them? How can they do...something like that? I wondered alone in my room until I was wide awake.

Mag-aalas dos na nga ng madaling araw ngunit hindi pa rin ako makatulog. Hindi na rin naman ako makaiyak. Siguro ay napagod na aking mga mata sa kakaluha kanina.

I'm just a pathetic person and full of negative thoughts at the moment.

Dahan-dahan akong bumangon sa kama. Ibinaba ang mga paa sa sahig at tumayo ng hindi umiimik. Ramdam ko ang lamig na dala ng sahig sa aking talampakan, sa bawat aking paghakbang.

I suddenly got thirsty because of thinking nonstop.

Marahan kong isinira ang pintuan ng aking kuwarto matapos makalabas. Ang ilaw sa ibang parte ng mansion at sa may sala ay nakapatay na. Ngunit may mga dim lights naman na nakasindi, kaya hindi ako nahirapan sa pagbaba at pagtungo sa kusina.

Nang makarating sa aking destinasyon, kaagad akong nagbukas ng ref at kumuha kaagad ng isang pitsel ng tubig. I'll take this one pitcher and a glass upstairs in my room. Dahil pakiramdam ko, kahit na makailang inom pa ako ng tubig ay hindi rin naman ako makakatulog agad.

And as I was about to step forward so that I could already return towards my room, a tall and dark figure suddenly came inside the kitchen.

Nanigas ang aking buong katawan at napahigpit ang aking hawak sa may baso at pitsel. Ngunit nang gumalaw ang tao upang buksan ang ilaw, mabilis na nawala ang takot sa aking sistema.

Shit. I thought I was already hallucinating out of lack of sleep and already seeing things.

“What are you doing here?” Tanong ni Desmond, na ngayon ay walang pang-itaas at ang tanging saplot say isang grey na sweatpants. Kaagad kong nilabanan ang tukso at pinigilan ang sarili na tumitig sa kaniyang magandang katawan.

I awkwardly lifted the pitcher and glass that I was currently holding, trying to answer his question. Tumango naman ang alpha at kaagad na lumapit sa may refrigerator na halos katabi ko lang.

Napalunok ako at kaagad na umiwas, ngunit umakto ako na parang nagbibigay ng daan para sa kaniya. I saw how Desmond's eyebrows furrowed a little at that, but then we both immediately looked away from each other's peripheral visions once our eyes somehow...met. 

I was just standing there awkwardly, not doing anything and just simply watching the alpha get himself a glass of water.

Mukha na akong tanga dahil sa bitbit kong pitsel na mas malaki pa sa aking mukha at medyo may kabigatan, ngunit pinagtiisan ko dahil hindi ko alam kung ano ba ang dapat na gawin ngayon.