ATEŞ KLANI 2 AYANA-ONİLE

Bölüm 4

Ayana pencerenin önünden kalkıp vücudunu esnetti uyumadığı ikinci geceydi ve daha ne kadar dayanabileceğini merak ediyordu. Vampirlerin düzenli uykuya ihtiyaç duymadıklarını bilmesine rağmen endişeleniyordu. Artık öncekinden daha güçlü olsa bile hala yalnız uyumaktan korkan bir çocuktu. Ona saldırmak isteyen biri olmayacağından annesine sunabileceği bir bahanesi de yoktu. Yanaklarındaki havayı sertçe dışarı üfleyip etrafına bakındı.

Zuvan ortalarda yoktu. Dişi kaplanının yanında oluşu dahi deliksiz bir uyku için yeterliydi. Genç kız zayıf noktasını göz ardı edip "Bu gün özel bir gün olacak!"  diye şakıdı. İlk kez tek başına klandan ayrılacak ve şükranlarını sunmak için Nandi'ye gidecekti. Dahası kitaplar için yeni şef Onile'e de teşekkür etmesi gerekiyordu. Sonunda yeni kabile reisi ile tanışacağı için mutluydu. O adam Ayana'nın kurtarıcısıydı. Üstelik yalnızca onu değil babasını da kurtarmıştı. Genç kız sırıttı. İlk izleniminin güzel olması için fazladan çaba sarf etmesi gerekiyordu.

Tam odadan çıkacakken içeri annesi girdi. Prenses Alia bu gün mavi elbisesiyle yine çok güzel görünüyordu. Ayana eğer onun gibi bir vücuda sahip olsaydı her gün elbise giyerdi. Düşüncelerinden kurtulmak için annesine sıkıca sarıldı.

"Bacaklarını kasıtlı olarak mı bu kadar kırıyorsun?" Alia kızının, kocası kadar uzun olmasından şikâyetçiydi.

"Kasıtlı olarak yapmıyorum." Ayana doğruldu. "Belki kafama bir şeylerle vurabilirsin."

"Hepsi Gain'in suçu. Küçüklüğünden beri sana deli gibi antrenman yaptırıyor."

"Bu kadın yine benim dedikodumu yapıyor. Ona aldırma ve antrenmanlarını aksatma Ayana sen bu klanın efendisisin." Gain kapıda dikiliyordu. Antrenmanlar hakkında her ne kadar Alia'ya katılıyor olsa da kızını Minore gibi yetiştirmemeye daha ilk günden yemin etmişti. Yutkundu ve gözerini ayak uçlarında sabitledi. Acısı hala ilk günkü kadar tazeydi.

"Ben halimden memnunum anne. Senden daha güçlü olmam karşılığında güzel olma vasfını sana bırakıyorum." Ayana annesine göz kırptı. "Şimdi gitmem gerekiyor. Nandi beni bekliyordur."

"Hera'nın yanında çok fazla duruyor değil mi?" Alia güldü. Kızı henüz ne kadar güzel olduğunun farkında değildi. Belki genç şef bu konuda ona yardımcı olabilirdi. "Onile 'i görmeyi unutma" diye mırıldandı.

"Ve ona dikkat et vampirlerden nefret eder. Türünün en büyük düşmanı." Gain sıkıntılı bir iç çekişten sonra Ayana'nın bacağına bağladığı kemeri kontrol etti. Neyse ki kızı, hançeri konusunda annesi kadar savurgan değildi.

Genç kız sırıttı, "Öyleyse daha dikkatli olacağım." dedikten sonra pelerinini başından geçirip odadan çıktı.

Epeyce yol yürümüş olmasına rağmen hala nehre ulaşamamış olmak Ayana'nın canını sıkıyordu. Suyun kokusunu alıyordu çok uzakta olamazdı. Yine de yolunu bulamamaktan korkuyordu. Kaybolursa uzunca bir süre daha tek başına dışarı çıkmasına izin verilmezdi. Düşüncesi bile genç kızı sinirlendirmeye yetiyordu. Olduğu yerde durdu ve etrafında tırmanabileceği bir sarmaşık aradı. Yukarı çıkarsa nehri bulmak çok daha kolaylaşacaktı. Sonunda ileride bir maun ağacına sarmalanmış halde duran kalın sarmaşığı gördü.

Ayana çoğu zaman ayrıntılara takılmazdı fakat yaklaştıkça ağacın güzelliğini fark etmesi uzun zamanını almadı. Maunun güzel gövdesi çok hoşuna gitmişti. Kabuğundan bir parça koparıp kemerine iliştirdikten sonra sarmaşığa tırmanıp etrafına bakmaya başladı.

Görebildiği tek şey yeşildi. Ağaçların dalları görüşünü engelliyordu. Yine de nehre yakın olduğunu buradan daha iyi hissediyordu. Suyun berraklığı gözünde canlanınca gülümsedi. Maundan birkaç yeşil dal koparıp aşağı inmek için basacağı uygun yeri aramaya koyuldu. Fakat bir anda bir şeyler onu ağacın tepesinde kalmaya zorladı. Genç kızın vücudu kaskatı kesilmişti. Aynı zamanda gırtlağı yanmaya başladığında acıyla inledi. Kabileden birileri ona doğru geliyor olmalıydı.