EHLİBEYT'İN GÜLÜ (Düzenlendi. Kitap Burada Devam Edecek)

9

Bol bol oy ve yorumlarınızı bekliyorum
Keyifli okumalar 🙈🌼

....

Aynur sabah kalktığında günlük rutin işlerini halletti. İstemsizce genç adamın yastığını alarak koklamaya başladı. Kapının açılmasıyla yastığı yere attı. Gelen kişinin Ferhat olduğunu görünce kalbi deli gibi çarptı. Genç adam hemen

"İyisin değil mi bir şeyin yok?"

"E_e_evet yastıkta böcek gördüm de biran" dudağını dişledi genç kız. Ferhat sırıtarak belli etmemeye çalıştı. Genç kızı belinden tutup kendine çekerek

"Aynur birinin bizi böyle görse ikimiz içinde çok güzel olacak hoş özellikle benim içinde neyse!" Diyerek geri çekildi. Aynı şeyi sürekli söylemesi deli ediyordu. Aynur yutkunarak

"Ferhat!"

"Söyle güzelim."

"Şey üç gün sonra bayram ve bayramdan sonra bizim oruç başlıyor. Ne yapacağız annenler anlar?" diye merakla sordu. Onun için sorun değildi lakin Ferhat'ı zor durumda bırakmak istemiyordu.

"Ben onu düşündüm güzelim hiç merak etme!" Şaşkınca bakarak

"Nasıl yani?" Ne ara nasıl düşündü ki bu adam.

"Güzelim hadi hazırlan kahvaltı yapacağız o zaman görürsün!" dediğinde parfümünü aldığında siyah takımın üzerine sıktığı sırada Aynur kokunun etkisiyle gözlerini kapattı. Ferhat bunu görünce gülümsedi.

"Koklayabilirsin!" Genç kız anlamayarak boş boş baktı.

"Parfümü çok beğendin sanırım koklayabilirsin!" Genç kızı belinden tuttuğu gibi tekrar kendine çekip başını boyun girintisine koydu.

"Ferhat!" diyerek genç adama sarıldı. Burnunu iyice gömdü aynı şey Ferhat içinde geçerliydi.

"Yakma bizi!" Yanamazdı bu sevda imkânsız bir sevdaydı. Nasıl birlikte olabilirlerdi nasıl? Göz göre göre birbirlerini yakacaklar mıydı yoksa beraber yanacaklar mıydı?

"Ben yanmaya dünden razıyım Aynur! Sen hazır mısın?" Aynur kendine gelerek geri çekildi.

"Yapma yakma bizi beni kendine alıştırma! Beni sevda çölüne itme!" Yüreği yanarken bir yangını daha kaldıramazdı. Önüne eğilerek ellerini tutup öptü.

"Düşün güzelim! Benimle yanacak mısın karar ver! İnan bana görür görmez kimseye vurulup da bunları söylemedim! Bozbey'i âşık olduğu kişi bir sensin!" Şaşkın şaşkın baktı genç kız. Gerçekten doğru muydu sadece ona mi sevdalanmıştı.

"Yapamam Bozbey yapamam!" Gözlerindeki korkuyu görüyordu ama o korkuyu ortadan kaldıracaktı kararlıydı Aynur Yaman ya Bozbey'in olacaktı ya da hiç kimsenin!

"Aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorsun biliyorum ama ben sana bunları yaşatmam Aynur! Ben seninle yanmaya yemin ettim." Gözlerindeki kararlılık her şeyi netleştiriyordu. Tabi bu kararlılık felakete sebep olmazsa

"Bozbey git artık ne olur? Bana zaman ver, yüreğimi yakma! Eğer uzak duramayacaksak ben gideyim Bozbey!" Genç adamın gözleri karardı. Kollarından tutarak

"Asla sana zarar gelmesini istemiyorum, seni yok etmelerine izin vermem anlıyor musun izin vermem! Seni bırakmam!"

"Canımı acıtıyorsun!" Korkuyla genç kıza

"İyisin değil mi? Bir şeyin yok!" Olumlu anlamda başını sallayarak

"Bu şehirden gideceğim!" Parmağını dudaklarına getirerek susmasını söylediğinde