EHLİBEYT'İN GÜLÜ (Düzenlendi. Kitap Burada Devam Edecek)

56

Aynur yapamazdı.

"Yapamam. Ettiğim tövbeyi bozamam!'

"Aynur bizi yok etme yapma ne olur! Bozbey'im de yine bana hadi yalvarırım." Sessiz ve üzgündü. Ferhat aynı şeyi tekrar edip duruyordu. İkisinin yürekleri yanıyordu.

Başını genç kızın göğsüne koyduğunda

"En azından beraber uyuyalım. Kokuna hasretim." Onayladığında genç kıza sarılarak uykuya bile dalmadı. Onun kokusunu içine çekmek istiyordu sadece. Onun iyi olmasını istiyordu. Genç adam başını kaldırdığında

"Ne oldu?"

"Saçlarının kokusunu koklamak istiyorum sen göğsümde uyusan olur mu?" Genç adamın masum yüzüne dayanamayıp onayladı. Kenara geçti. Onu umursamadan uyumak istiyordu. Lakin bir sıkıntı vardı. Onun kokusu olmadan uyuyamazdı. Ferhat'ın uyuduğunu görünce genç adama sarıldığında burnunu boyun girintisine koydu. Ferhat ise o sırada genç kızın ne yaptığını kaçamak bakışlarıyla izliyordu.

"Çok özlemişim ama yeminimi unutmamam lazım. Bana yaşattıklarını unutamam! Ama sen of!" Aynur'a sıkıca sarıldı genç adam saçının kokusu burnunun direğini sızlatana kadar kokladı.

&

Sabah uyandıklarında Aynur kollarını iki yana açtığında genç adam genç kızın burnuna kadar uzanan kolu görünce gülümseyerek öpmüştü. Aynur tebessüm edince hemen kendine gelip ayağa kalktı.

"Ohoooo beyefendiye bak hemen yayılmış. Affetmedim ben seni daha!" Ferhat sırıtarak baktığında kolundan tuttuğu gibi yanına oturttu

"Emin misin güzelim uyurken öyle demiyordun?" Aynur dudağını dişlediğinde

"Hiçbir şey demiyordum bir kere sarıldıysam da yanlışlıkla sarılmışımdır." Ferhat başını sallayarak

"Aynen aynen tabi canım! "Ferhat'ın gülmesine sinir oluyordu. Lakin gülüşü öyle muazzamdı ki bu gülüşe dünyaları verebilirdi.

"Gülmesene!" Aynur'a inat daha çok gülüyordu.

Omzuna vurduğunda

"Gülme."

"Ağlamamı mı istiyorsun?" Kıyamazdı Ferhat'a. Ayağa kalkıp genç kıza yaklaştı. Ellerini tuttu.

"Ne yapmamı istiyorsun?"

"Ağlamanı istemiyorum! Sadece ispat hayallerimizi gerçekleştirelim. Bana güveni yeniden ver fe..." Ferhat umutla baksa da Aynur gözlerini kaçırdı.

"Bir kere be adımı bir kere zikret!" Sustu sadece. Genç kızın çenesini sıvazladı.

"Tamam, güzelim bekle beni!" Genç adam gideceği sırada kolundan tutarak

"Kahvaltı yapmayacak mısın?" Göz kırparak

"Gerçeği ortaya çıkartıp sana durumu anlattığım anda beni affedeceksin. O zaman nikâhı bastığım gibi doya doya kahvaltı yapacağız beraber Ehlibeyt bakışlım." Bu hitap hoşuna gitmişti.

"Bekliyorum gerçekler elbet ortaya çıkar buna eminim." Ferhat gitmeden genç kadın yanağından öptüğünde hızlıca gitti. İlknur kimin gittiğini merak edince Aynur'a baktı. Genç kadın elini yanağına koymuş gülümsüyordu.

İlknur gülerek

"Âşıksın drim drim sen âşıksın arkadaş!" diye dalga geçtiğinde yüzünü düşürerek

"Değilim ona sinirliyim." Ferhat'ı unutmak istese de unutamazdı Aynur hemde hiç! Yüce yaradandan tek isteği Ferhat'ın biran önce gerçeği ortaya çıkartmasını istiyordu.