EHLİBEYT'İN GÜLÜ (Düzenlendi. Kitap Burada Devam Edecek)

33

Destan Aynur'un üzülmesine daha fazla dayanamayıp öksürük sesini çıkartıp

"Ağam Aynur'la gitmemiz gerekiyor." Aynur gitmek için hareketlendiğinde Ferhat son kez sarılıp kokusunu içine çekti.

"Ben bu koku olmadan yapamam Aynur, yaşamak haram bana!" Aynı şey Aynur içinde geçerliyken mecburdu bırakıp gitmeye gururu incilmişti sonuçta. Ferhat'ın kokusunu son kez içine çekti. Üzerinde onun izleri varken onun üzerinde de kokusu tekrar olsun istiyordu.

Genç adamdan ayrıldığında ellerini yavaş yavaş genç adamın ellerinden çekti.

"Hoşça kal Bozbey'im!"

"Yeniden kavuşacağız asla pes etmeyeceğim Aynur seni ölsem bile bırakmam!" Titreyen sesiyle cevapladı Aynur

"Mecbursun!" dediğinde hızlı bir şekilde giderken Ferhat gür sesiyle

"Seni seviyorum Ehlibeyt 'in gülü!" Aynur ise içinden

"Seni seviyorum Bozbey'im!" diyebildi. Ferhat bunda karşılık bulamayınca üzülmüştü. Genç kızın yolunu gözledi gidene kadar. Aynur'un arkasına dönmesiyle göz göze gelmişlerdi. Bu gece onların son gecesiydi oysa... İkisi de birbirine gözü yaşlı bir şekilde bakmıştı. Aynur tekrar önüne döndüğünde hıçkırarak ağlamaya başladı. Destan arkadaşına sarıldığında

"Geçecek Aynur!"

"Allah kahretsin çok seviyorum onu çok beni bırakıp gitse bile çok seviyorum ona kıyamıyorum ya neden?" Bulundukları yerde durduklarında Destan teselli vermeye başladı. Derin bir nefes alarak kendine gelip gözyaşlarını sildi.

&

Aynur eve geldiğinde üzerini değiştirip valizi hazırlamaya başladı. Eline aldığı beyaz elbisesiyle o geceyi hatırladı. Ferhat Bozbey'le birleştikleri gece! Gözündeki yaşı hemen sildi. Her kıyafetinde Ferhat Bozbey'le olan anılar aklına geliyordu. Zülfikar kılıcı kolyesini aldığında Ferhat'la tanıştığı ilk andan itibaren bütün anılar gözünde canlandı. Kolyesini boynuna taktığında annesinden hatıra kalan yüzüğünü de takmıştı. Valizini kapatıp kulpundan tutarak yere indirip odasından çıkacağı sırada Ferhat'la ilk tartışmasını hatırladı.

"Gelmeyeceğim be adam anla artık!"

"Sana zarar gelsin istemiyorum benim yanımda güvende olacaksın!" Demişti peki ya en büyük zararı o vermesi! Gözyaşını silerek kapıyı kapattı. Merdivenlerden indiğinde Destanla İlknur'la vedalaştığında

"Bunu Ferhat'a verir misiniz, biz uçağa bindikten sonra!" Olumlu anlamda başını salladı genç kız

"Emin misin gitmekle?" diyen İlknur'a zoraki tebessüm ederek

"Mecburum." Tekrar birbirine sarıldıktan sonra İlknur ve Destan Yaşlı adamın elini öptüğünde onunla da vedalaştılar. Taksi geldiğinde Yaşlı adam taksiciye valizleri verdiğinde valizleri yerine koymuşlardı. Aynur kalbini tuttuğunda

"İyi misin?" diye sormuştu İlknur gülümseyerek onayladı. Dedesi gelmesi için işaret yaptığında genç kız son kez evine baktığında taksiye bindi. Havaalanına gideceklerini söylediğinde taksici sürmeye başladı. Aynur üzgün bir şekilde durduğunda dedesi

"Orada çok mutlu olacaksın kızım güven bana!"

Zoraki bir sesle

"İnşallah dede." Yarım saat sonra havaalanına geldiklerinde valizlerini alıp havaalanına girdiler gerekli kontrollerden geçip yerlerine geçmişlerdi.

&

"Ferhat Ağa!" diye öfkeyle bağırdı İlknur. Ferhat avluda sigarasının son demini üflerken genç kızın sesini duyduğunda sigarasını söndürüp avludan baktığında İlknur'u görmeyi beklemiyordu.