CHAPTER 27

158 9 0
                                    

Chapter 27

Hades POV

    Im here at my veranda looking at Styx who's watering the flower's in the garden. Lea on the other hand was standing at her back and just looking at her.

  I know she won't let Lea help her again. She's hard headed that much to the point that Lea let her do whatever she want even though I told her not to let Styx.

  I smiled when I saw her happily talking to her flowers. Dad was right when he told me that wife's was good in taking care of flower's and plant than maids.

  Simula ng dumating siya dito sa mansyon naging maganda na ang mga bulaklak, inaalagaan niya ito ng mabuti kahit nga ang mga rosas sa likod ng mansyon na malapit ng mamatay ay binigyan niya ng pagkakataong mabuhay. Nakita ko kung paano niya ito inalagaan at pinag-ukulan ng panahon.

  Tahimik lang ako habang pinagmamasdan siyang masayang inaalagaan ang mga bulaklak. Hindi nawawala ang ngiti nito habang binibinyagan ang mga ito. Hinahayaan ko lang siyang gawin iyon dahil hindi pa naman mainit. Saka isa pa, alam kung nabobored din siya dito sa mansyon. Madalas lang siyang nasa kwarto niya habang hawak hawak ang libro nya. Bababa lang siya kapag sinipag siyang magluto.

  Nagulat na lamang ako ng biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Tiningnan ko si Styx at nakita kung pinipilit siya ni Lea  na pumasok pero hindi siya sumama at tinulak-tulak pa niya si Lea papasok sa mansyon. Wala namang nagawa si Lea kundi ang pumasok nalang habang siya ay masayang naliligo. Tsk! Ang tigas talaga ng ulo! Paano nalang kung magkasakit sya?

  Napailing nalang ako saka naglakad palabas ng kwarto. Pag dating ko sa labas ng mansyon ay agad kung kinuha ang payong na nasa gilid ng pintuan.

"Master Hades!"bati sakin ni Lea sabay bow ng mapansin niya ako. I just nod at her.

"You can go inside!"walang emosyon kung sabi. She bowed her head before she entered the door.

  Nang makapasok na sa loob si Lea ay agad kung binuksan ang payong saka naglakad palapit kay Styx na masayang naliligo sa ulan. Kahit kailan talaga!

"Styx!"I called her to get her attention but i think she did'nt hear me. She was happily running and playing under the heavy rain.

"Wife!"I called her again as I held her hand that made her look at me. She was smiling as she face me.

"Hades? Halika maligo tayo sa ulan!"nakangiti nitong aya sakin habang tumatalon talon pa. Childish!

"No!Come on let's go inside!"I command.I saw her pouted that made me raise my brows.

"Eh!Gusto ko pang maligo, pleassee??"Parang bata nitong sabi sabay pinagsiklop ang dalawang kamay na parang magdarasal.

"No!"matigas kung sabi at akmang hihilahin na siya ng pigilan niya ako.

"Pleaseeee?"parang bata nitong sabi sabay ngiti ng napakatamis. D*mn that smile of her!

"Argh,Fine!"sabi ko saka na sana tatalikod ng biglang kumulog ng napakalakas na naging dahilan ng biglaan niyang pagyakap sakin. Dahil sa subrang gulat ko nabitawan ko ang payong na hawak hawak ko kaya naman pareho kaming nabasa. Ilang saglit na nanatili kami sa ganong sitwasyon bago ito kumalas habang nakangiting tumingin sakin.

THAT NERD IS MINEWhere stories live. Discover now