Epilogue

282 14 0
                                    

EPILOGUE

     
      "Tss.. Sam was looking for you." i said as i stopped behind Renz who was now talking to a girl. I can't see her face because Renz was blocking her from my sight.

      "Lew- " i stopped as i saw her. I didn't expect to see her here. She was wearing a simple black night dress that suit her well. She has a simple make up that made her look beautiful. That face,that face was the face I've been missing for almost 3 years.

      "Hades...."he whispered that made my heart wild. That soft calming voice of her that made my heart double its beat. D*mn, its been three years and I was really praying that this day would come. Seeing her infront of me alive, calling my name using that calming voice of her. D*mn, i miss her so much!

        "Styx..." I whispered that made her look at me. Saglit kaming nagkatitigan ngunit kalaunan ay nag-iwas naman. Napangiti ako, hindi parin niya kayang makipagtitigan sakin ng matagal. I was about to say something when someone interrupt us. Nanghihinayang man ay wala na akung magawa ng nagpaalam siya na umalis. Sinundan ko ito ng tingin hanggang sa mawala siya saking paningin.

   ' This is not the last, I'll see you soon,Wife.'

    NAGMAMADALING lumabas ako sa kotse ko ng mamataan kung may kung anong kumpulan sa loob ng restaurant. Mukhang nakipag away nanaman ang asawa ni Rusty. Napailing ako.Kung hindi lang dahil sa kaibigan ko yung lalaking yun ay pababayaan ko ang babaeng ito. She's a war freak. Hindi ko nga alam kung ano bang nagustuhan ng kaibigan ko rito. I admit Amanda was beautiful but d*mn she's so hard headed! Ang sakit niya sa ulo!.

  The moment I opened the door and  saw the girl she was talking i froze. Hindi ako pwedeng magkamali, it's her! Siya yun.

  Yung tindig niya. The way she stand. The way how her expression change,it changed but her looks,its still the same. I sign as i walked towards her.

     "Stop it,Amanda."I said coldly. Pinigilan kung hindi mapatingin sakanya at baka hindi ko mapigilang yakapin siya.

    "Can you tie her next time?Nagkakalat kasi." gulat akung napatingin sakanya ngunit hindi ko na siya naabutang nakatingin samin. Deri-deritso itong pumasok sa opisina saka iyon pabagsak na sinara. Wow! That's new!

   "What? Don't tell me you like that girl? C'mon Hades. Let's go. This place is like a trash!" Singhal ni Amanda ngunit hindi ko manlang naalis ang tingin ko sa nakasarang pinto.

' She's braver but it's looks cool. She's hot!'

   "Hey!"Singhal ni Amanda kaya napabalik ako sa reyalidad. Tiningnan ko siya ng masama saka naunang naglakad palabas.

    "What's with that face?"she asked pero hindi ko siya pinansin. Siguro ay naiwan sa loob ang isip ko. "Isa pa, bat ikaw yung sumundo sakin? Nasaan ang magaling mung kaibigan?"she asked. Hindi ko siya sinagot at pinaharurut ang sasakyan papunta sa condo nila. Kailangan kung bumalik.

   Pagkarating namin sa condo nila ay mabilis ko siyang pinababa. Tiningnan niya ako ng masama pero hindi ko iyon pinansin at muling  pinaharurut pabalik sa restaurant ang sasakyan.

      "WHAT are you doing here?" tanong nito na siyang kinaiktad ko. Her voice its so casual.

   "We need to talk."she raise her brows on me.

   "Kung tungkol ito sa nangyare kanina,wala tayong dapat pag usapan. Your girl make a scene here, she should apologize. But don't worry,It's fine. About my behavior, I want to say sorry. Please send it to her. I know it's not appropriate to do it,i admit my wrong behavior." She said. Palihim akung napangiti. D*mn i miss her voice.

THAT NERD IS MINEWhere stories live. Discover now