We're at the airport. Hinatid namin si Ate Trisha dito dahil sa US na muna siya maninirahan kasama ang fiancé niya. We hugged each other once more. "Thank you sa lahat, Ate Trisha."
"Thank you rin. Ikaw na bahala sa kapatid ko ha," sabi niya at sinamaan naman niya ng tingin si Patrick. "Lagot ka sa akin kapag may nangyari ulit kay Rainer."
"I promise!" sabi naman ng engot.
Kinuha na ni Ate ang maleta niya at pumasok na sa loob. Bumalik naman kami ni Patrick sa kotse niya. Pinagbuksan pa niya ako ng pinto, saka ako sumakay. Sumunod naman siya.
We drove out of the airport. It's been a week since he came back. Balik na rin sa dati yung itsura niya. Bati na rin kami. Halos dalawang araw ko siyang pinansin dahil sa ginawa niya. Buti na nakayanan niya.
Well, about the Heraldes, I heard that their business died after the hearing. That's what you get when you dig your own grave. They can still run their food business, but this time, inside their cells, or in hell. Oops.
We finally reached the private cemetery. I gave him the directions until we parked outside a mausoleum. I reached for his hand. This will be the first time he'll visit his parents' tombs.
We walked in and immediately saw the tombs. We were both carrying a basket of flowers and laid it before their parents. I noticed he was standing still. I saw that coming. I just let him be there and lit up the candles we brought.
He fell on his knees. Nataranta naman ako, akala ko nawalan siya ng malay. But there, he burst into tears. Hinayaan ko na lang siya. Mahigit isang taon niya, 'di nakita ang parents niya after that incident, tapos madadatnan lang niya sa huling hantungan nila.
His mom eventually died after suffering cardiac arrest. Then, a month later, sumunod yung Dad niya. It must've been hard for him, lalo pa't 'di talaga siya hinayaang dumalaw dito. Silang dalawa na lang ni Ate Trisha ang natira sa pamilya nila.
"Sorry, I wasn't able to talk with your Mom before she took her last breath. But, Ate Trisha said, one of the last things she said was about you. She loved you so much, Patrick. Hiniling niya na sana makalaya ka. I'm sure, matutuwa siya dahil natupad na ang hiling niya, 'di ba?"
We were just sitting on the floor, and I was there to watch him cry. I wiped those tears on his face. Ganito rin ako no'ng nawala ang pamilya ko noon. At first, 'di mo talaga matatanggap na mawawala lang sa isang iglap ang mga taong mahal mo sa buhay. You will stand in front of their tombs and weep for their deaths.
Buti pa siya, nagawa pa niyang bisitahin dito ang parents niya. Yung pamilya ko, nasa probinsiya sila nakalibing. Kaya tuwing undas, 'di ko man lang mabisita dahil anlayo rin. Tsaka may takot pa rin ako sa dagat. Natakot ako sa posibleng mangyari sa akin.
Pero, nagpasya na rin akong bumalik sa amin.
After visiting his parents, bumalik kami sa condo ko. Nakwento naman sa akin ni Patrick na binenta na rin nila ang bahay nila. Simula no'ng may nangyari, 'di na rin ako nabisita roon. Even Ate Trisha. Ang sabi niya, very frequent na raw na may kababalaghan doon kapag bibisita siya doon. She was thinking it might be Alrey, who's hanging around and won't let the house stay in peace.
Yung ibang mga gamit naman ng parents niya, pinalipat na lang sa mansion nila.
"So you want to go back to your province?" he asked.
"Yeah. Gusto ko rin bisitahin ang pamilya ko doon. Tsaka, wala naman akong magawa dito. I didn't finish my studies. I don't have any work. Mauubos lang pera ko dito. Kaya, I decided na babalik ako doon. I want to restart my life there. You wanna come?"
"Of course," sabi niya sabay yakap sa akin mula sa likuran ko. "Kung saan ka, doon rin ako."
"Kung makakasurvive ka d'on. You know, it's a remote coastal community, and one more thing, 'di uso gadgets doon. And most people make a living by fishing. I bet you can't catch fish with your bare hands."
There, I suddenly felt his breath behind my ear. "Don't underestimate my capabilities, Mister Toralba. I'm not a Villamore for nothing."
Bigla naman niyang kinagat ang balikat ko. "Aray! Nahawaan ka na siguro ni Lily!"
Sunod na ginawa niya, kinarga niya ako at pinasok sa kwarto. Sinubukan ko pang bumaba pero binagsak na niya ako sa kama. Doon, bigla niya akong kiniliti sa tagiliran ko. "Patrick! A-Ano ba! Awat na, please!" natatawa kong pagpigil sa kanya.
"May kiliti ka pala sa tagiliran ha," sabi niya tsaka sunod-sunod na sinundot yung tagiliran ko.
He lay himself beside me, and there we caught each other's eyes. Then, he caressed my hair on my forehead. "Nakulong lang ako ng isang taon, nagbago ka na."
"Did I?"
"Yeah, kung dati parang nagdadalawang-isip ka pa sa akin. Ngayon, parang sure ka na talaga sa akin."
Natawa ako sa sinabi niya. "Well, kung susubukan mo lang maghanap ng iba, bibitawan rin naman kita kaagad. Madali lang naman akong kausapin."
"Madali lang pala sa'yo? Umiyak ka nga do'n no'ng pinalaya ako."
"Ah, so away ulit tayo? Sige ha, 'wag kang sasama sa 'kin bukas sa graduation ni Lori ha."
"Joke lang naman eh. 'Di ka talaga mabiro."
Inirapan ko na lang siya. Aalis na sana ako nang bigla naman niya ako dinaganan. "Sino nagsabing aalis ka?"
"Not now, please. Akala ko nga masisira 'tong kama kagabi. Pwede ba, pagpahingahin mo naman ang katawan ko?" sabi ko sa kanya.
My eyes went down his pants, and I quickly saw that. He's getting hard again. I heaved a sigh until I came up with an idea in my mind. And there, I grinned.
I pushed him, changed our positions, and now I'm sitting over his body. I slightly bent and traveled my hands on his shirt, caressing it, and there, he started to lose his mind. "Aww..."
I moved back and sat on his angry flesh, still hiding underneath his pants. I thrust my hips and moved gently while my hands went beneath his shirt and ran over his chest. "F*ck," he cursed.
I bent once more, reached for his lips, and there he met mine. I kissed him until I felt his tongue sticking out and I took the chance to suck it.
Unlike before, I can control myself now every time I make out with him. I took advantage of it and suddenly moved from sitting over his body and ran away from the bed. He was taken aback by what I did, and I laughed when he made a surprised face. "What the f*ck?"
"Yan! Asarin mo pa ko! Magdusa ka 'jan!" singhal ko saka ako lumabas ng kwarto at sinara ang pinto.
BINABASA MO ANG
When it Rains (Completed)
Romance[2023 Wattys Awards Shortlisted] Naging mahirap man ang buhay ni Flynn simula noong mawalay siya sa kanyang pamilya, sinusubukan pa rin niyang mamuhay ng normal. Sa kabila nito, malaking pagsubok pa rin ang ikinakaharap niya lalo na kapag bumubuhos...
