"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
"အစည္းအေဝးဗ်ိဳ႕ အစည္းအေဝး"
"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
က်စ္ !!
ဒီကေလး ဒီေခါင္းေလာင္းကိုဘယ္နားက သြားရွာလာတယ္မသိ။ေနမေကာင္းေသးလို႔ အခန္းထဲပဲေနဦးဆိုတာကို မဟုတ္ , ေရလဲခ်ိဳးေပးရတယ္ , ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့လဲ အဝတ္အစားအသစ္ေတြဝတ္ၿပီး အိမ္ထဲေနတာကို ခ ရဲ႕တပ္လက္စ မ်က္မွန္ေလး ခြၽတ္ၿပီး ေနကာမ်က္မွန္ေလးကေကာက္တပ္ထားေသးတာ။
ဆံပင္ကလဲ ရွည္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႕မ်က္လုံးထဲရႈပ္ေနလို႔ထင္သည္ ေသေသခ်ာခ်ာကို ဂ်ယ္နဲ႕ အေပၚပင့္တင္ထားတာ။
အပိုမေျပာဘူး ဒီကေလးက တကယ္ကိုလွသည္။ျမင္သူတိုင္း တစ္ဖန္ျပန္ေငးခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ႐ုပ္ရည္မ်ိဳးရွိသလို ဘုန္းမာန္ခဆိုတဲ့ကေလးက ျမင္လိုက္တာနဲ႕ ငါဒီလူကိုအားကိုးခ်င္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳး ဝင္မိတာ မဟုတ္ပဲ ငါ ဒီကေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္တယ္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ သိပ္ကို တပ္မက္မိတယ္ ဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳးဝင္မိသည္။
"ကိုကို ခနထိုင္ဦးေနာ္"
"အင္းအင္း"
"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
"အစည္းအေဝးဗ်ိဳ႕ အစည္းအေဝး"
အဟက္ !!
ဘာေတြေမႊဦးမယ္မသိ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့လူကို အတင္းဆြဲေခၚကာ အိမ္လည္ခန္းဆိုဖာမွာထိုင္ခိုင္ၿပီး ခနေနဦးတဲ့ ေျပာခ်င္တာက သူက်န္တဲ့သူေတြ သြား ေခၚ ဦးမယ္ေပါ့။တကယ္ပါ အဲ့ကေလးလက္ထဲ ေခါင္းေလာင္းကိုဘယ္သူထည့္သြားတာလဲ။
"ကြၽန္ေတာ္ပါ Boss"
"What ??"
"Boss နဲ႕တူတူေနလာတာ ၾကာပါၿပီဗ်ာ Boss မ်က္ႏွာကိုၾကည့္တာနဲ႕ ဘာေတြးေနလဲ သိပါတယ္ အကိုဘုန္းမာန္ခ ကို အဲ့ေခါင္းေလာင္းေပးလိုက္တာ ကြၽန္ေတာ္ပါ"
"ေအာ္ ေအေအ"
"ေနစမ္းပါဦး မင္းကေကာ ဘာလို႔ဒီမွာထိုင္......"
"အကိုဘုန္းမာန္ခ ေခၚထားလို႔ပါ"
"ေအာ္"
တကယ္ကို ဘာစကားမွျပန္မေျပာတတ္ေတာ့တာ RENO ပါ။
ဘယ္လိုဟာေလးေတြနဲ႕ လာေတြ႕ေနမွန္းကိုမသိဘူး။
YOU ARE READING
ʀᴇɴᴏ
Romance𝖳𝗁𝗂𝗌 𝗂𝗌 𝗐𝗈𝗋𝗄 𝗈𝖿 𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇. 𝖠𝗇𝗒 𝗇𝖺𝗆𝖾𝗌, 𝖼𝗁𝖺𝗋𝖺𝖼𝗍𝖾𝗋𝗌 𝗈𝗋 𝖾𝗏𝖾𝗇𝗍𝗌 𝖺𝗋𝖾 𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇𝖺𝗅.
