გაღვიძებისას უჩვეულო თავის ტკივილი ვიგრძენი, ფანჯრიდან შემოსული სინათლე კი ორმაგად მიმატებს დისკომფორტის შეგრძნებას, გამომშრალი პირი შევხსენი და ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე. გუშინ მართლა ბევრი დავლიე, მგონი ზედმეტიც კი მომივიდა, ვითომ ამის ბრალია? ნაბახუსევზე არასდროს ვყოფილვარ და მაინცდამაინც დღეს უნდა მომსვლოდა?
ზურგს უკან ღრმად ჩასუნთქვის ხმა მომესმა, მხარზე შეხებით კი მივხვდი, მასაც ღვიძავს.
გუშინდელი ჩხუბი ახლაღა გამახსენდა, თუ შემიძლია ასე ვუწოდო, წარმოდგენა არ მაქვს წუხელ რა მოხდა, ნეტავ ისეთი სიმთვრალე მქონდეს, მეორე დღეს ყველაფერი რომ ავიწყდებათ, ასე მეტად ადვილი იქნებოდა გაღვიძება.
-გღვიძავს?- ხმადაბალი ხმა ჩამესმის, უნებლიედ გამეღიმა, თუმცა ვერ მივხვდი რატომ, ისეთი სასიამოვნო ხმა ჰქონდა, უბრალოდ ვერ შევიკავე თავი.
მისკენ მივავბრუნე სახე, ოდნავ გავხედე ბალიშიდან.
-დილამშვიდობისა..- ამოილაპარაკა და თმა გადამიწია შუბლიდან.
-მე ისევ გაბრაზებული ვარ.- ატავის აწევა დამეზარა, ამიტომაც ბალიშში დახშობილი ხმით ვუთხარი.
-არის შანსები რომ შემოგირიგო?
-არ ვიცი..
-საუბარი ისევ გინდა?- თავი გავაქნიე უარის ნიშნად, რეალირად სასაუბრო აღარაფერია, რაც საჭირო იყო გუშინ ითქვა, ის გავიგე, რისი გაგებაც მინდოდა, მან აღიარა თავისი სულელური ფიქრების მიზეზი, ამის ხელახლა გამეორება ნამდვილად აღარ მსურს.
ბრაზის მიუხედავად, მაინც ვაცნობიერებ, ყოფილმა მანიპულირება სცადა მასზე, რასაც ვერ გაუძლო, ყველაზე საწყენი კი ის იყო, რომ ჩემში ეჭვი შეეპარა.
-გუშინდელი საღამოც საკმარისი იყო.. თავი მტკივა ისედაც.- ლოყაზე დამადო ხელი, ნაზად დამიწყო ფერება. ნერწყვი ძლივს გადავყლაპე, ყელი ჯერ კიდევ გამომშრალი მაქვს, მისმა შეხებამ კი ისე მომადუნა თავის აწევა ახლაც ვერ მოვახერხე.
-წამალს მოგცემ.- საწოლზე წამოჯდა და კამოდიდან წამალი ამოიღო, წყალთან ერთად მომაწოდა. თითქოს იგრძნო წამალი რომ დამჭირდებოდა და წინასწარ გაამზადა, მეც კი არ მიფიქრია ამაზე.
-ოჰ.. პირში საშინელ გემოს ვგრძნობ.- წყლის დალევისას ამოვიოხრე და დამანჭული სახით გადავდე.- სააბაზანოში გავალ, ასე სჯობს..- წამოდგომისას უეცარმა თავბრუს ხვევამ წამაბორძიკა, თუმცა სწრაფად გავსწორდი, მისი მზერის მიიხედავად აღარ გავხედე, ალბათ მიხვდა სწრაფი მოძრაობის გამო რომ მომივიდა ასე, აღარაფერი უთქვამს, მეც მშვიდად, ზედმეტი კომენტარის გარეშე დავტოვე საძინებელი.
გუშინდელის მიუხედავად საშზაპეში შევედი, ჩემთვის გამოყოფილი ჯაგრისი ავიღე და წყლის გადავლებასთან ერთად კბილების გახეხვა დავიწყე, ეს პროცესი ორჯერ გავიმეორე, სასმლის სუნი, გემო და შეგრძნება რომ გამექრო.
ნეტავ ვიცოდე, როგორ ვსვამ ამდენს, რამოდენიმე ჭიქის შემდეგ ვეღარ ვგრძნობ, ალკოჰოლი თითქოს ტკბილი წვენი ხდება და ურეაქციოდ შევექცევი, საბოლოოდ კი მსგავს სიტუაციაში ვიღვიძებ, თავის ტკივილს თუ გამოვტოვებთ.
ცხელი შხაპი ყველაზე კარგი თერაპიაა, ორგანიზმიც დუნდება, მშვიდდება ყველანაირი სტრესისგან და არეულ ფიქრებსაც შეძლებისდაგვარად შველის, ალბათ ეს ინდივიდუალურიც არის, პირადად ჩემზე კარგად მოქმედებს ან უბრალოდ მე მინდა რომ ყველაფერი ცუდი მოვიტოვო უკან და ასე ამიტომაც ვაჯერებ თავს.
საძინებელში დაბრუნებისას შევნიშნე, როგორ გადაასწორა ტომიმ საწოლი, უკმაყოფილოდ ამოვიოხრე, არადა ძალიან მინდოდა გამშრალების შემდეგ დაწოლა.
-ტკივილმა გაგიარა?
-ჰო, ცოტა..- სარკის წინ დავდექი, სხეულიდან მოვიშორე სველი მატერია და თმის შემშრალება დავიწყე.
-მმ.. სიზმარში გნახე, იცი?- უკნიდან დამიდგა და დამატენიანებელი კრემი წამისვა, რომლის არსებობაც ნამდვილად არ მახსოვდა, ვიდრე უჯრიდან არ ამოიღო.
-რა ნახე?
-ზუსტად ასე.. შიშველი იდექი ჩემ წინ, ოღონდ იმ განსხვავებით, რომ ზაფხული იყო და აუზზე ვიყავით, მხოლოდ ჩვენ ორი.- თითები ნაზად გადამატარა მკლავებზე. დაბნეულმა შევხედე სარკიდან, მანაც იმავე გაიმეორა, მზერა გამისწორა და ისე გადაინაცვლა მუცელზე.
-მერე..?- ვეცადე არ შემემჩნია, რამდენად აღმაგზნებდა მისი სიახლოვე, თუმცა საკუთარმა ხმამ გამყიდა, ისე ცბიერად ამიკანკალდა, დარწმუნებული ვარ ეს არ გამოჰპარვია.
-საზამთრო გეჭირა, მეუბნებოდი რომ ქალი ზუსტად მას ჰგავს, როდესაც აღზნებულია.- მის სიტყვებზე რატომღაც სიცილი ამიტყდა, ზუსტად ასე შევძელი ძველი პოზიციის დაცვა, იმ სიტუაციიდან გამოძრომა, თითქოს წეღან მართლა არ ვგავდი საზამთროს, თუ ეს ნამდვილად შესაძლებელია.
-რანაირი სიზმარია ეს..- ხმამაღლა გადავიკისკისე, თუმცა მან მხოლოდ გაიღიმა, ხელები უფრო მაღლა ამოსწია და მკერდზე დამაწყო, თითქოს წამიერად გადამავიწყდა სიცილის მიზეზი, ხელახლა ამითრთოლდა შიგნიდან ყველაფერი, ღრმად ჩავისუნთქე და ოდნავ გავხედე.
-ტომ.. შეწყვიტე ეს.- ხმადაბლა ამოვილაპარაკე.
-ეს რა..- კერტებზე გადამატარა თითები, სახე მომიახლოვა და ტუჩები შეხსნა.- მე მხოლოდ სიზმარს გიყვები.- უდარდელად ამოილაპარაკა. - სამწუხაროა, მალევე გამეღვიძა, შენი ყურებისგან კი მთელი სხეული ამითრთოლდა.- ჩუმად მითხრა და ტუჩები ზედ მომაბჯინა, თვალები თავისით დამეხუჭა, მოლოდინის მიუხედავად კოცნა ვერ ვიგრძენი.
-ოჰ..- ხმამაღლა ამოვიგმინე, როცა ცალი ხელი ფეხებ შორის ჩამიცურა.
-საზამთრო.. მჰ, საზამთრო რას შევადარე?- დაბნეულმა ამოვიკვნესე მის ტუჩებზე, რომელიც ჯერ კიდევ უმოქმედოდ მოებჯინა. მისმა მოძრავმა თითებმა ჩემს ორგანოში მაიძულა ფეხები ოდნავ გამეშალა, ისედაც ძალაგამოცლილი კამოდს დავეყრდენი.- ტომ..- შეუკავებლად შევუცურე ბაგეებს შორის ენა, თითქოს ზუსტად ამ მომენტს ელოდა, თავს დამარცხებულად ვგრძნობ, თუმცა ყველაზე სასიამოვნო მარცხია, რასაც ვერც კი ვინანებ.
სწრაფად იწევს შარვალს დაბლა, თითებს მაშორებს და ამჯერად პირში მითავსებს, ყურთან იხრება და განმარტებას მიჩურჩულებს, შეუკავებლად ამოვიგმინე და თავი უკან გადავწიე.
-ოჰ, ამის..
YOU ARE READING
📚Two sides🎭
Fanficისტორია სამსახიობო კარიერაზე მიჯაჭვულ გოგონასა და თავის მკაცრ, სწავლაზე მომთხოვნ ლექტორზეა, მათ პირველივე დღეს დაძაბული ურთიერთობა ჩამოუყალიბდებათ, სხვადასხვა შეხედულების გამო, თუმცა მოვლენებთან ერთად ყველაფერი ნელ-ნელა შეიცვლება.