I wanna be yours.

Part 13.

Παρασκευή πρωί. Αρκετές ημέρες μετά την τελευταία μας βόλτα στο Βερολίνο. Ήδη,μερικά χιλιόμετρα μακριά από την πίστα που φιλοξενεί τον αγώνα στην Σαουδικη Αραβια,μπορείς να καταλαβεις ποσο γεμάτες είναι οι κερκίδες.
Τα social media,έχουν πάρει φωτιά. Οι φανς,προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν την κοπέλα που υπήρχε στις φωτογραφίες μαζί με τον Charles. Προσπαθούν να βρουν εμένα.

Ο Charles,πάρκαρε το αυτοκίνητο στον καθορισμένο χώρο. Έτρεξε να μου ανοίξει την πόρτα,και έτεινε το χέρι του ώστε να με βοηθήσει να βγω από τη χαμηλή,σπορ, Ferrari.
Κάποια «κλικ»,από φωτογραφικές μηχανές ακούστηκαν,και ήδη οι δημοσιογράφοι είχαν μαζευτεί γύρω μας και μας ακολουθούσαν στον δρόμο μας προς το Paddock.
«Τουλάχιστον θα βγάλουμε από τον κόπο τόσο κόσμο που απορεί ποια εισαι»,ψιθύρισε,καθώς πέρασε το χέρι του μέσα στο δικό μου,και γέλασα.
Χτυπήσαμε τα καρτελάκια μας στο scanner και σε δευτερόλεπτα,ξεκινήσαμε να κατευθυνόμαστε προς τα pits της Ferrari.
Βαθιά μέσα μου,εύχομαι ο αδερφός μου να μην έχει έρθει ακόμη.
«Charles!»,ακουστηκε η γαλλική προφορά του Pierre,καθώς έτρεχε προς το μέρος μας.
«Καλημέρα»,είπε χαρίζοντας μας ένα τεράστιο χαμόγελο.
«Καλημέρα Pierre»,αναφωνησα κάνοντας του μια αγκαλιά. Εκείνος,με έσφιξε ελαφρώς,και συνεχισε να μου χαμογελα.
«Που χάθηκες εσυ; Καιρό έχω να σε δω»,μου είπε και ξεκίνησα να του αφηγούμαι τα γεγονότα που συνέβησαν με τον πατέρα μου.
Ο Charles,σταμάτησε μερικά βήματα μακριά μας. Τον κοίταξα,και κατάλαβα πως μιλούσε με τον Lewis. Έχουν αρχίσει να δένονται πολύ,από εκεί που κανένας δεν το περίμενε! Είναι απίστευτος άνθρωπος,από όσα μου έχει πει.
«Αυτό και αν είναι πρωτόγνωρο»,είπε ο Pierre,αναφερόμενος στο ξαφνικό δέσιμο του Hamilton με τον Charles,και άφησα ένα γελακι.
«Την Κυριακή,μετά τον αγώνα,θα βγούμε για ποταρες!»,αναφωνησε μέσα στην χαρά. Ώρες ώρες είναι σαν ένα μικρό παιδάκι που του δίνουν γλειφιτζούρι.
Κάποιες φανς,που προφανώς είχαν vip πρόσβαση,ήρθαν προς το μέρος μας.
«Μπορούμε να βγούμε μια φωτογραφία;»,τον ρώτησε ευγενικά η μια από τις τέσσερις κοπέλες,και πραγματικά,είχε γίνει κόκκινη απο το άγχος.
«Βέβαια!»,αναφωνησε εκείνος χαρίζοντας του ένα πλατύ χαμόγελο.
«Είναι η κοπέλα σου;»,ρώτησε η μια,σχεδόν απογοητευμένη. Ο Pierre με κοίταξε,και γελάσαμε ταυτόχρονα.
«Λάθος! Είναι η κοπέλα μου!»,αναφωνησε ο Charles,καθώς ήρθε από πίσω μου,περνωντας τα χέρια του στη μέση μου,και τονίζοντας τις τελευταίες του λέξεις.
Τα κορίτσια που βρίσκονταν μπροστά μου,έβγαζαν φωτογραφίες με τον Charles,ενώ ταυτόχρονα με κοιτούσαν εξεταστικά από πάνω μέχρι κάτω. Με περιεργάζονταν τόσο πολύ!
«Είναι κάπως εκνευριστικό ε; Το πόση πρόσβαση θέλουν να έχουν στις ζωές μας»,μου ψυθίρισε ο Gasly στο αυτι,και έγνεψα καταφατικά.
«Ο Lewis θέλει να σε γνωρίσει»,είπε ο Charles καθώς περνούσε το χέρι του στη μέση μου.
«Ξέρει ποια είμαι; Εννοω..»,έκανα μια παύση,καθώς ένιωσα το στομάχι μου να διαμαρτύρεται. Έχω τρομερές ζαλάδες τον τελευταίο καιρό,και το στομάχι μου είναι μονίμως σφιγμένα.
«Ξέρει ότι είμαι η αδερφή εκείνου που του πήρε το όγδοο πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια;»,συνεχισα και εκείνος μου έγνεψε καταφατικά.
«Δεν κρίνει πριν γνωρίσει κάποιον! Άλλωστε.. Αυτό είναι το σωστό!»,ειπε ο Pierre. Σίγουρα είναι το σωστό! Δεν έχω καμία σχέση με τον αδερφό μου.