I wanna be yours.

Part 14.

«Το καλό είναι ότι ο Max,δεν θα με ξανά πλησιάσει! Εφόσον χωρίσαμε,θεωρώ πως όλα του τα προβλήματα θα λυθούν!»,αναφωνησα καθώς άφηνα τα ποτήρια με το κόκκινο κρασι στο τραπεζάκι του σαλονιού μου.
«Είναι λίγο επικίνδυνο το γεγονός ότι ζούνε στην ίδια πόλη παντως!»,αποκριθηκε η Freya,αναφερόμενη στο γεγονός ότι ο Max,είχε πλέον μετακομίσει με την Kelly,την αρραβωνιαστικιά του,στο Μονακό.
«Δεν νομίζω να συνεχίσει η κόντρα μεταξύ τους. Μόλις αντιληφθεί ότι το τελειώσαμε,όλα θα επιστρέψουν στο φυσιολογικό»,είπα και εκείνη ανασήκωσε τους ώμους της.
Πήρα στα χέρια μου το ποτήρι με το κρασι. Προσπάθησα να πιω μια γουλιά,όμως το στομάχι μου ανακατεύτηκε σε δευτερόλεπτα.
Έτρεξα στο μπάνιο,ενώ η Freya,φώναζε το όνομα μου. Έτρεξε από πίσω μου,την στιγμή που εγω,έκανα εμετο. Γαμωτο! Τι γίνεται;
«Lia; Τι διάολο;», με ρώτησε ξαφνιασμένη,καθώς έπιασε τα μαλλιά μου πίσω από το κεφάλι μου,ώστε να με βοηθήσει.

Έπλυνα το πρόσωπο μου και την κοίταξα μέσα  από τον καθρέφτη.
«Lia..»,αναφωνησε.
«Μη το πεις αυτό που σκέφτεσαι! Απλά μη το πεις!»,ειπα νευρικά.
«Έχεις καθυστέρηση;»,με ρώτησε καθώς καθίσαμε και πάλι στον καναπέ. Προσπάθησα να σκεφτώ,όμως το μυαλό μου δεν είχε την δυνατότητα αυτή τη στιγμή. Άνοιξα το κινητό μου,σε μια προσπάθεια να βρω τις ημερομηνίες του κύκλου μου. Την κοίταξα σχεδόν με απόγνωση.
«Έχω»,απάντησα για ακόμη μια φορά νευρικά.
«Γαμωτο! Γαμωτο! Γαμωτο!»,ξεκινησα να κλαίω.
«Πως γίνεται; Πήρα το χάπι! Πως-»,ξεκίνησα να μιλάω γρήγορα.
«Αγάπη μου,άκουσε με! Στο 99% των περιπτώσεων λειτουργεί όσες φορές και αν το παρεις,υπάρχει όμως και αυτό το 1%»,ειπε αναφερόμενη στην δικιά μου περίπτωση.

«Πρέπει να του το πεις»,αποκρίθηκε.
«Δεν γίνεται να του το πω! Πριν δυο μερες τον χώρισα!»,σχεδον της φωναξα.
Πριν προλάβει να μου απαντησει,μας διέκοψε το κινητό μου. Το επιασα στα χέρια μου,και είδα το όνομα του Gasly να αναγράφεται στην οθόνη.
«Ναι»,
«Τι έγινε; Γιατί του το έκανες αυτό;»,με ρώτησε σχεδόν θυμωμένος.
«Pierre,δεν είναι η κατάλληλη στιγμή»,του είπα,εντελώς ειλικρινά,προσπαθώντας να αποφυγω ακόμη μια σύγχυση. Η Freya,με κοίταξε με απορία.
«Δεν σε πήρα για κήρυγμα Lia! Απλά θέλω να ξέρεις ότι είναι χάλια! Δεν έχει βγει από το δωμάτιο του εδώ και ώρες! Κινδυνεύει να χάσει τον αγώνα αύριο!»,ξεκινησε να μου μιλάει. Η καρδιά μου σπαράζει μόνο που ακούω σε ποσο άσχημη κατάσταση βρίσκεται. Θα ήθελα να είναι εδώ,να με στηρίζει,και να τον στηρίζω.

«Pierre είναι για το καλό του! Σε βάθος χρόνου θα το καταλάβει»,του είπα σχεδόν ψυχρά,και ύστερα του έκλεισα το τηλέφωνο.
«Επιμένω ότι πρέπει να του το πεις! Θα πας στην γυναικολόγο σου να το σιγουρεψεις,και θα του το πεις! Δεν γίνεται να μη το ξέρει! Μπορεί να θέλει το παιδί Lia. Δεν μπορείς να του το στερήσεις χωρίς καν να τον ρωτήσεις!»,αναφωνησε η Freya. Εν μέρει,έχει δικαιο. Αλλά στο τέλος,η απόφαση είναι δικιά μου. Είμαι τόσο μικρη ακόμη για αυτό! Γαμωτο!
«Θα έρθεις μαζί μου;»,αποκρίθηκα και γέλασε.
«Θα έρθω μαζί σου φίλη! Προφανώς και θα έρθω μαζί σου!»,μου είπε τελικά.
«Παντως,εάν πας στον επόμενο αγώνα,θα έρθω μαζί σου! Πρέπει κάποια στιγμή να δω τον Carlos! Το αφήσαμε τόσο μετέωρο μετά από εκείνο το βράδυ»,συμπλήρωσε κάποιες στιγμές μετά,αναφερόμενη στο βράδυ που εκείνη γνώρισε τον Carlos,που χορεύανε όλο το βράδυ και τελικά κατέληξαν στην σουίτα κάποιου ακριβού ξενοδοχείου.