I wanna be yours.

Part 9.

Το ζεστό νερό έτρεξε πάνω στο σώμα μου. Επιτέλους,είμαι μακριά από όλα. Σχολή,τοξική οικογένεια,καθημερινές τριβές με ανθρώπους που συναναστρέφομαι συχνά.
«Πριγκίπισσα, όλα εντάξει;»,τον άκουσα να με ρωτα,από το βάθος του δωματίου.
«Όλα εντάξει! Αλλα λείπει κάτι»,αναφωνησα σχεδόν παιχνιδιάρικα,έχοντας στο μυαλό μου το ποσο ωραία θα ήταν να κάναμε μπάνιο μαζί.
«Πες μου τι,και θα το φροντίσω»,αποκρίθηκε σοβαρά.
«Εσυ Charles! Έλα να κάνουμε μπάνιο μαζί»,σχεδόν τον παρακάλεσα,με έναν γλυκο τόνο στη φωνή καθώς άπλωνα σαμπουάν στα μαλλιά μου.
Μέσα σε μερικές στιγμές,άκουσα τα βήματα του να πλησιάζουν. Άνοιξε αργά την αρκετά βρεγμένη, πλέον,κουρτίνα του μπάνιου. Τα βλέμματα μας ενώθηκαν,αλλά γρήγορα η προσοχή του αποσπάστηκε,και τα μάτια του έτρεξαν σε ολόκληρο το σώμα μου. Με πλησίασε,και αφού έριξε λίγο νερό πάνω του,μου χάρισε ένα υγρό φιλί.

Πήρα στα χέρια μου λίγο σαμπουάν. Σηκώθηκα ελάχιστα στις μύτες των ποδιών μου ώστε να τον φτάνω,και μέσα σε δευτερόλεπτα,είχε γεμίσει από σαπουνάδες και αφρούς που έπεφταν από τα μαλλιά του,στους ώμους του και στο πρόσωπο του.
Γέλασε και έτριψε τα μάτια του.

«Charles!»,ακουστηκε μια αντρική,νεανική φωνή. Αμέσως, τον κοίταξα σχεδόν πανικοβλητη.
«Γαμωτο! Ο αδερφός μου! Τελείωσε με το μπάνιο σου,και έλα»,είπε νευρικά.
«Εάν θέλεις βέβαια»,συνεχισε,καθως έτριβε γρήγορα την πετσέτα στα μαλλιά του,δημιουργώντας ένα χάος στο κεφάλι του.
«Εντάξει»,είπα ήρεμα,και εκείνος σε δευτερόλεπτα εξαφανίστηκε από το οπτικό μου πεδίο.
«Έρχομαι»,τον άκουσα να φωνάζει.

Τελείωσα το μπάνιο μου. Πέρασα την πετσέτα γύρω από το σώμα μου,και ύστερα τύλιξα και τα μαλλιά μου. Βγήκα από το μπάνιο,και έψαξα νευρικά στην βαλίτσα μου,το βαλιτσάκι με τις κρέμες μου.
Μέσα σε λίγες στιγμές το σώμα μου μύριζε μπισκότο. Φόρεσα ένα πιο διακριτικό ζευγάρι πιτζάμες,με ένα σορτσάκι,οχι πολύ κοντό,και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι το οποίο,καθως μου είναι αρκετά μεγάλο,σχεδόν καλύπτει το σορτσάκι μου. Χτένισα τα μαλλιά μου,και αφού τους έβαλα τα απαραίτητα λαδακια και τακτοποίησα το μπάνιο και τις πετσέτες μας,αποφάσισα να κατέβω στο σαλόνι,που υποθέτω πως θα βρίσκεται ο Charles με τον αδερφό του,Arthur.

Κατέβηκα τις σκάλες,και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι. Ο αδερφός του με κοίταξε σχεδόν με δέος. Του χάρισα ένα χαμόγελο,και εκείνος μου το ανταπέδωσε. Σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του.
«Είμαι ο Arthur. Ο αδερφός του Charles»,αναφωνησε τείνοντας το χέρι του για χειραψία. Ξέρω πολύ καλά ποιος είσαι! Είδα το βλέμμα του να επεξεργάζεται τον λαιμό μου. Γαμωτο!
«Ophelia»,έκανα μια παύση.
«Ophelia Verstappen»,συνεχισα και με κοίταξε σοκαρισμένος.
«Είσαι η;-»,προσπάθησε να μιλησει αλλά έκανε μια αμήχανη παύση.
«Η αδερφή του Max; Ναι,αυτή είμαι!»,ειπα. Δυστυχώς,αυτή είμαι.