I wanna be yours.

Part 26.

Έτρεξα για ακόμη μια φορά στο στο μπάνιο. Τις τελευταίες μερες,ταλαιπωρούμαι. Εμετοί,ζαλάδες,αλλαγές στην διάθεση από την μια στιγμή στην άλλη και απίστευτη ορεξη για φαγητό. Το έχω ξανά δει το έργο,και δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η κατάληξη. Μετά τον καυγά με τον πατέρα μου για τον γάμο,τον οποίο μου απαγορεύει να κάνω,δεν ξέρω πως θα του ερχόταν ένα νέο μιας εγκυμοσύνης. Μιας εγκυμοσύνης που θέλω όσο τίποτα άλλο! Μετά την αποβολή,έχασα τον εαυτό μου,και είμαι σίγουρη πως η εξιλέωση θα έρθει,μόνο όταν καταφέρω να ζήσω και πάλι εκείνο το αισθημα τις πληρότητας. Εξαλλου,και ο Charles το θέλει εξίσου πολύ! Είναι άλλωστε αυτό που θα μας ενώσει ακόμη περισσότερο! Αυτό που θα μας κάνει να μην έχουμε κάποια δικαιολογία χωρισμού.
«Lia; Είσαι καλά;»,άκουσα την Freya,καθώς εμπαινε στο μπάνιο.
«Οχι!»,αναφωνησα ειλικρινά.
«Πάλι τα ίδια;»,με ρώτησε καθώς έπλενα το πρόσωπο μου.
«Τώρα είναι διαφορετικά! Το προσπαθούμε για ένα παιδί! Το χρειαζόμαστε!»,αποκριθηκα.
«Είσαι σίγουρη πως το θέλεις; Έχεις ακόμη την σχολή και-»,ξεκίνησε να μου μιλάει.
«Freya! Ξέρω τις ανάγκες μου καλύτερα από τον καθένα!»,σχεδον της φωναξα. Το πρόσωπο της σοβάρεψε,σφίχτηκε,ίσως να ταράχτηκε.
«Συγγνώμη,δεν ήθελα να σου φωνάξω! Απλά,η διάθεση μου αυτόν τον καιρό,αλλάζει σε δευτερόλεπτα»,συμπληρωσα κάποια δευτερόλεπτα μετά. Μου χάρισε ένα χαμόγελο.
«Δεν πειράζει. Πάμε κάτω! Αν μείνουν λίγο ακόμη μόνοι τους,θα διαλύσουν το σπίτι!»,ειπε,αναφερομενη στο γεγονός ότι ο Charles,o Carlos,o Max, o Daniel και ο Lando,βρίσκονταν στην πισίνα του σπιτιού,και συμπεριφέρονταν σαν μικρά παιδιά! Το συνηθίζουν,ανάμεσα στους αγωνες,να περνούν χρόνο μαζί! Ομως,έτσι οπως ήταν τα πράγματα τη φετινή σεζον,με τις ίντριγκες,τους τσακωμους και τις καθημερινες τριβές,δεν είχαν την ευκαιρία να περάσουν καλά! Βεβαια,αν τους παρατηρήσει καποιος τις ωρες που βρίσκονται μαζί,γελάνε σαν να μην έχουν υπάρξει ποτε αντίπαλοι,και αφήνουν τους εαυτους τους ελευθερους,θα συνειδητοποιήσει πως εχουν ξεχάσει να μεγαλώσουν!

Στη θεα του Carlos,να γκρινιάζει επειδή του έριξαν νερό στο πρόσωπο,γέλασα. Θεέ μου! Που έχουμε μπλέξει!
«Charles»,είπα κάπως γλυκα.
«Έλα μωρό μου»,είπε,καθώς έβγαινε βιαστικά από την πισίνα.
«Είσαι καλά; Τι έγινε;»,με ρώτησε καθώς μου χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο.
«Πρέπει να μιλήσουμε»,αναφωνησα. Δεν θέλω να του χαλάω τις στιγμές με τους φίλους του,όμως είναι κάτι σημαντικό!
«Ίσως να είμαι έγκυος»,ψυθίρισα,σε μια προσπάθεια να μην με ακούσουν οι υπόλοιποι.
Το πρόσωπο του έλαμψε. Ένα τεράστιο χαμόγελο εμφανίστηκε σε αυτό,και αμέσως με πήρε αγκαλιά.