Human (sope-yoonseok)

Part 28

هلوووو

امیدوارم خوب باشین :>
چقد مهمون داشتن سختهههه‌. چقد کیریه ک همش حس کنی مزاحم دوستانی. چقد پول ندارم. چقد همه چی عنهههه *ستاد غر زدن های سورا*

یه سوال مهم، اگه بخوام یه فیک از یه کاپل دیگه هوبی ترجمه کنم چه کاپلی رو ترجیح میدین؟

نظرسنجی نیست چون آخرش کار خودمو میکنم 😂😂 ولی بدونم ببینم چیا دوست دارین‌. این تموم بشه یه سپ دیگه و یه فیک از یکی دیگه از کاپلای هوبی رو شروع میکنم.

🎭🎭🎭🎭🎭🎭🎭🎭

یونگی میذاره تهیونگ با حالت محافظتی‌ای جلوش بیسته و پوزخند کمرنگی به کائه  میزنه که داره در برابر چهار افسر، از جمله جانگکوک، تقلا می کنه.

کائه وقتی متوجه پوزخندش میشه نیشخند تمسخر آمیزی میزنه.

"لی، این فاکر خدا میدونه چند وقته داره آدم میکشه! اون خودشه! اون به قتل عام گنگ مرتبطه! محض رضای فاک، اون حتی همین چند روز پیش یه مرد رو کشت و شما میخواین بذارین همینطوری آزاد واسه خودش بگرده؟!"

رئیس لی چهره سرسختی به خودش میگیره، همون چهره‌‌ای که وقتی با مجرم‌های یک دنده سروکار داره روی صورتش نقش میبنده.

"مین آشفته و نگران بود. معشوقه‌اش دزده شده بود." یونگی با تلخی فکر می کنه، 'معشوقه سابق'. "تو بودی برای همسرت همین کار رو نمیکردی؟"

"تو متوجه نیستی! اون لعنتی یه قاتله! من مدرک محکم دارم-"

"دیگه کافیه. تو به یکی از خودمون حمله کردی. نفرتت از مین باعث شده توهم بزنی، کائه. دیگه داری زیادی پیش میری و تهمت ناروا میزنی و داد میزنی مین یه قاتله، در حالی که اون فقط یه مرد جوون خوبه که داره کارش رو می کنه و هر وقت که اذیت و مسخره‌اش کردی زبونش رو نگه داشته." رئیس لی با حالت عبوسی میگه و دستش رو دراز می کنه. "نشانت رو بهم بده."

سکوت. هیچکس جرئت نمیکنه خلاف حرف رئیسشون چیزی بگه.

کائه سراسیمه اطراف رو نگاه میکنه، مشخصه که دنبال کسی میگرده که ازش حمایت کنه، ولی وقتی کسی باهاش چشم تو چشم نمیشه دلسرد میشه. حتی مامور‌های بخش مبارزه با مواد که کائه باهاشون نوشیدنی میخورد با حالت معذبی نگاهشون رو ازش میدزدن.

یونگی با حس رضایت تماشا می کنه که کائه چطور متوجه میشه هیچ کس حرفش رو باور نمیکنه و دوست قدیمی‌اش، رئیس، حاضر نیست به خودش زحمت بده تا به تهمت‌های واقعی‌اش گوش بده.

اوضاع از چیزی که فکرش رو میکرد داره بهتر پیش میره، چیزی که این سه روز شدیدا بهش نیاز داشت.

"مجبورم نکن حرفم رو تکرار کنم."

کائه به یونگی اخم می کنه و بعد با اکراه نشانش رو تحویل میده.