Kürşat Bozkır.
Gidebilecek bir yeri olmayan kadının, kalabileceği tek yeri yakan adam.
Hikayemizin nasıl biteceğini bilmiyorum fakat kiminle başlayıp kiminle biteceğini çok iyi biliyorum.
Bu hikaye ; Sare Akay ile başladı.
Ve Kürşat Bozkır ile bi...
❝Zihnim bir mezarlık, kelimelerim nefes alamayan birer ceset yığını. Kafamın içindeki sesler bile bastıramadı sessiz fısıltısını.❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- 1816 GÜN ÖNCE -
- 3 NİSAN 2017 -
Sıcacık nefesini tenimde hissedebiliyordum.
Gözlerimi aralamak istiyordum fakat üzerimdeki ağırlığını hesaba kattığımda sonuç pek de iç açıcı olmayacak gibi görünüyordu.
Nefesimi düzene sokmaya çabalarına girmiştim ki, burnunu boynuma sürtmesi buz kesmeme sebep oldu. Tüylerim diken diken, içim kıpır kıpırdı.
Gözlerini aç artık Sare, namus elden gidiyeah!
Gözkapaklarım yavaşça aralandı ve bir çift kömür karası gözler karşıladı beni. Aramızda kısa bir bakışma geçti ve bu süre zarfında onu inceleme fırsatı buldum. Tıpkı gözlerim gibi katran karası tüyleri, pırıl pırıldı. Göğsünün hemen altında, öndeki bacaklarının arasında bir kalp deseni vardı. Yattığım yerden gözlerimin seçtiğim kadarıyla uzunluğu yaklaşık 38 santimetre civarındaydı. Karın boşluğumun üzerine koyduğu patisi ve iri cüssesiyle en az 15 kilo olduğu kanısındaydım.
Üzerimizde 15 kiloluk, Kürşat Bozkır'dan bile daha kaslı dişi bir PitbullTerriervar ve hâlâ yatakta boylu boyunca yatıyoruz Sare! Kendine gel, sen SareZiyagilsin! Hayvanı inceleyerek aptallık etme!
Onu incelemem bittiğinde hırıltılı nefesler vererek karın boşluğumdaki patisinin baskısını arttırdı ve beni bir tehlike olarak görüp dişlerini gösterdi.
Bir lokmada midesine indirecek bizi, imdat!
"Sakin ol güzel kız," dedim, sertçe yutkunup gözlerimi sivri dişlerinden alarak. "Sana zarar vermeyeceğim."
Yavaş ve bir o kadar temkinlice üzerimde tuttuğu, beni esir alan patisine uzanmıştım ki havlamasıyla elim havada asılı kaldı.
"Şttt," diye mırıldandım, bana saldırmak için harekete geçeceğini anladığımda. "Tamam, dokunmuyorum. Bak geri çektim." Ellerim usulca geriye doğru çekildi ve gözlerinin içine güven verircesine baktım. "Kürşat'ın kızı mısın sen?"
Sen iyice tırlattınSare.
Karşımdaki dişi pitbull bir kez daha havladı fakat bu diğeri gibi değildi, 'Evet' der gibiydi. Gözlerindeki o saldırgan ifade Kürşat'ın adını duyar duymaz yok olmuştu. Anlaşılan bu kuçu kuçu, sahibine sadık bir köpekti.
"Ben de onun misafiriyim," dedim, ağzını kapadığında anlık bir cesaretle elimi başına koyup. "Artık burada kalacağım."
Elimi başına koymam önce hırlamasına sebep oldu fakat beni yeme ihtimalini bile göze alıp elimi geri çekmedim. Aksine, yavaşça okşamaya başladım. Pitbulları severdim. İstihbaratçılığın ilk yıllarında pitbulları da teşkilat için eğitirlerdi, onlarla oynamak bana hep keyif verirdi. Tehlikeli hayvanlar olduklarının farkındaydım fakat bu tamamen onların cinsi ile ilgili değildi, eğitimiyle ilgiliydi.
