BÖLÜM 15 : ❝İHANET❞

68 3 27
                                    

BÖLÜM 15 : İHANET

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BÖLÜM 15 : İHANET

Etme sırtını duvardan başkasına emanet,
en kralının bile içinde vardır bir nebze ihanet.❞

1792 GÜN ÖNCE

- 27 NİSAN 2017 -

Gözlerimin önündeki karanlık, başımdaki naylon parçasının kafamdan çıkarılmasıyla yerini aydınlığa bırakırken sakince gözlerimi aralayıp etrafa bakındım.

Kollarımdan sıkıca tutan adamlara yandan bir bakış atarken Kenan'ın tok sesi boş depoda yankılandı. "Aman da aman kimler gelmiş!"

"Misafirperverliğin gözlerimi yaşarttı Kenan," diye mırıldandım kollarımı beni tutan adamlardan kurtarıp üstümü silkelerken. "Beni bu kadar düşünmene gerek yok ya."

"Sana bana ulaşmak istediğinde seni bulurum demiştim." dedi gülümserken. "Çocuklar hizmette bir kusur ettilerse affet, daha yeniler."

Benimle alaylı konuşması sinirlerimi bozarken, "Senin derdin ne lan benimle?" diye sordum, sesim sakin fakat bir o kadar da sitemkardı. "Canına mı susadın sen?"

Gözleri önce bana sonra arkamdaki çocuklara kaydı. "Siz dışarı çıkın," dedi emir vererek. İki adam da oldukları yerde kalıp bir adım dahi atmadılar. "Kime diyorum ben, çıksanıza lan dışarı!" Kenan sesini yükselttiğinde ikisinin de bakışları bana kaydı.

"Çıkabilir miyiz Sare Hanım?"

Dudaklarımda yamuk bir gülümseme belirdiğinde, "Çıkabilirsiniz çocuklar." dedim sessizce. "Yalnız önce şu emaneti sizden bir alayım."

"Tabii efendim, buyurun." Çantamı bana doğru uzattıklarında Kenan şok olmuş bir şekilde bizi izlerken, "Bir sorun olursa dışarıdayız Sare Hanım." demeleri sinirlerini daha çok zıplatmıştı.

"Ne oluyor lan burada? Naptın sen?" Kenan sorgularcasına bana bakarken gözleriyle etrafı taradı. Deponun üst katına yerleştirdiği adamlardan hiçbiri olduğu yerde yoktu, çünkü ekip hepsini çoktan indirmişti.

"Kenan, Kenan, Kenan," diye mırıldandım başımı sağa sola sallayıp gülerek. "Sen benimle baş edebileceğini mi sanıyorsun? Sen beni oyuna getirebileceğini mi sanıyorsun ha? Sen karşında kimin durduğunu biliyor musun?"

Gözleri gözlerime tırmandığında sertçe yutkundu. "Bu ne demek şimdi?"

"Sen devletle baş edebileceğini mi sanıyorsun lan?" Sesim buz gibiydi. "Senin bu içinde durduğun depo benim, senin arkasına sığındığın üç kuruşluk adamlar benim, istersem sen bile benimsin. Eğer istersem seni bile köpeğim yaparım."

Ona doğru bir adım attığımda benim aksime geriye doğru adımlamıştı. "Bunun imkanı yok," diye mırıldandı başını iki yana sallayarak. "Böyle bir şey yapamazsın, ben senden çok daha güçlüyüm."

KETENPERE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin