Kürşat Bozkır.
Gidebilecek bir yeri olmayan kadının, kalabileceği tek yeri yakan adam.
Hikayemizin nasıl biteceğini bilmiyorum fakat kiminle başlayıp kiminle biteceğini çok iyi biliyorum.
Bu hikaye ; Sare Akay ile başladı.
Ve Kürşat Bozkır ile bi...
❝Bir kumar oynadım sizinle, kalbini ortaya koyan kaybetti.❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- 1806 GÜN ÖNCE-
- 13 NİSAN 2017 -
"Günaydınlar sevgili kankam Saroş ve çok değerli emektar matmazelim Fadik!" diyerek yüksek sesle neşeyle şakıdı Ömer, bahçe kapısının girişinden. "Bakıyorum da harika bir Cumartesi sabahına hazırsınız!"
Sesini duymak bile yüzümü buruşturmama yetti. Ona çaktırmadan ekşittiğim yüz ifademi düzelttim ve çayımdan bir yudum alarak omzumun üzerinden geriye baktım.
"Hayırdır?" diye sordum, kaş göz yaparak. "Sabah sabah bu ne neşe?"
Benim sorgulayıcı tavrıma karşılık Fadime Hanım gülümseyerek, "Günaydın oğlum." demeyi tercih etmişti.
"Artık evrene pozitif enerji yollamaya karar verdim." dedi Ömer, kalçasını Fadime Hanım'ın oturduğu sandalyenin köşesine yaslayarak. "Her gün ağız dolusu küfürler ederek uyanmaktan çok sıkıldım. Dizilerdeki gibi neşeyle, mutlulukla, sevinçle uyanacağım artık. Güzel uyan, günün de güzel geçsin. Bundan sonra hayat mottom bu."
Başıyla beni onaylarken oturduğu yerden bana doğru eğilip elimdeki kupayı bir çırpıda kendine çekti. Ağzımı açıp tek kelime edemedim çünkü Ömer çoktan elimden çekip aldığı kupayı dudakları arasına götürmüş, çayımdan bir yudum almıştı.
İçtiği çayı geri püskürtmesi saniyelerini aldı. Elindeki kupayı yere atarken yüzünü buruşturup, "Bu ne be?!" dedi, sitemkar sesiyle. "İğrenç bir şey kızım bu! Tadı tuzu yok bunun, nasıl içiyorsun sen bunu?!"
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!" Sert çıkışan tek kişi o değildi. Yaptığı patavatsızlık tüm sinirlerimi hoplatmaya yetmişti. "Salak mısın Ömer ya!"
"Ne bağırıyorsun ya!" Çocuk gibi omuz silkip Fadime Hanım'ın arkasına sindi korkudan. "Alt tarafı tadına bakayım dedim, ne var?"
"Rahatlık mı batıyor sana? Kurt mu kaynıyor bi taraflarında? Senin yüzünden en sevdiğim kupam paramparça oldu!"
Serzenişime karşılık Fadime Hanım ayaklanıp aramıza geçti. "Birbirinizi kırmayın oldu bir kere," dedi ,masum masum. "Ben toplarım buraları."
"Hayır o toplayacak!" dedim öfkeyle Ömer'i işaret edip. "O kırdı, o toplasın!"
"Olur mu öyle şey kızım benim işim bu." diye karşı çıktı Fadime Hanım. En az benim kadar inatçı olduğundan onu ikna etmek oldukça güçtü. "Hemen geliyorum."
