Siyah BMW'sinden inmeden önce üzerindeki siyah gömleğinin kollarını düzeltti genç adam. Kampüse girmeden bulduğu müsait bir yere aracını park edip kendini güvene aldı ve kolundaki saate baktı. Küçük hanımın dersten çıkma zamanı gelmişti. Bu kadar vakitlice gelmesine sevindi genç adam. Her zaman dakik olmayı severdi. Dakik olan insanları da öyle. Pek sabrı yoktu öyle, çabuk sıkılırdı.
Üniversite öğrencilerinin arasından sıyrılarak kampüs boyunca yürümeye başladığında birkaç genç kızın bakışlarını üzerinde hissetti. Onlardan büyük olduğu için dikkat çekmiş olmalıydı. Şık giyinimiyle, pahalı arabasıyla, oldukça uzamış olan sakallarıyla... Her anlamda farklıydı onlardan. Sert çehresinin altında pamuk gibi bir kişilik yatardı ama bu kişiliğini yalnızca ablası Nilüfer ve çocukluk arkadaşı Ömer bilirdi.
Birkaç adım sonrasında çaprazında bulunan fakültenin bahçesinden sesler yükseldiğinde adımlamayı bırakıp başını o yöne çevirdi genç adam. Çevirir çevirmez beyninden vurulmuşa dönmüştü çünkü küçük hanım tam karşısında adamın biriyle tartışıyordu. Büyük ve hızlı adımlarla o tarafa doğru yürümeye başladığında gözleri küçük hanımın üzerindeydi. Sarı saçları dalgalanırken kaşlarını çatmış, karşısındaki çocuğa bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Bu çocuğu daha önce de görmüştü genç adam küçük hanımın yanında. Sinirlendiği bir durum olduğu her halinden belliydi. Bir süre durdu ve onları seyretti genç adam. En ufak bir yanlışı olduğunda müdahale etmekten geri durmayacaktı ki gecikmedi de bu durum. Karşısında duran çocuk küçük hanımın kolunu tuttuğunda genç adam öfkeyle olduğu yerde kasıldı ve onlara doğru yönelmek için bir adım attı. Fakat o gelene kadar olaya çoktan müdahale eden biri çıkmış ve genç adamın ayağı havada asılı kalmıştı.
"Ne oluyor burada?" Yüksek ve tok bir sesle bağırdı gencecik bir kız omzundaki çantasını tutup merdivenlerden inerken. "Ne alıp veremiyorsunuz bu kadar insanın içinde?"
"Biz özür dileriz.." dedi küçük hanım hemen karşısında sinirli bir şekilde onlara bağıran genç kıza bakarak. Yüzünde mahçup bir tavır vardı. "Rahatsızlık vermek istemezdik."
"Ama verdiniz!" diye çıkıştı genç kız oflayarak. "İçeride ders anlatılıyor siz gelmiş burada bağır çağır birbirinizi yiyorsunuz. Ne alıp veremediğiniz varsa gidin başka yerde hesaplaşın!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KETENPERE
ActionKürşat Bozkır. Gidebilecek bir yeri olmayan kadının, kalabileceği tek yeri yakan adam. Hikayemizin nasıl biteceğini bilmiyorum fakat kiminle başlayıp kiminle biteceğini çok iyi biliyorum. Bu hikaye ; Sare Akay ile başladı. Ve Kürşat Bozkır ile bi...
